ΝΑΙΙΙΙΙ! Δώστε πόνο, μοναδικοί και γνήσιοι vikings!
Οι Kvelertak είναι από εκείνες τις μπάντες που κατάφεραν να χώσουν όλες τους τις μουσικές επιρροές σε ένα δικό τους στυλ και να κερδίσουν χιλιάδες οπαδούς, ακόμα και αν τραγουδάνε σε μια γλώσσα, όχι πολύ συνηθισμένη στο αυτί του μέσου metalhead.
Έρχονται τώρα για τρίτη φορά να κάνουν επιδρομή στο φαινομενικά ήρεμο κόσμο σου και να σε παρασύρουν σε μια παράνοια καταστροφής, δημιουργώντας ένα πέρα για πέρα άξιο αντικαταστάτη του μοναδικού “Meir” (review).
Για αρχή μας δίνουν μια ελεγεία στο πρωτόγονο black metal, με το “Dendrofil for Yggdrasil”, για το οποίο σίγουρα ο Fenriz θα έκανε standing ovation. Το κομμάτι τσακίζει πραγματικά κάθε νέο ψευτομπλακμεταλά μουσικό (κάντε χώρο, γατάκια), πριν αλλάξει πρόσωπο και μπει σε πιο Kvelertak rock n roll καταστάσεις με το “1985”. Σε αυτό το κομμάτι, οι Kvelertak παίζουν μπαλίτσα με το hard ‘n’ heavy metal της δεκαετίας του ‘80 (βλέπε Judas Priest και Accept). Το ομώνυμο “Nattesferd” συνεχίζει στο ίδιο πρότυπο, έχοντας όμως και μια αίσθηση garage revival στις κιθάρες (οι μυημένοι τα λένε Χελακοπτεριές αυτά!), αλλά όταν μπαίνουν στο κόλπο τα επιθετικά φωνητικά, επιστρέφουμε στο thrash/punk και εκεί είναι που οι Kvelertak σε ξεσηκώνουν, όταν δε, στο τέλος του κομματιού εμφανίζεται και η ακουστική κιθάρα… έπος!
Το “Svartmesse” δείχνει μια αγάπη στους Kiss, το “Bronsegud” είναι το πιο garage κομμάτι του δίσκου, το “Ondskapens Galakse” δανείζεται αίγλη από τους metal πατεράδες που είχα παραπάνω στις παρενθέσεις, το “Bersekr” μπλέκει πάλι με τα blastbeats, το “Heksebrann” είναι το ατμοσφαιρικό κομμάτι του “Nattesferd” και φτάνει τα 9 λεπτά, ενώ το τέλος έρχεται με το “Nekrodamus”, με το υπέροχο μπάσο στην αρχή και ένα κολλητικό riff.
Από ό,τι φαίνεται, σε αυτήν την τρίτη τους προσπάθεια έχουν μαστορέψει το πήγαινε-έλα από το χαλαρό sleazy rock, στην επιθετικότητα και την ωμή βία. Ίσως να μην είναι τυχαίο αυτό, αφού δούλεψαν με τον Nick Terry, που έχει στο παρελθόν συνεργαστεί με τους συμπατριώτες τους Turbonegro.
H παραγωγή αφήνει τον ιδανικό χώρο στα κομμάτια να αναπνέουν, χωρίς να είναι πολύ γυαλισμένος, ούτε επιτηδευμένα βρώμικος, το συνθετικό κομμάτι των Kvelertak έχει ανέβει πολλά επίπεδα ψηλότερα και είναι έτοιμοι να διαλύσουν την ομίχλη που σκεπάζει το rock και το metal.
Μετά από χρόνια πολλά, θα μιλούν για τους Kvelertak, όπως μιλούσαν οι πρόγονοι τους για τον Θωρ!
Ψάχνω από τώρα χώρο στο TOP 20!
687 
