Η Chelsea Wolfe, μεγάλο προσωπικό κόλλημα εδώ και αρκετά χρόνια, δίνει στην κυκλοφορία την πέμπτη ολοκληρωμένη της δουλειά και το κοινό της είναι καθ’ όλα έτοιμο να απορροφηθεί στα νέα μονοπάτια που θα το παρασύρει η αγαπημένη μαυροφορεμένη ιέρεια.
Ξεκινώντας τα πρώτα της βήματα πίσω στο 2010 (αφιέρωμα) με σταθερά ανοδική πορεία, η αναγνώριση δεν άργησε να έρθει και αν με το αμέσως προηγούμενο “Abyss” του 2015 ήδη είχε κερδίσει τα βλέμματα, η κυκλοφορία του “Hiss Spun” ήταν σίγουρα το talk of the town του προηγούμενου διαστήματος, μιας και κάθε νέο κομμάτι που δινόταν στην κυκλοφορία, φιγούραρε αμέσως στις σελίδες της ευρύτερης μουσικής κοινότητας μαζί με διθυραμβικές κριτικές. Ακόμα περισσότερο, εμείς που είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε live για πρώτη φορά ζωντανά (special thanks και όλη μας την αγάπη στην Smoke the Fuzz/ live report), περιμέναμε με λίγη περισσότερη αγωνία νομίζω το νέο πόνημα, για να ακούσουμε πού θα μας πάει αυτή τη φορά η σκοτεινή μούσα.
Στο νέο λοιπόν δίσκο, ο επί χρόνια μουσικός της συνεργάτης Ben Chisholm, συνεχίζει να δίνει τον δικό του τόνο στη δουλειά της Wolfe, ενώ στην παραγωγή, η νέα συνεργασία με τον Κurt Ballou, για τον οποίο θα χρειαζόταν μεγάλη λίστα για να ονομάσω όλους αυτούς με τους οποίους έχει συνεργαστεί, οπότε επιλέγω υποκειμενικά να αναφέρω ενδεικτικά, Isis, Russian Circles, Sumac και Kvelertak, δείχνει εύκολα το τι μπορεί να φέρει σε αυτή την κυκλοφορία ο εν λόγω κύριος.
Με το “Hiss Spun” λοιπόν, η Wolfe συνεχίζει να εξελίσσει τα σκοτεινά της μονοπάτια, πηγαίνοντας τα ένα βήμα παρακάτω τη φορά. Λιγότερα electro στοιχεία σε αυτή την κυκλοφορία, σκληρές μελωδίες και τα φωνητικά της που σχεδόν στοιχειώνουν για ακόμα μια φορά τον επίδοξο ακροατή. Είναι ίσως η πιο συνολικά dark δουλειά που δίνει μέχρι σήμερα. Όπως είπε και η ίδια, με αυτόν τον δίσκο προσπαθεί να ανοιχτεί περισσότερο, καθιστώντας τη νέα δουλειά της ιδιαίτερα προσωπική, το δικό της μονόπρακτο μέσα στην πραγματικότητα που δημιουργεί μέσα από τη μουσική της.
Στο εκπληκτικό “16 Psyche” έχουμε συμμετοχή του Troy Van Leeuwen των QOTSA, ενώ στο “Vex” συμμετέχει στα φωνητικά ο Aaron Turner, επίσης ιδιαίτερα γνωστός από τη συμμετοχή του σε Isis, Sumac και πολλά ακόμα. Είναι δύσκολο να επιλέξεις τα καλύτερα κομμάτια αυτής της δουλειάς, οπότε θα αναφερθώ στο ληκτικό “Scrape” και το εναρκτήριο “Spun” για όσους θέλουν να πάρουν μία ιδέα πριν μυηθούν στον ήχο της.
Είναι μία δουλειά που είναι δύσκολη στο άκουσμα, ιδίως αν δεν έχεις διάθεση να βυθιστείς στην υποβλητικά σκοτεινή της ατμόσφαιρα, αργόσυρτη και βαριά, σκληρή. Αλλά αν δεν έχεις τέτοιες διαθέσεις, γιατί να ακούσεις και C.W. in the first place.
Δίνει στην κυκλοφορία ένα ώριμο πόνημα, που παίρνει όσα έχει χτίσει στους προηγούμενους δίσκους της τα επεξεργάζεται ξανά και τα χρησιμοποιεί ίσως με τη μεγαλύτερη ισορροπία μέχρι στιγμής. Είναι ίσως η καλύτερη, η πιο ολοκληρωμένη μέχρι στιγμής δουλειά της. Προσωπικά, εντάσσω τον δίσκο εύκολα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
691 
