Είδος: Post / Alternative Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 21 Οκτωβρίου 2023
Με το “Liminal Spaces” πριν έναν περίπου χρόνο, οι Sugar Factory από το Κιλκίς μου είχαν κάνει πολύ καλή εντύπωση με το υβριδικό style τους που αναμείγνυε το post rock, τα noise layers και τη κινηματογραφική προσέγγιση σε ένα χωνευτήρι που ακουγόταν άκρως ενδιαφέρον. Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση δε, μου έκανε αυτή η φρέσκια δουλεία τους με τίτλο “Trouble Times in Waveland” και αυτό γιατί σίγουρα αυτό που άκουσα δεν ανήκει στη σφαίρα του “αναμενόμενου”. Μια εντελώς διαφορετική μουσική απόπειρα που ενώ έχει κάποιες νοητές γέφυρες με το πρόσφατο παρελθόν τους, εντούτοις παρουσιάζει μια μπάντα η οποία έχει στρέψει κατά πολύ τη ρότα της. Και εξηγούμαι.
Στο “Trouble Times in Waveland” οι Sugar Factory έχουν αφήσει πίσω την μικροαστική όσο και πεσσιμιστική καταχνιά και ακούγονται πολύ πιο “θετικοί”. Βέβαια μη φανταστεί κανείς ότι το έριξαν στην χαριτωμένη και χοροπηδηχτή pop / alternative των καιρών μας. Απλά το album ακούγεται πολύ πιο ψυχεδελικό (εώς και χίπικο μιας και μάλλον οι ηχητικές – τουλάχιστον – επιρροές ανήκουν στα late ’60s / early ’70s) και επίσης πολύ πιο εξωστρεφές. Έχουν ενσωματωθεί αρκετά post rock στοιχεία είτε εμβόλιμα μέσα στα κομμάτια ενώ η noiseίλα που επικρατούσε στο “Liminal Spaces” έχει ελαττωθεί κατά πολύ και στη θέση τους υπάρχει η διακριτική αλλά πολύ καθοριστική για το αποτέλεσμα χρήση των synths από τον Νικόδημο Τριήρη (ο οποίος για μια ακόμη φορά είναι υπέυθυνος για την παραγωγή του δίσκου) που προσθέτει πολλά στην ατμοσφαιρικότητα του background. Ακουστική, non distorted κιθαριστική τεχνοτροπία από τους Στέλιο Γκαγκάρη και Γρηγόρη Μαυρόπουλο, αιθέριο (αν και όχι υψηλών τεχνικών απαιτήσεων, δεν την έχει ανάγκη αυτή η μουσική μεταφορά) ρυθμικό υπόβαθρο από τους Sergei Tochmachov (μπάσο) και Γιώργο Μυλωνά (drums) και γενικά μια ροή άνετη και απολύτως “ήρεμη” χωρίς ιδιαίτερα ξεσπάσματα.
Και τα έξι κομμάτια του “Trouble Times in Waveland” είναι πολύ καλά δείγματα “παλιακού” και σχετικά προοδευτικού rock με ποικίλα συναισθηματικά εξαγόμενα. Gothic / post punk συνθετική βάση στο “Battery Girl”, άρωμα από Doors (τους οποίους είναι γνωστό ότι μισώ λόγω αναίτιου hype) στο “Stellar” πριν γυρίσει σε ηχοτόπια ανάλογα των Explosions in the Sky, το ωραίο “μπαστάρδεμα” του post punk, της Syd Barrett εποχής των Pink Floyd και των Camel του “Mushroom”, το “Stateless” με τη γνώριμη “θαλασσινή” (ή μήπως “παιδικής χαράς”) αίσθηση που για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου έφερε στο νου την παραδοσιακή κρητική μουσική (αναγόμενη φυσικά σε post πλαίσια), το πολύ καλό “Codeine” – ίσως η πιο “ορθόδοξα” alternative στιγμή του album” – που θα έλεγα ότι λοξοκοιτάει προς το σύγχρονο παρόν των Mogwai και ο θαυμάσιος επίλογος “Enter-Exit”.
Παρά τη διαφορετική φύση του “Trouble Times in Waveland” σε σχέση με τον προκάτοχό του, το albumάκι είναι ένα αξιοπρεπέστατο βήμα εξέλιξης για τους Sugar Factory. Και παρά επίσης την αποστασιοποίηση της μπάντας από τη σινεφίλ πτυχή της μουσικής τους, αυτή παραμένει στα πλαίσια της γέννεσης εικόνων (θα επαναλάβω ότι είναι ίσως το σημαντικότερο κριτήριο για τέτοιου είδους ακούσματα) και ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί και κατά ένα μικρό ποσοστό ως “ψυχαγωγική”. Θα έκρινα το “Trouble Times in Waveland” ως μάλλον “καλοκαιρινό” άκουσμα και ας είναι ντάλα Οκτώβρης. Άλλωστε το πως νιώθουμε μέσα μας είναι η πραγματική εποχή. Προτείνεται σε φίλα προσκείμενους προς τα προαναφερθέντα ονόματα ακροατές που αρέσκονται σε ήρεμες καταστάσεις. Ένα άνετο “ένδυμα” για τις στιγμές που βγάζει ο γράφων τη μεταλλική προβειά του.
Facebook: https://www.facebook.com/sugarfactory/
Official website: https://sugarfactorygr.wixsite.com/promo
776 
