Είχα καιρό να παρακολουθήσω ένα από τα αγαπημένα μου εγχώρια σχήματα, τους κύριους με τις τελίτσες.
Με ανάμνηση, μία εκρηκτική τους εμφάνιση στο An Club, αποφάσισα να πάω να τους τιμήσω στην παρουσίαση του νέου τους album, “Home”.
Δεν ήταν μόνοι τους όμως. Τη βραδιά άνοιξαν οι νεαροί Outercamp, που μας κράτησαν παρέα για λίγο παραπάνω από 30 λεπτά της ώρας. Ο ήχος τους κινείται μεταξύ της post rock φιλοσοφίας των Mogwai, της progressive αισθητικής των Mars Volta, με εξάρσεις έντασης που πλησιάζουν τους Gojira.
Με “εφεδρικό” τυμπανιστή, που μόλις με 3 πρόβες ήρθε στο Gagarin, και τα κατάφερε περίφημα. Η τετράδα των Outercamp παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, έχουν άνεση στη σκηνή και ο χρόνος θα τους δώσει σταθερότητα και πυκνότητα στον ήχο, με αποτέλεσμα, ελπίζω εξαιρετικό. Αξίζει να τους τσεκάρετε!
Οι headliners we.own.the.sky βγήκαν στη σκηνή, και χωρίς πολλά λόγια, άρχισαν να παίζουν το νέο τους δημιούργημα. Ο ήχος του έχει “θεριέψει” και ζωντανά μεγαλώνει περισσότερο και η διακριτική κινητικότητα της μπάντας σε κάνει να απολαμβάνεις αυτήν τη σιωπηρή ελεγεία. Μπορεί η μουσική τους να μη “μιλάει”, αλλά τελικά η γλώσσα της είναι εκκωφαντική! Ο ήχος αυτός, σε αγκαλιάζει με στοργή και ενίοτε σε σφίγγει σαν πύθωνας, κόβοντάς σου την ανάσα, και όταν σε αφήνει, εσύ μαγεμένος ζητάς και άλλο. Αν θεωρείς πως υπερβάλλω, προφανώς και δεν έχει βρεθεί σε κάποια συναυλία τους.
Ευχαριστημένοι από την προσέλευση του κόσμου και ευδιάθετοι, δεν σταματούσαν να μας ευχαριστούν, αλλά το αντάλλαγμα για την παρουσία μας ήταν η δική τους εξαιρετική παρουσία! Δεν παρέλειψαν να αφιερώσουν ένα τραγούδι στον εκλιπόντα Μάκη των Mother of Million, του οποίου ο χαμός γέμισε τους πάντες με λύπη, με τον χώρο να έχει γεμίσει χειροκροτήματα. Ο Ηλίας αφιέρωσε ένα κομμάτι και στη μητέρα, ενώ επηρεασμένος από τις ερωτήσεις μου στην πρόσφατη συνέντευξή μας, (βρείτε την ΕΔΩ) έκανε ένα πρόχειρο δημοψήφισμα μεταξύ κουραμπιέ και μελομακάρονου.
Οι w.o.t.s. δεν σταματούν να με ικανοποιούν, ολοένα και περισσότερο, να με γεμίζουν με όλο και περισσότερα συναισθήματα και ομολογώ πως κάθε φορά που τους βλέπω ζωντανά, πιάνω τον εαυτό μου να “τραγουδάει” με τη μουσική τους. Αν δεν τους έχει δει, διόρθωσε με την πρώτη ευκαιρία το λάθος σου. Αν έχεις λεφτά, είμαι σίγουρος πως όπως και εγώ θα φύγεις στο τέλος με ένα βινύλιο στην αγκαλιά σου, χαρούμενος πως έκανες το χρέος σου. Πως με τα λιγοστά ευρώ που σου περισσεύουν, αυτή η καλοκουρδισμένη μουσική μηχανή, θα συνεχίσει να παράγει ομορφιές!
Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου
706 
