Βλέποντας την “κίνηση” του event τoυ Σαββάτου η πρώτη σκέψη ήταν πώς συμβαίνει ένα από τα καλά σχήματα της core να μην καταφέρνει να μαζέψει ένα μεγαλύτερο αριθμό ενδιαφερομένων για το live.
Οι Caliban είναι ενεργοί σχεδόν είκοσι χρόνια και με αξιόλογες δουλειές, επομένως το γεγονός ότι δε φάνηκε να συγκινείται το κοινό της Αθήνας κι ενώ το αντίτιμο ήταν αρκετά νορμάλ, δημιουργεί αν μη τι άλλο σκέψεις για το κατά πόσο το εν λόγω ιδίωμα έχει ανταπόκριση πλέον σε εγχώρια δεδομένα.
Η βραδιά καθυστέρησε να ξεκινήσει περισσότερο από τριάντα λεπτά με αποτέλεσμα να μειωθεί ο επί σκηνής χρόνος των support σχημάτων ώστε το live να λήξει σχεδόν βάσει προγράμματος. Η παρουσία του κόσμου άφηνε αρκετά κενά στον χώρο.
Πρώτοι ανεβαίνουν στο stage οι Θεσσαλονικείς Embrace The Paradox. Σχετικά νέοι στα πράγματα διαθέτουν στη φαρέτρα τους ένα EP, κινούμενο σε metalcore/ deathcore ύφος. Παρά τα τεχνικά θεματάκια που είχαν, δεν πτοήθηκαν καθόλου. Ενεργητικότατοι στη σκηνή, όπως απαιτεί το ιδίωμά τους και με ένα σύντομο set, έδειξαν χαρακτήρα και άφησαν μια καλή εικόνα στο core κοινό της πρωτεύουσας.
Για τους Senserase, οι οποίοι εκφράζονται μέσα από ένα ιδιαίτερα τεχνικό ιδίωμα, το ερώτημα που τέθηκε και στη συνέντευξη του Ιορδάνη (link) και γενικότερα είναι το κατά πόσο είναι εύκολο να αποδοθεί η απαιτητικότητά του σε ένα live περιβάλλον. Τα παιδιά έδειξαν πως έχουν μελετήσει καλά και παρότι έχουν θέσει τον πήχη ψηλά, μπορούν να ανταπεξέλθουν. Κέρδισαν τίμια το χειροκρότημα.
Πριν τους Caliban, οι New World Disorder ανέβηκαν στη σκηνή σε ένα ιδιαίτερα περιορισμένο χρονικά set, γυρνώντας μας στα πιο κλασικά core ακούσματα, ώστε να ακολουθήσουν οι headliners. Το πρώτο τους ΕΡ με τίτλο “Prometheus” ήταν αυτό που πρωταγωνίστησε. Μάλλον οι συνθήκες δε τους βοήθησαν πολύ αφού φάνηκε πως και οι ίδιοι δεν ήξεραν πόσο χρόνο έχουν στη σκηνή κι ενώ τα σκληρά φωνητικά έβγαιναν ικανοποιητικά, τα καθαρά δεν ακούγονταν εξ ίσου καλά.
Οι Caliban εμφανίστηκαν με τεράστια δυναμική από την πρώτη νότα και ο χώρος μπροστά από τη σκηνή μετετράπη αμέσως σε pit. Εξαιρετικός ήχος και ένα σχήμα που αποδίδει στο έπακρο πάνω στη σκηνή ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν μία εκρηκτική ατμόσφαιρα.
Σε πρώτο πλάνο βρέθηκε ο νέος δίσκος του σχήματος “Gravity” o οποίος είναι αν μη τι άλλο μία ακόμα καλή δουλειά στην πορεία του σχήματος. Φυσικά δεν έλειψαν αναφορές σε “I Am Nemesis”, “Ghost Empire” με το ξύλο και το stage diving να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Ιδιαίτερα όταν ο Dӧrner αποφάσισε να βουτήξει κι αυτός στο κοινό με το μικρόφωνο ανά χείρας και συνεχίζοντας να τραγουδά, έδωσε ένα εξαιρετικό στιγμιότυπο στο κοινό.
Αφού μας ενημέρωσαν περίπου στις δώδεκα και μισή ότι λόγω αυστηρού προγράμματος δεν πρόκειται να υπάρξει encore έπαιξαν τρία επιπλέον κομμάτια και μας άφησαν, ικανοποιημένους πλήρως από την παρουσία τους.
Ίσως αυτό που θα μπορούσε να γίνει, είναι ένας καλύτερος προγραμματισμός ή λιγότερα support ώστε να αποφευχθούν τα προβλήματα στο πρόγραμμα. Κρίμα που ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε αρκετά, οι Caliban απέδωσαν τα βέλτιστα επί σκηνής.
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
580 
