Αν υπάρχει μία Ελληνική μπάντα που έχει φέρει κύμα ενθουσιασμού στις τάξεις του εγχώριου κοινού, πρώτιστα τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια, αυτή δεν είναι άλλη από τους φοβερούς και τρομερούς Warrior Path. Έμπνευση, συνθέσεις “into the point”, μουσική ευστροφία και ένα ίσως “best of” καλλιτεχνών να τους απαρτίζουν, δημιουργούν ένα εξαιρετικό «πακέτο», που αν μη τι άλλο σε ιντριγκάρει από την αρχή. Μιλήσαμε με τον Ανδρέα Σινάνογλου (κιθάρα) και παρακάτω καταγράφονται όλα εκείνα τα σημαντικά που έχουν να κάνουν με τη μπάντα, τα δύο δυνατά album, την πηγή έμπνευσης και γενικότερα οτιδήποτε αφορά αυτό το σχήμα…
Καλησπέρα. Καλώς ήρθες στο Rockway.gr. Καταρχάς, συγχαρητήρια και για τα δύο δημιουργήματά σας. Αποπνέουν τρομερή ποιότητα από την αρχή ως το τέλος, πράγμα που έχουμε καιρό να δούμε στο χώρο. Ξέρεις, όταν πρωτοεμφανιστήκατε με το ομώνυμο album σας, πολλοί έσπευσαν να πιστέψουν ότι πρόκειται για ένα project. Τώρα με τη δισκογραφική συνέχεια, φαίνεται πως πορεύεστε ως ένα “full time” σχήμα. Τί είναι τελικά οι Warrior Path, μέσα από τα μάτια του “mastermind” τους; Πως ξεκίνησαν στο μυαλό σου και πως έχουν εξελιχθεί έως και σήμερα;
Καλησπέρα! Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη και για τα καλά σου λόγια! Πράγματι, ξεκίνησε σαν project αλλά τείνουμε να γίνουμε “full time” σχήμα. Ήταν μια πρωτόγνωρη αλλά πολύ όμορφη περιπέτεια, έχοντας όμως δίπλα μου τους κατάλληλους «μαχητές» και κυρίως τον Bob Katsionis, όλα ήταν πιο εύκολα και ευχάριστα. Σε καμία περίπτωση δεν το φανταζόμουν όλο αυτό και οφείλεται καθαρά στον κόσμο και σε όλους εσάς που μας στηρίξατε από την αρχή και σας ευχαριστούμε από καρδιάς!
Κάποιοι πιστεύουν, ότι οι Warrior Path έχουν φέρει την ελπίδα για καλύτερες μέρες στο χώρο του power metal. Θεωρούν ότι είστε η μπάντα, που θα «ξεβαλτώσει» το Ευρωπαϊκό και όχι μόνο power metal, σε μια δύσκολη για το είδος περίοδο. Τί πιστεύεις ότι οδήγησε μέρος του κοινού σε αυτήν τη σκέψη;
Θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να φτάσουμε σε αυτά τα συμπεράσματα. Μου αρέσει φυσικά να ακούω τέτοια σχόλια, γιατί σημαίνει ότι έχουμε πλησιάσει τον κόσμο και συνεπώς κάτι έχουμε κάνει καλά έως τώρα. Βέβαια, μια μπάντα πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί στο χρόνο και στον χώρο, πριν καταλήξουμε σε αυτά τα συμπεράσματα.
Με δεδομένο ότι σε δύο album έχετε δύο διαφορετικούς τραγουδιστές και φυσικά την επιτυχία που γνωρίζετε, έχεις σκεφτεί να κάνεις πιο «συμπαγή» τη μπάντα καταλήγοντας σε ένα “full time” performer, που θα βοηθήσει το group να πετύχει μιας και θα υπάρχει και η δυνατότητα των live; Το ρωτάω γιατί πρόσφατα κάπου διάβασα ότι είπες πως πρώτα γράφεις τα κομμάτια και μετά διαλέγεις τη φωνή που θα τα ερμηνεύσει καλύτερα…
Ο στόχος μας πλέον είναι αυτός. Να γίνουμε “full time” μπάντα, για να υπάρξει και η δυνατότητα των live. Το έχουμε συζητήσει μεταξύ μας και το θέλουμε όλοι μας. Ναι, όταν γράφω τα κομμάτια, ανάλογα τη μουσική που θα μου βγει, έχω συγκεκριμένη φωνή στο μυαλό μου, που θα ήθελα να την ακούσω να το ερμηνεύει. Βέβαια το να δεχτεί αυτή η φωνή δεν είναι και το πιο εύκολο. Μέχρι τώρα όμως δεν έχω παράπονο (γέλια) !
Ας πάμε και στο νέο album (review). Μάλλον γνωρίζεις την πρώτη ερώτηση. Δύο δίσκοι, δύο διαφορετικοί τραγουδιστές. Ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στην απόφαση να πορευτείτε χωρίς το Γιάννη και πώς προέκυψε η συνεργασία με μία από τις καλύτερες φωνές του χώρου παγκοσμίως;
Ο Γιάννης ερμήνευσε εξαιρετικά τα τραγούδια του πρώτου μας δίσκου και τον ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή του. Εξαρχής όμως η συνεργασία μας ήταν για τον πρώτο δίσκο και μόνο. Τον Daniel τον είχα σαν φωνή στο μυαλό μου, όταν έγραφα τα τραγούδια του νέου δίσκου. Στην συνέχεια, μέσα από τη σελίδα μας στο facebook, ρωτήσαμε τους fans ποιος θα ήθελαν να τραγουδήσει στο επόμενο άλμπουμ και οι περισσότεροι αναφέρθηκαν στον Daniel Heiman. Το συζητήσαμε με τον Bob και του στείλαμε για συνεργασία. Του άρεσαν πολύ τα τραγούδια του νέου δίσκου και οι διαπραγματεύσεις έγιναν σχετικά γρήγορα. Όταν λάβαμε τα πρώτα τραγούδια με την φωνή του είχαμε πάθει σοκ!
“The Mad King” λοιπόν. Ακούγοντας και τα δύο album αντιλαμβάνεσαι αμέσως μια διαφορά στον ήχο. Το μεν “Warrior Path” (review) είναι πιο μελωδικό, ενώ το “The Mad King” δείχνει πιο «βλοσυρό», πιο δυναμικό και με πιο «σκοτεινή» ατμόσφαιρα. Είναι κάτι που το προαποφάσισες ή «βγήκε» κατά τη διάρκεια της σύνθεσης των κομματιών;
Η αλήθεια είναι ότι έτσι βγήκε. Κατά την διάρκεια της σύνθεσης των κομματιών, ήταν μια περίοδος με πολύ τρέξιμο, κούραση και νεύρα, λόγω της καθημερινότητάς μου, συνεπώς αυτό πέρασε και στη μουσική. Θεωρώ ότι στον δεύτερό μας δίσκο δημιουργήσαμε έναν πιο προσωπικό ήχο. Τα πολλά ακουστικά μέρη που υπήρχαν στο ντεμπούτο, έχουν αντικατασταθεί από πιο δυναμικά riffs και η παραγωγή είναι πιο «ζεστή» θα έλεγα και πιο «επιθετική».
Ποια διαδικασία ακολουθείτε για να γράψετε ένα album; Δώσε μας ας πούμε ένα timelapse της φάσης σε κείμενο.
Η διαδικασία της σύνθεσης έχει ως εξής. Συνήθως τα βράδια που επιστρέφω από την δουλειά, έχω την ανάγκη να παίξω κιθάρα για να χαλαρώσω. Καθώς παίζω μου βγαίνουν κάποιες ιδέες τις οποίες τις κάνω τραγούδια. Όταν ολοκληρωθεί αυτό που έχω στο μυαλό μου, κανονίζω με τον Bob να πάω στο στούντιο για να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις και να δούμε μαζί την ενορχήστρωση, αλλά και το πως θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε κάποιες ιδέες.
Και πριν με τον Γιάννη και τώρα με τον Daniel, διακρίνω ένα συγκεκριμένο μοτίβο φωνητικών με έμφαση στις υψηλές. Προφανώς και είσαι φίλος αυτού του ήχου, έχεις κάποιες μπάντες/τραγουδιστές ως ορόσημα όταν προσπαθείς να προσεγγίσεις τον ήχο αυτό;
Ναι, κυρίως μπάντες όπως Crimson Glory, Riot, Manowar, Queensrÿche και Dio.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το νέο album έχει το χαρακτήρα του concept. Τί πραγματεύεται το “The Mad King”;
Μπορεί να φαίνεται σαν ένα concept άλμπουμ αλλά δεν είναι. Δεν αναφερόμαστε στις περιπέτειες ενός τρελού Βασιλιά. Οι στίχοι μας έχουν πάντα μια αλληγορική προσέγγιση σε καθημερινές δυσκολίες ή προσωπικά θέματα και το κάθε κομμάτι έχει την δική του ιστορία και το δικό του μήνυμα που αφήνει. Ο νέος δίσκος περιέχει διαφορετικές ιστορίες πολεμιστών, οι οποίες εξελίσσονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, προσεγγίζοντας θέματα σχετικά με πολέμους, θυσίες, εκδίκηση και το τίμημα που υπάρχει πάντα για κάθε σου απόφαση. Για παράδειγμα το κομμάτι “The Mad King” αναφέρεται στην θυσία ενός Βασιλιά, με αντάλλαγμα την ειρήνη και την ευημερία στο Βασίλειό του, την οποία όμως πλήρωσε με την τρέλα του.
Ακόμη μια διαφορά σε σχέση με τον προκάτοχό του αποτελεί το ότι στο “The Mad King” μοιάζει να γεννιούνται riff μέσα στα riff, πράγμα που κρατά σε εγρήγορση τον ακροατή. Παράδειγμα στο ομώνυμο κομμάτι ξεπηδούν δύο ή και τρία διαφορετικά riff. Πιστεύεις ότι είναι αυτό βασικός καταλύτης στο “trademark” του ήχου των Warrior Path;
Ίσως είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για trademark του ήχου μας. Το θέμα είναι να ευχαριστιέσαι αυτό που ακούς. Δεν μου αρέσει να βάζω την μουσική σε «καλούπια». Μπορεί στο επόμενο άλμπουμ να ακούσετε κάτι εντελώς διαφορετικό. Από την άλλη μεριά όμως τα πολλά riff είναι και αποτέλεσμα των επιρροών που έχω.
Τελικά τί μπορεί να συμβαίνει βρε αδερφέ στο κεφάλι σου όταν γράφεις; Αν παρατηρήσει κάποιος την πορεία σου από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα, δείχνεις συνθετικά πραγματικά αστείρευτος και δεν το γράφω ειλικρινά με καμιά διάθεση φιλοφρόνησης…
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Για να είμαι ειλικρινής ούτε εγώ ξέρω ακριβώς τι γίνεται (γέλια)! Αυτό που ξέρω είναι ότι μου βγαίνει αυθόρμητα, ποτέ δεν πίεσα τον εαυτό μου να γράψει κάποιο κομμάτι, προσπαθώ να πω απλά μια ιστορία, με λόγια και νότες. Όσο μου βγαίνει αυθόρμητα και ειλικρινά θα συνεχίσω να το κάνω, γιατί το έχω ανάγκη και μου αρέσει.
Ίσως το κομμάτι που δείχνει να συνδέει τα δύο album περισσότερο και συνάμα να αναδεικνύει την «στροφή» στον ήχο, να είναι το “His Wrath Will Fall”. Είναι πραγματικά έτσι και τί πραγματεύεται το συγκεκριμένο κομμάτι;
Ναι θα μπορούσε. Το κομμάτι πραγματεύεται την πάλη με τους εσωτερικούς μας φόβους. Την ανασφάλεια και τον φόβο της αποτυχίας. Πράγματα που μας εξοργίζουν πολλές φορές, αλλά είναι στο χέρι μας τελικά να τα αντιμετωπίσουμε. Όλα αυτά, στο πλαίσιο της ιστορίας μας, τα ονόμασα “The Fury”, με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος και πρέπει να νικήσει ο πρωταγωνιστής μας.
Πέρα της αλλαγής του τραγουδιστή, πώς προέκυψε αρχικά η συνεργασία του διδύμου Σινάνογλου-Κατσιώνης;
Όλα ξεκίνησαν όταν μια μέρα αποφάσισα να ηχογραφήσω το άλμπουμ που είχα στο μυαλό για πάρα πολλά χρόνια. Λόγω άλλων προτεραιοτήτων και λόγω κάποιων αποτυχημένων προσπαθειών συνεχώς το ανέβαλα. Μέχρι που κατάλαβα πως ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να αναλάβει ως παραγωγός αυτού του άλμπουμ ήταν ο Bob Katsionis. Του έστειλα ένα μήνυμα και μετά από λίγες μέρες πήγα στο στούντιό του και ξεκινήσαμε αμέσως τις ηχογραφήσεις.
Από την πορεία που «φεύγουν» οι κόπιες ο κόσμος δείχνει να σας στηρίζει. Μια «βόλτα» από το discogs είναι αρκετή να «προκαλέσει εγκεφαλικά», αν τολμήσεις να αναζητήσεις για αγορά το πρώτο βινύλιο και την ίδια πορεία δείχνει να ακολουθεί και πολύ σύντομα και αυτή η δουλειά σας. Θες να μας κάνεις ένα γενικότερο σχόλιο γι’ αυτήν την κατάσταση; Τελικά «είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε» ή δεν έχουμε οργανωθεί καλύτερα ως κοινότητα μουσικών/μουσικόφιλων ας πούμε…
Η ανταπόκριση είναι πραγματικά απίστευτη και τα άλμπουμ φεύγουν με τρελούς ρυθμούς! Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και περήφανοι! Η κατάσταση όμως στο discogs θα έλεγα ότι είναι μη αξιολογήσιμη. Το πρώτο μας βινύλιο πωλείται πάνω από 100 ευρώ και είναι κάτι στο οποίο δεν συμφωνούμε. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφασίσαμε να γίνει επανέκδοση του πρώτου μας άλμπουμ, έτσι ώστε όποιος το θέλει να μπορεί να το αποκτήσει σε κανονική τιμή και όχι υπερτιμημένη.
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στις δυσκολίες που περνά η μουσική βιομηχανία λόγω της υγειονομικής κρίσης, καθώς έχει αναπτυχθεί αρκετές φορές. Θα ήθελα να σε ρωτήσω όμως, πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι θετικό που μπορεί να βγει από όλο αυτό; Μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες για τη μουσική που αγαπάμε; Παίρνοντας βέβαια και το θάρρος λόγω των πολλών κυκλοφοριών εν μέσω πανδημίας…
Οι δυσκολίες πάντα σου δίνουν την ανάγκη να θες να «ξεσπάσεις» και να εκφραστείς κάπως. Ένα μέσο έκφρασης είναι και η μουσική. Με την πανδημία και το lockdown, που καθίσαμε αναγκαστικά σπίτι, στρωθήκαμε και γράψαμε νέα μουσική. Γιατί πολλές φορές υπάρχει η όρεξη αλλά δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, λόγω της καθημερινής ρουτίνας του καθενός μας. Ίσως γι’ αυτό είχαμε τόσες κυκλοφορίες εν μέσω πανδημίας. Είναι στο χέρι μας το αν θα υπάρξουν καλύτερες ή όχι μέρες για τη μουσική.
Πέρα από τη δημιουργία νέου υλικού, τί άλλα σχέδια υπάρχουν κατά νου για το εγγύς μέλλον; Και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, βέβαια…
Όταν με το καλό επιστρέψουμε στην κανονικότητα και ύστερα από την απαιτούμενη προετοιμασία, τα σχέδιά μας είναι να βγούμε και να παίξουμε ζωντανά.
Ο τελευταίος λόγος σου ανήκει…
Σας ευχαριστούμε όλους σας για την στήριξη! Να είστε όλοι καλά και δημιουργικοί!
Facebook: https://www.facebook.com/warriorpathgr/
Bandcamp: https://warriorpath.bandcamp.com/
1150 
