Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Steamhammer records
Ημ. κυκλοφορίας: 27 Νοεμβρίου 2020
Σε μία χρονιά η οποία “ντύθηκε με το μανδύα” του Βλαντ του ανασκολοπιστή, με τα Σόδομα και Γόμορρα να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας και περιμένοντας με αγωνία την επανεμφάνιση των δεινοσαύρων, δε θα μπορούσε να απουσιάζει μια νέα κυκλοφορία των αγαπημένων Γερμανών, από τη στιγμή μάλιστα που είχαν φροντίσει να προετοιμάσουν το έδαφος με το περσινό τους EP “Out Of The Frontline Trench”.
Το πόσο σημαντικοί είναι οι Sodom για το thrash metal δε χρήζει ανάλυσης μετά από σχεδόν 40 χρόνια καριέρας. Προσωπικά θεωρώ πως κατέχουν την πρώτη θέση ανάμεσα στην “αγία Τριάδα” του γερμανικού thrash και κάθε τους άλμπουμ είχε κάτι να μου προσφέρει. Μπορεί από το “M-16” (2001) η “σχέση” μας να είχε κάπως ρουτινιάσει αλλά από το “Decision Day” (2016) και μετά ο “έρωτας” αυτός αναζωπυρώθηκε, για να έρθει το “Genesis XIX” να αποδείξει πως το γυαλί δε ράγισε ποτέ.
Με την επιστροφή του μεγάλου Frank Blackfire στο πλευρό του αρχηγού, ήδη από το 2018, επανέρχεται και ένα μέρος της αύρας από την εποχή με το καλύτερο, ίσως, line-up της μπάντας. Αυτό γίνεται ακουστικώς ορατό, ήδη από το intro του “Blind Superstition”, ένα κομμάτι που χρησιμοποιούσαν ως εισαγωγή στην περιοδεία πίσω στο μακρινό 1988 και που επιτέλους απέκτησε όνομα εν έτει 2020 και “κολλάει” ιδανικά με το εναρκτήριο “Sodom And Gomorrah”. Οι ιδέες που βρίσκονται διάσπαρτες στο “παλιακό” riff είναι ικανές να κάνουν το πρώτο χαμόγελο να εμφανιστεί στα χείλη.
Διά χειρός Blackfire το καταιγιστικό “Euthanasia” με το solo να “βρωμάει” Frank-ίλα από χιλιόμετρα και στο χαμόγελο πλέον να κάνουν την εμφάνισή τους και δόντια. Το ομώνυμο κομμάτι “Genesis XIX” το ξέραμε, το γουστάραμε, τα γράψαμε και πέρυσι με το EP, οπότε είμαστε συνειδητοποιημένοι. Απλώς εδώ έχουμε να κάνουμε με πολύ καλύτερη παραγωγή και ένα μπάσο “μπετονιέρα” με οδηγό τον Angelripper.
Επιστροφή μετά από καιρό στους γερμανικούς στίχους με το “Nicht Mehr Mein Land”, που ενώ ξεκινάει και τελειώνει με έναν blast beat ορυμαγδό σπανίζων για Sodom, στο υπόλοιπο μέρος του κινείται σαν μετροπόντικας στον αυτόματο πιλότο. Γερμανός πρώην ανθρακωρύχος, “φτύνει” στίχους στη μητρική του γλώσσα σε heavy metal τραγούδι…Αξία ανεκτίμητη. Όπως και πριν, έτσι και στο “Glock ‘n’ Roll”, αυτό το Thrash ‘n Roll (!!!) διαμαντάκι, τόσο ο Yorck Segatz (guitars) όσο και η τελευταία μεταγραφή Toni Merkel (drums), καταθέτουν τα διαπιστευτήριά τους, με το “σφιχτοδεμένο” τους παίξιμο, αποδεικνύοντας πως δεν επελέγησαν άδικα να αποτελούν μέλη των Sodom.
Ο Tom (ο Angelripper βρε) ποτέ δεν ατίμασε το είδος που πρεσβεύει, και το έκανε πάντα με τον πιο θορυβώδη τρόπο, είτε τραγουδάει για κυνήγι φαλαινών “The Harpooneer” είτε για την αποδόμηση της ανθρώπινης φύσης με την υπερκομματάρα “Dehumanized”. Ακόμα και όταν “ρίχνει” ταχύτητες όπως με το διαφορετικό “Occult Perpetrator”, φαντάζει πιο true από πολλούς εκεί έξω που πασχίζουν να το δείξουν. Το “Waldo & Pigpen”, γραμμένο από τον Blackfire (η αύρα που λέγαμε), είναι από εκείνες τις thrash “πυροβολαρχίες” εποχής “Agent Orange”, οι οποίες “θέριζαν” τα πάντα, με στίχους σχετικά με τον πόλεμο του Βιετνάμ. Τσεκάρετε την ιστορία των W&P (η κωδική τους ονομασία) αν αρέσκεστε σε πολεμική θεματολογία, με την ανάλογη μουσική υπόκρουση.
Μιας και όπως είπαμε ο Tom πάντα τιμούσε τις ρίζες του, δεν αμελεί να μας “πασάρει” και ένα “Indoctrination” ωδή στο punk rock στα πρότυπα του “Bombenhagel”. Μην ξινίζεις τα μούτρα. Οι θεοί του thrash (δεν αναφέρω τα αυτονόητα) αφιέρωσαν ένα ολόκληρο άλμπουμ στα ινδάλματά τους.
Θυμάσαι τι μας έλεγαν οι μανάδες μας όταν ήμασταν παιδιά; “Φάε την τελευταία κουταλιά. Είναι η δύναμή σου”. Έτσι και εδώ σου λέω άκου την τελευταία κλωτσοπατινάδα που ακούει στο όνομα “Friendly Fire”. Ρε να μας πεθάνετε θέλετε; Blast beat σε όλο το verse; Το κομμάτι αυτό είναι η δύναμή σου για να μπεις στο pit και να βγεις με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και να υποδεχτείς τους Sodom της νέας 10ετίας.
Με ρωτάς αν οι Sodom επαναπροσδιορίζουν το thrash;
Σου απαντώ πως φυσικά και όχι. Δεν το έχουν ανάγκη αλλά επαναπροσδιορίζουν τους εαυτούς τους, πράγμα πολύ πιο σημαντικό.
Με ρωτάς αν ξεπερνούν μνημεία του παρελθόντος τους; (κλασική ερώτηση παρελθοντολάγνων).
Σου απαντώ πάλι όχι. Δε χρειάζεται, και στην τελική ποιά μεγάλη μπάντα το έχει κάνει;
Με ρωτάς αν αποφάσισα για το thrash άλμπουμ της χρονιάς;
Σου απαντώ απλά πως μάλλον ναι.
Μπορεί πλέον να θεωρείς τους Sodom μπάντα μιας άλλης εποχής και να “προσπεράσεις” το άλμπουμ, σφυρίζοντας αδιάφορα αλλά όπως έλεγαν και οι ίδιοι στις αρχές των 80’s…“We don’t play this music to make friends”.
Facebook: https://www.facebook.com/sodomized
Instagram: https://www.instagram.com/sodom_band_official/
Twitter: https://twitter.com/sodomized
1262 
