Όπως είχαμε αναφέρει και στο αφιέρωμα στους Varathron (μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ) για περισσότερα από 30 χρόνια είναι ταγμένοι στον σκοτεινό ήχο και δικαιωματικά κάθονται στις δάφνες τους και απολαμβάνουν τον σεβασμό της σκηνής.
Η παρουσία μας στο live της Κυριακής ήταν απαραίτητη καθώς όποιο κι αν είναι το μουσικό γούστο του καθενός, η ευκαιρία να δει κάποιος τόσο έμπειρα συγκροτήματα στην σκηνή είναι πάντα μοναδική.
Την επιτέλους βροχερή Κυριακή, μαζί με τον φωτογράφο Νίκο Φιλιππόπουλο κατηφορίσαμε στο Κύτταρο και με χαρακτηριστική συνέπεια, λίγο μετά τις 20:15 ξεκίνησαν το live οι Synteleia. To venue ήταν ήδη γεμάτο και ευτυχώς κατάφερα να βρω ένα σημείο στον εξώστη για να μπορέσω να απολαύσω το live. Οι Synteleia έχουν ήχο που παραπέμπει ευθέως στο πρώτο κύμα του black metal (Bathory, Venom κτλ.), με πιο καθαρές μελωδίες από ό,τι μας έχει συνηθίσει το είδος και βραχνά μπάσα φωνητικά. Οι Synteleia είχαν έναν πυρήνα φίλων που φρόντισαν να ανοίγουν mosh-pits με κάθε ευκαιρία και αυτό φάνηκε να του δίνει ενέργεια για να ανεβάζουν συνεχώς ταχύτητες. Την παρέα των Synteleia συντρόφευσε και η σοπράνο Μίνα Μόρφη, η οποία με την επιβλητική της παρουσία και τα οπερετικά φωνητικά της έδωσε ένα πολύ ιδιαίτερο χρώμα στο live του σχήματος.
Λίγο πριν βγουν οι Deviser το Κύτταρο είχε γεμίσει ασφυκτικά και μάθαμε ότι το live ήταν πλέον sold out. Σε αυτό το κλίμα, οι Deviser πήραν την θέση τους πάνω στην σκηνή και ξεκίνησαν να εξαπολύουν το thrashy black metal τους. Έχοντας στα χέρια τους το πολύ όμορφο “Evil Summons Evil” του 2023, οι Deviser δεν επαναπαυτήκαν στο γεγονός ότι είναι μια ιστορική μπάντα, αλλά με παροιμιώδη όρεξη, πάθος και νεύρο έδωσαν ένα εκπληκτικό live. Κατά την γνώμη μου, οι Deviser κέρδισαν τις εντυπώσεις της βραδιάς και δεν μπορώ να μην σταθώ στον drummer του σχήματος, όπου η αδύνατη φυσιογνωμία του δεν προδίκαζε σε καμία περίπτωση τα σφυροκοπήματα στα τύμπανα. Ένα άλλο σημείο που θέλω να σταθώ είναι η παραδοχή που έκανε σε ένα σημείο τραγουδιστής. Μας είπε για έναν διάλογο που είχε με έναν φίλο του ο οποίος του είπε ότι έβγαλαν δίσκο 90’s και ο τραγουδιστής απάντησε: “ Μα εμείς είμαστε τα 90’s”. Εδώ θα διαφωνήσω με τον τραγουδιστή. Οι Deviser μπορεί να έχουν στιγματίσει τα 90’s, αλλά δεν έχουν μείνει εκεί και έχουν εξελιχθεί. Άρα δεν είναι τα 90’s είναι το τώρα και πέρα από πολύ καλούς δίσκους, μπορούν να εμπιστευθούν και να συμβουλέψουν την καινούργια γενιά, όχι μόνο του black metal, για το πως μπορεί κάποιος να έχει τόσο πάθος για αυτό που κάνει μετά από τόσα χρόνια.
Δυστυχώς οι Deviser έπαιξαν λίγο παραπάνω από 45’ και δεν τους χάρηκα όσο θα ήθελα, ωστόσο χάρηκα το γεγονός ότι το time schedule τηρήθηκε αυστηρά και στις 22:30 οι Varathron ανέβηκαν στην σκηνή για να μας ταξιδέψουν στα 30 χρόνια της καριέρας τους. Με αέρα, αυτοπεποίθηση, νεύρο και φοβερό ήχο, οι Varathron μας απέδειξαν για ποιον λόγο απολαμβάνουν πλέον τις δάφνες τους ως μια από τις κορυφαίες ελληνικές μπάντες του ακραίου ήχου. Ο τραγουδιστής αεικίνητος και με συγκρατημένη θεατρικότητα, έδινε συνεχώς τον παλμό και το κοινό δεν σταματούσε να φωνάζει ρυθμικά το όνομά τους. Σε κάποιο σημείο, ο τραγουδιστής κατέβηκε από την σκηνή και θεώρησα ότι η βραδιά πηγαίνει προς το κλείσιμο, αλλά τελικά ξανανέβηκε φορώντας μια μάσκα.
Την Κυριακή βρεθήκαμε σε μια γιορτή του ελληνικού black metal και περάσαμε πολύ όμορφα σε αυτή. Τα συνεχόμενα sold-out δείχνουν ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να πηγαίνει σε live και να νιώθει το “όλοι μαζί”. Οι παραγωγές δείχνουν μέχρι στιγμής ότι δεν εκμεταλλεύονται αυτήν την ανάγκη και τα live γίνονται όλο και ποιοτικότερα. Μακάρι να καταφέρουν να κρατήσουν και τις τιμές των εισιτήριων σε χαμηλά επίπεδα.
Φωτογραφίες: Νίκος Φιλιππόπουλος
997 
