Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Youngblood”, η οποία έλαβε πολύ καλές κριτικές και έδωσε σαφή ώθηση στην πορεία της μπάντας, οι Νορβηγοί Audrey Horne επανέρχονται με το “Pure Heavy”.
Έχοντας εκτιμήσει τον προηγούμενο δίσκο είχα ψηθεί αμέσως μόλις είδα τον τίτλο και περίμενα έναν εφάμιλλο δίσκο και ίσως και λίγο πιο heavy, μεταφράζοντας τον τίτλο ως κυριολεξία! Η αλήθεια είναι πως οι προσδοκίες μου δεν ευοδώθηκαν ακριβώς.
Το μουσικό κάλεσμα της εξέλιξης του σχήματος έβαλε περισσότερη μελωδία στον ήχο σε αρκετά σημεία του album δίνοντάς του έναν προσανατολισμό προς το classic rock. Eπίσης έκανε την εμφάνισή του και ένα μπαλαντοειδές κομμάτι ενώ στην προηγούμενη δουλειά απουσίαζε εντελώς. Διατηρούν βέβαια τη θέση των θεματοφυλάκων του old school ήχου έχοντας ξεκάθαρες επιρροές από παρελθούσες δεκαετίες χωρίς ιδιαίτερες (αν όχι καθόλου) νεοτερικότητες.
Θετικές εντυπώσεις από το εναρκτήριο “Volcano Girl”, “High and Dry” και το “Boy Wonder” αν και ομολογώ πως ήμουν πιο φίλα διακείμενη προς την προγενέστερη εκδοχή του σχήματος. Εκτιμώ από την άλλη πως αυτό που κάνουν, το κάνουν καλά. Η νέα κυκλοφορία είναι εξ ίσου προσεγμένη και στέκεται αξιοπρεπώς. Συνίσταται σαφώς για λάτρεις της παλιάς σχολής και υποθέτω πως σε κάποιο παράλληλο σύμπαν οι λάτρεις του “ρε φίλε, έχει χαθεί η μελωδία” θα γράφουν διθυράμβους αντιστρόφως ανάλογα προς τη δική μου, ας πούμε απογοήτευση και βαρεμάρα στο δεύτερο μισό του δίσκου.
647 
