7th ROCK MUSIC FEST: Chronosphere, Streetwise, DreamLongDead, The Unconfessed, The Shadeless Emperor, Warcode (28/04/2018) Stage Club, Λάρισα

Ένα καθιερωμένο συναυλιακό γεγονός για τα δρώμενα της πόλης συνεχίζει τη διαδρομή του για 7η χρονιά. Δώδεκα συγκροτήματα του σκληρού ήχου διαφορετικών κατευθύνσεων και ιδιωμάτων συμπλήρωσαν τον φετινό κατάλογο, με τη φιλοδοξία να καλυφθούν οι αποχρώσεις και οι προτιμήσεις του κοινού.

Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ, το Σάββατο 28 Απριλίου, στο γνώριμο, φιλόξενο χώρο του Stage Club, ήταν φανερά επιλεγμένη να παρουσιάσει τις πιο aggressive μορφές του σκληρού ήχου, με έξι μπάντες που είχαν διαφορετικές αποστολές.

Γύρω στις οχτώ, οι Warcode από τα Τρίκαλα ανέλαβαν να αφυπνίσουν και να προθερμάνουν για τα καλά τον κόσμο. Η προσέλευση ήταν πολύ ικανοποιητική από νωρίς και αυτός ο σεβασμός στο πρόγραμμα και τις μπάντες έφερε αρκετούς έγκαιρα στο χώρο. Το πενταμελές σχήμα (φωνή, δύο κιθάρες, μπάσο, τύμπανα) έχει ήδη μία 11ετή διαδρομή στο χώρο. Με μια επίσημη κυκλοφορία, το “Vortex of Chaos” του 2014, κινείται στο ύφος του thrash metal, αφήνοντας όμως χώρο και για αρκετά death στοιχεία ή ακόμα και classic metal περάσματα που μάλλον τα χρωστούν περισσότερο στην αγάπη τους για το παραδοσιακό thrash των 80’s.

Σφιχτοδεμένοι και με μεγάλη όρεξη, στήριξαν το κύριο μέρος της εμφάνισής τους στο προηγούμενο άλμπουμ, χωρίς να παραλείψουν να μας δώσουν και δείγματα της νέας τους μουσικής. Όπως κάθε σοβαρή thrash μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, απέδωσαν το υλικό τους με αμεσότητα και σοβαρότητα, χωρίς πολλές κουβέντες και για περίπου μισή ώρα ετοίμασαν ιδανικά τον κόσμο για τη συνέχεια.

Setlist:
1. The vile truth
2. Betray your prophets
3. Melodic (Untitled new track)
4. Venomous words
5. Instigate
6. Beauty of extinction
7. Molotov

Την σκυτάλη πήραν οι ντόπιοι The Shadeless Emperor, οι οποίοι δείχνουν να έχουν δραστηριοποιηθεί συναυλιακά έντονα ξανά. Έχοντας στο οπλοστάσιό τους το τελευταίο άλμπουμ, “Ashbled Shores”, το οποίο απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από το κοινό του μελωδικού death εντός και εκτός συνόρων, ήταν επόμενο να στηρίξουν ολοκληρωτικά την εμφάνισή τους σε αυτό.

Με πολύ πειστική σκηνική παρουσία και αυτοπεποίθηση για τα τραγούδια τους, απέδωσαν αυτές τις εναλλαγές των εκρήξεων με τα πιο επικά, μελωδικά περάσματα, αλλάζοντας τους χρωματισμούς και τις εντυπώσεις στο χώρο, φέρνοντας το βορρά λίγο πιο κοντά, όσο γινόταν βέβαια στον καυτό χώρο του Stage. Άλλη μια πετυχημένη αναπαράσταση της ατμόσφαιρας του δίσκου, μετά την πρόσφατη εμφάνισή τους τον Ιανουάριο, που εκτιμήθηκε συνολικά από τον κόσμο και φυσικά ακόμα περισσότερο από το κοινό του είδους.

Setlist:

1.An ember gate
2.Duskfall
3.Sullen guard
4.Shades over the empire
5.Ashbled shores
6.Too far gone

Οι The Unconfessed είναι ένα εξαμελές σχήμα (δύο φωνές, δύο κιθάρες, μπάσο, τύμπανα) από τη Λάρισα με μια αφετηρία που τοποθετείται στο μακρινό πια 2001 με το όνομα αυτό, και ακόμα πιο πριν με κάποια κοινά πρόσωπα και άλλο τίτλο. Τελευταία, έχουν πυκνώσει σημαντικά τις ζωντανές εμφανίσεις τους, πρόσφατα κυκλοφόρησαν ένα ΕΡ κυρίως με παλιότερο υλικό τους, ενώ στα άμεσα σχέδια είναι η κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ.

Με ένα εξαιρετικό χαρμάνι από παραδοσιακό metal και thrash που είχε και κάποια εμβόλιμα black στοιχεία, και με μια πολύ φυσική και λειτουργική old school αίσθηση, οι έξι μουσικοί πρόσφεραν ένα όμορφο σετ με ροή, ρυθμό, ευδιάκριτες μελωδίες και ριφ και ίσως τις πιο ισορροπημένες δυναμικές στον ήχο από όλους. 

Setlist:

1.Mountain high
2.Pagan’s wrath
3.The voice from the outer world
4.Fool moon rise
5.The unconfessed
6.Madness from the sea

Oι DreamLongDead από την Αθήνα, εμφανίστηκαν με μια απουσία, καθώς ο ένας κιθαρίστας τους αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα με το χέρι του, που τον κράτησε μακριά. Έτσι, ο Τάσος, ο άλλος κιθαρίστας τους, σήκωσε μόνος του όλο το βάρος, ενώ συμμετέχει παράλληλα και στα φωνητικά των τραγουδιών τους. Οι Αθηναίοι, με δύο επίσημες κυκλοφορίες και ετοιμάζοντας την τρίτη τους, μας βύθισαν άμεσα σε ένα τούνελ.

Με συνθέσεις που μόνο για την ευκολία της περιγραφής θα λέγαμε πως συνδυάζουν doom και death στοιχεία, άπλωσαν ένα επιβλητικό μαύρο σεντόνι στο χώρο. Στην πραγματικότητα οι συνθέσεις ήταν ακόμα πιο τολμηρές και πειραματικές από αυτή την ενδεικτική περιγραφή, με βάρος, σκοτάδι, πίκρα, οργή, φόβο, ενδιαφέροντες ήχους και μια ομοιογενή διάθεση σαν έναν πίνακα που είχε όμως κίνηση, αλλαγή και μαύρη περιπέτεια. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ακούγονταν με πλήρη σύνθεση, ξέρω όμως σίγουρα πως η υποβολή πέρασε έντονα κι έτσι.

Setlist:

1.The howling from the hills
2.No grave deep enough
3.The yawning chasm
4.The dead dream under our skin

H πρώτη μέρα του φεστιβάλ ήταν για τους Λαρισαίους Streetwise μια ξεχωριστή συγκυρία, καθώς γιόρτασαν πάνω στη σκηνή τη συμπλήρωση 10 χρόνων συνεχούς δράσης και παρουσίας. Το τετραμελές σχήμα (φωνή, κιθάρα, μπάσο, τύμπανα) εμφανίστηκε απόλυτα προετοιμασμένο να απολαύσει το ιδιαίτερο αυτό βράδυ, με μια μετωπική επίθεση ευρωπαϊκού hardcore.

Πολύ καλά δεμένοι, με ενέργεια και κίνηση, απαραίτητα στοιχεία να στηρίξουν τα τραγούδια τους που βασίζονταν στο ρυθμό και τη δύναμη, έστησαν το δικό τους πάρτι. Σύμμαχοί τους οι δικοί τους φίλοι με τα T-shirts της μπάντας, το χορό, και τις εφόδους στη σκηνή. Με μια επιβλητική εμφάνιση, σίγουρα το ευχαριστήθηκαν οι ίδιοι αλλά και ο κόσμος.

Setlist:

1.Intro
2.I won’t forgive, I won’t forget
3.Live on your own
4.Asslicker
5.One day
6.Broken wings
7.Scumbag
8.Against the odds
9.The price we pay
10.Ray of light

Tη βραδιά έκλεισαν οι Αθηναίοι Chronosphere, οι οποίοι ταυτόχρονα συμπλήρωναν τις ζωντανές εμφανίσεις τους για την προώθηση του άλμπουμ “Red N’ Roll” του 2017. Με λεπτομερή, επαγγελματική παρουσία στη σκηνή, τα κόκκινα παντελόνια σερβίρισαν ένα σετ μελωδικού thrash metal στο οποίο είναι έντονα τα στοιχεία του speed αλλά και του classic metal.

Το κουαρτέτο (φωνή/κιθάρα, κιθάρα, μπάσο, τύμπανα) φαίνεται πως έχει δουλέψει εξαντλητικά, βρίσκονται με κλειστά μάτια, αγαπούν και πιστεύουν πολύ σε αυτό που κάνουν, έχουν φιλοδοξίες, και προσέχουν κάθε λεπτομέρεια στη σκηνική τους παρουσία. Μαζί με τη δύναμη και τον ενθουσιασμό στη μουσική, έρεε και άφθονη ενέργεια σε κάθε στιγμή της εμφάνισής τους. Με τη συμμετοχή στις πρώτες σειρές, φάνηκε πως είχαν κι αυτοί τους πιστούς τους. Κερασάκι στην τούρτα η εκτέλεση του “Ace of spades” που σφράγισε οριστικά και την πρώτη μέρα του φεστιβάλ. 

Setlist:

1.Before it’s gone
2.Envirusment
3.Honest to kill
4.Warriors
5.Hypnosis
6.Genetically determined
7.Picking up my pieces
8.Brutal decay
9.War infection
10.Ace of spades

Συνολικά, η πρώτη μέρα αγκαλιάστηκε από το κοινό των πιο “ακραίων” ακουσμάτων με μια πολύ ικανοποιητική προσέλευση και συμμετοχή στη διάρκεια των εμφανίσεων. Η συνταγή κάλυψε μια ευρεία γκάμα ιδιωμάτων και ήχων που κράτησε το ενδιαφέρον και αποδείχτηκε λειτουργική και στην πράξη. Ο ήχος ήταν συνολικά πολύ καλός σε όλη τη διάρκεια και σε αρκετές περιπτώσεις εξαιρετικός, κυρίως όταν ήταν επιλογή των γκρουπ να μην παίξουν με τις εντάσεις στο κόκκινο. Η γενική σύμπνοια και συνεργασία, η ομαλότητα και οι σύντομες σχετικά ανάπαυλες μεταξύ των εμφανίσεων των γκρουπ, έκαναν τη νύχτα ακόμα πιο εύκολη και όμορφη.

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός

709
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…