VERBAL DELIRIUM

INTERVIEW

Όταν έγινε γνωστό ότι οι Verbal Delirium θα επέστρεφαν φέτος με το νέο album τους ονόματι “Conundrum”, το αμέσως επόμενο που είχαμε ανάγκη να κάνουμε στο rockway.gr μετά την ακρόασή του ξέραμε σίγουρα πως θα ήταν να μιλήσουμε με το συγκρότημα.

Οι Αθηναίοι prog rockers, διά στόματος του ιθύνοντα νου τους Jargon, συζήτησαν με τον υπεύθυνο του Τομέα Prog Αγκιτατσίας του ηλεκτρονικού μας περιοδικού, τον Πέτρο Μπεϊμανάβη, και αμέσως παρακάτω μπορείτε να μάθετε τι ειπώθηκε για το πρόσφατο παρελθόν, το παρόν και το εγγύς μέλλον της μπάντας, τη δημιουργία του “Conundrum”, τη μουσική κατεύθυνση των Verbal Delirium, την εγχώρια prog σκηνή και άλλα πολλά.

-Γεια σου, Jargon. Είμαι ο Πέτρος και σε καλωσορίζω στο rockway.gr. Είναι πολύ μεγάλη χαρά να έχουμε την ευκαιρία να πούμε δυο λόγια μαζί σου. Κατ’ αρχάς, πολλά συγχαρητήρια για το νέο album! Για ακόμη μία φορά, οι Verbal Delirium μάς χαρίζουν μια πανέμορφη δουλειά. Και είναι ο ιδανικός τρόπος για να σπάσετε την πολυετή «σιωπή» σας. Γιατί πέρασε τόσος καιρός μέχρι να ακούσουμε κάτι νέο από το συγκρότημα, και τι συνέβη στις τάξεις σας κατά το διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στο “The Imprisoned Words of Fear” και στο “Conundrum”;
Σε ευχαριστούμε πολύ, Πέτρο, για τα καλά σου λόγια! Ιδανικά, θέλαμε ο δίσκος να κυκλοφορήσει γύρω στο 2019 με 2020. Όμως, ενώ είχαμε ξεκινήσει να δουλεύουμε κάποια καινούργια κομμάτια το 2017, έγιναν κάποιες αλλαγές στο line-up, και μετά ακολούθησε η πανδημία. Οπότε, τα πράγματα πήγαν πίσω. Άλλωστε, κυκλοφόρησε και ο προσωπικός μου δίσκος “The Fading Thought” το 2020, ο οποίος χάθηκε όμως, και δεν μπόρεσα να τον προωθήσω παρουσιάζοντάς τον ζωντανά όσο θα ήθελα λόγω των συνθηκών.

-Δεδομένου ότι συνιστάς τον δημιουργικό πυρήνα των Verbal Delirium, ποιους νέους μουσικούς τόπους θέλησες να εξερευνήσεις με τις συνθέσεις του “Conundrum”; Επίσης, πώς συνδράμουν το όραμά σου οι μουσικοί που συμπληρώνουν το roster των Verbal Delirium;
Το “Conundrum” ήθελα να είναι λίγο πιο άμεσο από τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες μας και λιγότερο σκοτεινό. Να κρατάει τον prog χαρακτήρα μας, αλλά να βασίζεται αρκετά σε ευκολομνημόνευτες φωνητικές μελωδίες και να συνδυάζει αρκετά pop στοιχεία. Θεωρώ ότι καταφέραμε αυτήν την ισορροπία. Μουσική και στίχους γράφω εγώ, αλλά όλοι συμμετέχουν ενορχηστρωτικά και προτείνουν ιδέες. Ιδιαίτερα σε αυτόν τον δίσκο, όλοι πρόσφεραν πιο πολύ από ποτέ, νομίζω, εξαιρετικές ιδέες που δίνουν το κάτι παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα.

-Αν το “The Imprisoned Words…”, παρότι είναι η τρίτη κυκλοφορίας σας, περιείχε υλικό από την πρώιμη φάση της μπάντας, θα έλεγες ότι στο “Conundrum” υπάρχει μια επιστροφή στα ηχοτόπια του ντεμπούτου και πως πλέον παρακολουθούμε την εξέλιξη του ήχου σας από εκεί και πέρα; Ή αυτή η σειραϊκή λογική είναι άστοχη όσον αφορά την πορεία σας;
Από τις τέσσερις κυκλοφορίες μας, το “Conundrum” είναι ίσως πιο συγγενικό ηχητικά με τον πρώτο μας δίσκο “So Close & Yet So Far Away” απ’ ό,τι με τις προηγούμενες δύο, αλλά σίγουρα πιο ποικιλόμορφο και προοδευτικό σε λογική. Λογικό, βέβαια, καθώς έχουν περάσει και 12 χρόνια από τότε! Δεν θα έλεγα, όμως, ότι συνεχίζει από εκεί ηχητικά, καθώς τα κομμάτια γράφτηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Κάποια είναι καινούργια, αλλά και κάποια είναι κομμάτια πολύ παλιότερα που, ουσιαστικά, είχαν μείνει εκτός από τα προηγούμενα albums.

-Το progressive rock παραμένει σταθερά το σημείο αναφοράς για τους Verbal Delirium. Με το έργο ποιων καλλιτεχνών του genre συγγενεύει το “Conundrum”; Και ποιοι άλλοι ήχοι, εκτός prog rock, θα έλεγες ότι είναι παρόντες στα οκτώ κεφάλαιά του;
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιους καλλιτέχνες με τους οποίους να συγγενεύει σαν genre το “Conundrum”, για να είμαι ειλικρινής. Οι επιρροές του είναι άπειρες. Από Queen, Peter Hammill, 10cc, Beach Boys, Cardiacs και Tubes μέχρι Muse και Foo Fighters. Θα έλεγα ίσως ότι είναι κοντά σε μπάντες οι οποίες δεν παίζουν το κλασικό prog, όπως το ξέρουμε, αλλά έχουν την prog νοοτροπία.

-Άραγε, ποιο είναι το κρίσιμο ερώτημα ή ο γρίφος (conundrum); Η εξαιρετική φερώνυμη σύνθεση είναι ορχηστρική και, άρα, χωρίς στίχους. Οπότε, πώς κατέληξες στον τίτλο αυτόν; Επίσης, θα ήθελες να μας ξεναγήσεις στα στιχουργικά θέματα του album και στις ιδέες, τις εμπειρίες και τις καταστάσεις που τα ενέπνευσαν;
Η λέξη “conundrum” προήλθε από το ομώνυμο κομμάτι των Jethro Tull, και τη θεώρησα κατάλληλη επειδή ο δίσκος είναι πολύ ποικιλόμορφος ηχητικά και δημιουργεί έναν γρίφο σχετικά με το πού κατευθυνόμαστε και πώς θα ηχούμε στον επόμενο. Αυτός είναι ο γρίφος, τόσο για τους ακροατές μας όσο και για εμάς, πιστεύω. Όσον αφορά το στιχουργικό μέρος, πρόκειται για ιστορίες σκοτεινές κατά κύριο λόγο, που ήθελα να έρχονται σε αντίθεση με τη μουσική. Πάντα θεωρούσα πολύ πετυχημένη αυτήν την αντίθεση στο σινεμά· σε ταινίες οι οποίες δείχνουν κάτι βίαιο και σκληρό, αλλά η μουσική είναι χαρούμενη. Δημιουργεί μια νοσηρή αίσθηση. Πολύ περιληπτικά, λοιπόν, τα θέματα του δίσκου είναι το κακό στη φύση του ανθρώπου, η απομόνωση λόγω κοινωνικής απόρριψης, η θανατηφόρα αρρώστια και ο απόηχος που αφήνει συναισθηματικά ο θάνατος στους αγαπημένους που μένουν πίσω, οι ψυχικές διαταραχές, ο εθισμός και η ανάγκη για επιβεβαίωση στα social media και άλλα πολλά, όχι και τόσο χαρούμενα θέματα.

-Τι βλέπουμε στο εξώφυλλο του “Conundrum” και ποιο είναι το concept πίσω από τη γέννηση του artwork;
Η βασική ιδέα ήταν να είναι κάτι ασαφές, μινιμαλιστικό και να δίνει την αίσθηση πίνακα. Αυτό που ουσιαστικά βλέπουμε είναι ένα ορυκτό πέτρωμα μέσα σε κύματα. Για ακόμη μία φορά, όπως στον τρίτο μας δίσκο αλλά και στο προσωπικό μου album, θεωρούμε ότι ο Δημήτρης Τζώρτζης έκανε εκπληκτική δουλειά!

-Πριν από δύο χρόνια βγήκε το “The Fading Thought”. Πώς προέκυψε η ανάγκη για μια solo κυκλοφορία σου; Θα έλεγε κανείς ότι οι Verbal Delirium είναι «όχημα» προσωπικής έκφρασης γιαεσένα. Συνεπώς, ποιες δημιουργικές σου πτυχές μπορεί να μην καλύπτονται από το συγκρότημα;
Το υλικό του “Fading Thought” ήθελε μια άλλη ενορχηστρωτική προσέγγιση, βασισμένη σε έγχορδα, που θεωρώ ότι δεν ταίριαζε στους Verbal Delirium. Γι’ αυτό και κατέληξε ως μια προσωπική κυκλοφορία. Ήθελα, επίσης, να ξεκινήσω κάποιες σόλο δουλειές λόγω κάποιου έξτρα υλικού που γράφω και είναι λίγο διαφορετικό από ό,τι κάνουμε με τους Verbal Delirium, καθώς και να έχω τη δυνατότητα να συνεργαστώ και με άλλους μουσικούς. Ξεκίνησα να δουλεύω ήδη αυτήν την περίοδο το επόμενο και πιστεύω ότι θα κυκλοφορήσει με τη νέα χρονιά!

-Μια και λέμε για το album που έβγαλες ως Jargon, θα μπορούσες να μας πεις πώς κατέληξες στο καλλιτεχνικό σου ψευδώνυμο;
Είμαι φανατικός θαυμαστής του Peter Hammill. Είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης και τεράστια επιρροή. Οπότε, όταν αποφάσισα ότι ήθελα ένα ψευδώνυμο, ήθελα να έχει κάποιο connection με κάτι δικό του. Το όνομα προέρχεται από το κομμάτι του “The Jargon King” από το album “A Black Box”.

-Επιστροφή στους Verbal Delirium, που πλέον βρίσκονται υπό τη στέγη νέου label. Πώς έγινε η μετάβαση στην Bad Elephant Music, και τι καινούργιο έφερε, άραγε, αυτή η αλλαγή για το συγκρότημα;
Όπως και ο προηγούμενος δίσκος, και αυτός κυκλοφορεί από την Bad Elephant Music. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να βρεις εταιρεία που θα σου προσφέρει πραγματικά κάτι παραπάνω εκτός από το να βάλει το όνομα της πάνω στον δίσκο. Εκτός αν είναι πολυεθνική, αλλά εκεί αλλάζουν και τα δεδομένα, καθώς έχουν τον πρώτο λόγο και σε αυτό που θα κάνεις. Η BEM είναι μια πολύ αξιόλογη ανεξάρτητη δισκογραφική, που έχει εμπειρία και κάνει ένα αρκετά καλό promotion στον χώρο του prog rock.

-Θεωρείς ότι υπάρχει ελληνική progressive rock σκηνή, με δικά της διακριτά χαρακτηριστικά και αναγνωρίσιμη μουσική ταυτότητα συγκριτικά με άλλες σκηνές στις οποίες αναβιώνει το είδος, όπως η σκανδιναβική, ας πούμε; Θα συμφωνούσες ότι εδώ και αρκετά χρόνια βλέπουμε μια εγχώρια άνθηση –είτε μικρής είτε μεγάλης έκτασης– στον ήχο αυτό;
Πλέον ναι! Έχουμε πολύ δυνατή σκηνή, αναγνωρίσιμη στο εξωτερικό, και στο progressive rock αλλά και στο progressive metal. Και είναι πολύ ελπιδοφόρο αυτό, φυσικά! Αυτό που μένει είναι να έχουμε και τη στήριξη του κόσμου στα live αλλά και οικονομικά, αγοράζοντας merch, ώστε να γίνουμε ακόμη πιο δυνατοί, να αντέξουμε μέσα στον χρόνο και να χτίσουμε κάτι ακόμη μεγαλύτερο!

-Οι Verbal Delirium έχουν πλέον πίσω τους κάτι παραπάνω από μία δεκαετία ύπαρξης. Σε τι βαθμό είσαι ικανοποιημένος με την έως τώρα διαδρομή του συγκροτήματος; Τι έχει επιτευχθεί που θα φάνταζε στον Jargon του τότε μεγάλο βήμα μπροστά, αλλά και τι δεν έχει πάει σύμφωνα με τις όποιες προσδοκίες είχες ως ένας άλλοτε νεοεμφανιζόμενος δημιουργός;
Αν μου έλεγες όταν ξεκινούσα ότι θα κυκλοφορώ τη μουσική μου, ότι θα υπάρχουν άνθρωποι να την αγαπήσουν και ότι θα παίζω στο εξωτερικό δίπλα στις μπάντες που θαυμάζω, δεν θα το πίστευα! Φυσικά και ήταν κάτι που μέσα μου βαθιά το ευχόμουν και ήθελα, αλλά έμοιαζε άπιαστο όνειρο. Οπότε, νομίζω ότι έχω εκπληρώσει το όνειρό μου. Σίγουρα θα ήθελα να γίνουμε ακόμη πιο αναγνωρίσιμοι και να φτάσει η μουσική μας σε μεγαλύτερο ακροατήριο –ποιος δεν θέλει;– αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Περνάμε καλά, παίζουμε τη μουσική που αγαπάμε, κάνουμε ταξίδια και γνωρίζουμε μέρη και ανθρώπους που μας υποστηρίζουν και αγαπούν τη μουσική μας! Δεν είναι καθόλου λίγο!

-Τι πλάνα υπάρχουν για την προώθηση του “Conundrum”; Τι αναμένεται στο κοντινό μέλλον για τους Verbal Delirium;
Στις 12 Φεβρουαρίου, θα παρουσιάσουμε ζωντανά τον δίσκο στο Temple, και σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλα live. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί, φυσικά, να ακούσει ή να παραγγείλει τον δίσκο από τη σελίδα μας στο Bandcamp (https://verbaldelirium.bandcamp.com), ώστε να έρθει προετοιμασμένος!

-Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου· το εκτιμώ. Εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια. Τα τελευταία λόγια για το κλείσιμο της συνέντευξης είναι δικά σου, αν θέλεις να συμπληρώσεις κάτι.
Σε ευχαριστώ πολύ, Πέτρο, και σένα και το Rockway για την όμορφη κουβέντα και εύχομαι ο κόσμος να ακούει μουσική γενικά και να σας δούμε όλους στο live στις 12 Φεβρουαρίου, καθώς πρέπει να το γιορτάζουμε πλέον που μπορούμε να βγαίνουμε και να πηγαίνουμε σε live, σωστά; Καλή χρονιά να έχουμε, με υγεία και όμορφες μουσικές!

808
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.