Είδος: Doom / Death metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 2 Ιουλίου 2021
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από την τελευταία φορά που αναφερθήκαμε για τους Γερμανούς (πάλαι ποτέ) death metallers Die Apokalyptischen Reiter με αφορμή της επανέκδοσης του “All You Need Is Love” και επανερχόμαστε με τα του νέου τους album “The Divine Horsemen”, μια δουλειά με διττό χαρακτήρα ή αν θέλεις, μια “γέφυρα” μεταξύ δυο στυλιστικών κόσμων που έχουν υπηρετήσει κατά καιρούς.
Κατά ένα μικρό συνθετικό ποσοστό, οι Γερμανοί μοιράζουν brutal-ισμό, με μικρής διάρκειας speedy δυναμιτάκια που είναι τoποθετημένα στην αρχή του album, κομμάτια όπως το “Tiki” που θυμίζει tribal φόρμουλες των Sepultura του “Roots” (μια αίσθηση που υπάρχει γενικά σε όλο το δίσκο), το ολίγον blasted “Salus” και τα πολύ καλά “Amma Guru” και “Nachtblume” που Sodomίζουν (οκ, ίσως λίγο πιο έντεχνα και με πιο black συναίσθημα).
Από την άλλη, ένα μεγάλο ποσοστό του υλικού αποτελείται από μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις με έντονο nightsounded / tribal / ethnic χαρακτήρα τα οποία αναδύουν μια έντονη ψυχεδελική πτυχή στη μουσική των Die Apokalyptischen Reiter. Ατμοσφαιρικά ηχοτόπια ritual / doom μουσικής που ρέπουν προς τις πρωτόγονες εποχές των Pink Floyd ή αν προτιμάς να σε παραπέμψω σε σύγχρονες καταστάσεις, θα έλεγα ότι αποτελούν μια πολύ πετυχημένη μίξη ονομάτων όπως οι Dead Can Dance, οι In The Woods, οι Wardrunna, οι My Dying Bride και οι παλαιοί Anathema στα “Inka”, “Simbi Makya”, “Duir”, “Children Of Mother Night” και “Uelewa”. Για κερασάκι, δυο “ορθόδοξα” goth metal χιτάκια, τα “Wa He Gu Ru” και “Ymir”, εμφανώς επηρεασμένα από τους Paradise Lost, τους Moonspell και (γιατί όχι;) τους Rotting Christ.
Doom death riffοσειρές με πολλούς post rock αρπισμούς, όμορφα, διακριτικά piano εμβόλιμα θέματα και επαρκέστατη ερμηνεία από τον Daniel Täumel ο οποίος παρουσιάζει μια μεγάλη εκφραστική γκάμα, είτε όταν growlάρει είτε όταν καθαρίζει υπό έναν ήχο ο οποίος ανταποκρίνεται άριστα στις απαιτήσεις αυτού που θέλει να δώσει η μπάντα.
Σαν σύνολο το “The Divine Horsemen” είναι ένας αξιοπρεπέστατος αλλά και πολύ διαφορετικός σε σχέση με το παρελθόν τους δίσκος. Αν και χορταστικότατος (15 κομμάτια, κάτι ασύνηθες πλέον στη μουσική βιομηχανία) ρέει ευχάριστα και είναι λίγες οι στιγμές που ίσως και να θέλεις να πιέσεις το skip. Για τους λάτρεις του αργού doom με μικρά death to grind ξεσπάσματα, θεωρώ ότι θα είναι καλή συνοδεία. Αν είσαι όμως fan του παλαιότερου τους style, θα εκπλαγείς μάλλον δυσάρεστα. Στον γράφοντα πάντως, άρεσε, φθινοπωριάζει σε λίγο καιρό και εγκλιματίζεται στις ανάλογες πλερέζες μετά από αυτό το “τρισευτυχιαμένο” καλοκαίρι. Ακούς και τσεκάρεις ο ίδιος φίλε αναγνώστη.
Facebook: https://www.facebook.com/Reitermania
Official website: https://reitermania.de/
522 
