Μια από τις μπάντες που εκπροσώπησαν το εγχώριο progressive metal με πολλά καντάρια αξιοπρέπειας και ποιότητας είναι κι οι αθηναίοι Need, οι οποίοι μπήκαν για τα καλά στο στόμα των θαμώνων του αναφερόμενου κυκλώματος με το προ διετίας “Orvam” που έλαβε καθολικά εξαιρετικές κριτικές. Η μπάντα έφτασε να συμμετάσχει σε πολύ φημισμένα events, δίπλα σε τεράστια ονόματα του χώρου, δικαιώνοντας ίσως όλη την προσπάθεια που έγινε όλα αυτά τα χρόνια. Οι Need θα εμφανιστούν στο Άλσος Βεΐκου στις 20 Αυγούστου, στα πλαίσια του “Under The Quarry Metal Fest” και το Rockway.gr βρήκε την ευκαιρία να κάνει μια καλή κουβέντα με τον Γιώργο Τζαβάρα (a.k.a. Ravaya), κιθαρίστα αυτής της μουσικής προοδευτικής μηχανής. Απολαύστε τον.
Καλησπέρα Γιώργο. Θα ξεκινήσω, πισωγυρίζοντάς σε περίπου 12 χρόνια πριν, την εποχή του “Avoidinme” demo. Τι έχεις να θυμάσαι από εκείνες τις εποχές και ποιά είναι τα σημεία που εστιάζονται οι διαφορές με το μουσικό παρόν των Need κατά τη γνώμη σου;
Την εποχή για την οποία μιλάς τη θυμάμαι αμυδρά αλλά η επίγευση που έχει αφήσει είναι σίγουρα όμορφη. Η διαφορά που υπάρχει με το παρόν των Need σίγουρα είναι ότι έχουν περάσει 12 χρόνια από τότε και όπως καταλαβαίνεις τίποτα δεν είναι ίδιο σε οποιοδήποτε επίπεδο, αν εξαιρέσεις την κοινή ανάγκη για έκφραση και δημιουργία. Πάντως σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι όταν ένα συγκρότημα ξεκινάει να δοκιμάζει πράγματα, αστοχεί πολλές φορές, αλλά όλα είναι μέρος της δημιουργικής διαδικασίας. Νομίζω το μουσικό παρόν των Need είναι πολύ πιο ξεκάθαρο.
Έχετε κυκλοφορήσει πλέον τρία full length LPs. Τα κίνητρα δημιουργίας έχουν αλλάξει;
Νομίζω όχι. Διάθεση για εξερεύνηση, επικοινωνία, ανάγκη για έκφραση και εξέλιξη. Αυτά εν πολλοίς.
Θεωρώ ως μεγάλο highlight την εμφάνισή σας στο ProgPower USA το 2014, κάτι που αποτυπώθηκε και στο “Orvam: A Song for Atlanta”. Η δική σου άποψη; Πες μου δυο λόγια για την εμπειρία.
Σίγουρα η εμφάνιση στο ProgPower είναι μια στιγμή που για μένα προσωπικά μοιάζει σαν να συνέβη σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. Αποτελεί συλλογικά για το συγκρότημα και για μένα προσωπικά κάτι το πραγματικά απερίγραπτο. Σίγουρα απετέλεσε πνευματική τροφή για να μας δώσει ώθηση να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε.
Από πότε ασχολείσαι με τη μουσική; Τι σε έκανε να πιάσεις την κιθάρα; Έχεις κάνει σπουδές;
Κοίτα, θυμάμαι τον εαυτό μου 7-8 χρονών να ονειρεύομαι ότι έχω μπάντα, να φτιάχνω στιχάκια στα αγγλικά και να μουρμουρίζω μελωδίες. Κάποια στιγμή στα 14 έπαθα εμμονή με το να ξεκινήσω κιθάρα και στο τέλος οι γονείς μου με πήγαν στο ωδείο και αγόρασα με τις “οικονομίες” μου μια κιθάρα από ένα φίλο που είχε μία και δεν έπαιζε, στην αστρονομική τιμή των 5000 δραχμών. Έκανα κάποιες σπουδές αλλά δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησαν ιδιαίτερα. Για παράδειγμα σου λέω απλά ότι ο πρώτος μου δάσκαλος, ενώ είμαι αριστερόχειρας με έβαλε να παίξω σαν δεξιόχειρας. Γενικά μελετάω αρκετά, αλλά μόνος μου.
Ποια είναι η τρέχουσα σύνθεση της μπάντας; Πες μου δυο λόγια για τους συνεργάτες σου.
Ο Γιάννης στα φωνητικά, ο Αντώνης στα πλήκτρα, ο Βίκτωρας στο μπάσο και ο Στέλιος στα τύμπανα. Όλοι στη μπάντα είναι επαγγελματίες μουσικοί εκτός από εμένα. Είναι όλοι τους εξαιρετικοί παίχτες, πολύ μελετημένοι μουσικοί και αισθάνομαι πραγματικά ευγνώμων που μπορώ να εκφράζομαι έχοντας παρέα τόσο καλούς μουσικούς. Και συν τοις άλλοις είναι όλοι εξαιρετικά παιδιά οπότε είμαι πολύ τυχερός.
Πέρασαν δυο περίπου χρόνια από το “Orvam”. Πως σου φαίνεται πλέον; Είσαι ακόμη ικανοποιημένος από αυτό; Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις σε αυτό αν μπορούσες;
Το “Orvam” με ικανοποιεί γι’ αυτό που είναι. Είμαι ευχαριστημένος από αυτό απλώς τώρα με απασχολούν διαφορετικά πράγματα. Εννοείται ότι δεν θα άλλαζα τίποτα, όπως άλλωστε δεν θα άλλαζα τίποτα και σε ό,τι έχουμε κυκλοφορήσει μέχρι τώρα. Είναι όλα τα album φωτογραφίες της κατάστασης που βρισκόμασταν όταν βγήκαν.
Τι αποδοχή είχε από τον κόσμο; Είστε ικανοποιημένοι από το γενικότερο feedback που εισπράξατε;
Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την ανταπόκριση που είχε το “Orvam”. Κοίτα, όταν δημιουργείς ένα album, χωρίς καμία μεγάλη εταιρεία από πίσω σου και σε καλούν στον ProgPower USA, νομίζω θα ήταν απληστία να γκρινιάζεις για οτιδήποτε.
Ποιες είναι οι προσωπικές σου επιρροές και ποιές από αυτές διαχέονται στις συνθέσεις των Need;
Επιρροές υπάρχουν πολλές και ίσως στο καθαρά παικτικό κομμάτι να έβγαιναν παλιότερα περισσότερο στη μουσική μας. Επηρεάζομαι από πολλά πράγματα εντός και εκτός μουσικής, αλλά ο τρόπος που επηρεάζομαι έχει να κάνει με την αίσθηση που αφήνει ένα κομμάτι ή οποιοδήποτε έργο τέχνης, ένα βιβλίο, οτιδήποτε. Σε ό,τι έχει να κάνει όμως με τους Need, υπάρχει πάντα μια εικόνα, μια αίσθηση κάπως απροσδιόριστη μάλλον που διατρέχει κάθε δίσκο και με τα εργαλεία μας προσπαθούμε να της δώσουμε σχήμα κάθε φορά.
Θεωρώ τη μουσική σας ως σύγχρονο progressive metal και μάλιστα είναι τιμητικό ότι είναι απομακρυσμένη από τα συνήθη “progressive” κλισέ, εννοώντας ότι δεν είστε άλλος ένα κλώνος των Dream Theater ή επιδειξίες “βιρτουοζίλας”, αν και το τεχνικό σας επίπεδο είναι κραυγαλέα εμφανές. Θα μπορούσες να ορίσεις το ύφος των Need περιγραφικά σε κάποιον που δεν έχει επαφή με τη μουσική σας; Ποιό θεωρείς ότι είναι το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεστε;
Ο καθένας που ακούει τη μουσική μας νομίζω μπορεί να την ορίσει όπως εκείνος θέλει. Σίγουρα είναι μουσική που έχει πολλές μεταπτώσεις, σίγουρα αγαπάμε τις βαριές κιθάρες αλλά και τις πολύ ήσυχες στιγμές. Μου είναι δύσκολο να ορίσω μια μουσική που παίζω όπως καταλαβαίνεις. Είμαστε μια μπάντα θέλω να πιστεύω που προσπαθεί να αποφεύγει το περιττό και να αγκαλιάζει το αναγκαίο όσο αυτό είναι δυνατόν. Το ακροατήριο μας είναι ετερόκλητο γενικά αλλά αν με ρωτάς, νομίζω ότι η μουσική μας απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους που θέλουν να την ακούσουν. Είναι μάλλον απλοϊκό αυτό που λέω, αλλά το πιστεύω.
Από τη μια εσείς κι από την άλλη οι Agnosia, οι Poem, οι False Coda και πολλές ακόμη ποιοτικότατες μπάντες με εντυπωσιακές για το είδος κυκλοφορίες. Το prog καλά κρατεί στη χώρα μας; Πως βλέπεις το μέλλον του ήχου είτε εντός είτε εκτός συνόρων;
Σίγουρα υπάρχουν ποιοτικές μπάντες στη χώρα μας αν και δεν μ’ ενδιαφέρει από που προέρχεται μια ποιοτική μπάντα. Το “Skein Syndrome” των Poem είναι ένας εξαιρετικός δίσκος. Με εντυπωσίασε επίσης και το καινούργιο των Mother Turtle το οποίο όμως δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα. Το μέλλον πραγματικά δεν ξέρω τι μπορεί να επιφυλάσσει για το prog, αν και για να σου πω την αλήθεια εμένα μ’ ενδιαφέρει να ακούω καλή μουσική είτε είναι prog, είτε δεν είναι. Τώρα την εντός συνόρων κατάσταση την αφήνω ασχολίαστη γιατί η συντριπτική μετριότητα που επικρατεί καλά κρατεί. Ευτυχώς υπάρχει ακόμα κόσμος που αγαπάει τη μουσική και μπαίνει στον κόπο να φτιάχνει μουσική από καρδιάς ακόμα κι όταν τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει κάποιο οικονομικό κίνητρο.
Η συνεργασία σας με την Trailblazer records συνεχίζεται; Είστε ικανοποιημένοι από την προώθησή σας;
Με την Trailblazer συνεργαστήκαμε ώστε να κυκλοφορήσει το “Orvam” υπό κάποιο label. Δύσκολα νομίζω θα συνεργαστούμε με κάποια εταιρεία στο μέλλον εκτός αν προκύψει κάτι πραγματικά καλό.
Πόσο δύσκολο πιστεύεις ότι είναι για μια νέα μπάντα να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα και δημοτικότητα στα σύγχρονα όσο και εύκολα χρόνια του free downloading και της “όλα στο πιάτο με ένα κλικ” λογικής; Πιστεύεις ότι θα επανέλθουν οι δόξες του παρελθόντος για οποιαδήποτε ελπιδοφόρα μπάντα;
Γενικά δεν με απασχολούν αυτού του είδους τα τεχνικά ζητήματα. Αν είναι κάτι καλό προχωράει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Επίσης δεν καταλαβαίνω τι εννοείς δόξες του παρελθόντος. Αν μια μουσική είναι καλή είναι καλή. Το αν οι μουσικοί που την φτιάχνουν κυκλοφορούν με λιμουζίνες ή με σαραβαλάκια δεν νομίζω ότι παίζει κάποιο ρόλο.
Πόσο ρόλο παίζει η καθημερινότητά στη χώρα μας;
Μεγάλο και δυστυχώς υπνωτιστικό. Αλλά την κάνουμε πέρα όσο γίνεται.
Υπόθεση “live shows”. Πόσο δύσκολο είναι να αναπαραχθεί η μουσική σας σε ζωντανές συνθήκες;
Γενικά, δεν βοηθούν όλοι οι χώροι, αλλά δεν πειράζει. Η δική μας η μουσική γράφεται σε live περιβάλλον κατά 95%, οπότε είναι κάπως πιο εύκολο. Και η εμπειρία βοηθάει βέβαια. Και φυσικά το να έχεις δικό σου ηχολήπτη.
Στις 20 Αυγούστου θα εμφανιστείτε στο “Under The Quary Metal Fest”, ένα event που διοργανώνει ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου των Parthian Shot, σε συνεργασία με το Δήμο Γαλατσίου, μαζί με άλλες πολύ ελπιδοφόρες εγχώριες μπάντες. Πως προέκυψε η συμμετοχή σας και τι γνώμη έχεις για τα υπόλοιπα ονόματα με τα οποία θα μοιραστείτε το σανίδι;
Γενικά είμαστε παρόντες και βοηθάμε όλες τις προσπάθειες να δημιουργηθεί κάποια παράδοση στον συγκεκριμένο ήχο. Μας το πρότειναν, είπαμε ναι κι αυτό είναι όλο. Νομίζω ότι και μόνο το γεγονός ότι όλες αυτές οι μπάντες θα αφήσουν τις παραλίες για να παίξουν τη μουσική τους αυγουστιάτικα, είναι από μόνο του κάτι σημαντικό. Δείχνει μια διάθεση, ένα μεράκι. Κι ο Παναγιώτης που το διοργανώνει έχει ωραίο γούστο. Ίδωμεν.
Τι περιλαμβάνει το άμεσο μέλλον των Need; Κάποια άμεσα σχέδια που θα μπορούσατε (και θα θέλατε φυσικά) να ανακοινώσετε; Δουλεύετε σε νέο υλικό ή o κύκλος του “Orvam” δεν έκλεισε ακόμη;
Ο τέταρτος δίσκος των Need είναι απόλυτα έτοιμος, ηχογραφημένος και μιξαρισμένος. Μένει να δούμε πότε θα κυκλοφορήσει. Όσον αφορά στο “Orvam”, νομίζω πως έκλεισε ο κύκλος, αν και μένει μόνο ακόμη μία ιδέα που θα δούμε στο άμεσο μέλλον αν θα πραγματοποιηθεί.
Πριν κάποια χρόνια είχες δημιουργήσει και ένα demo με την ονομασία “Deadman’s Tale” με τη μορφή solo δουλειάς. Έχει παγώσει αυτό το project;
Οι Deadman’s Tale ήταν κανονική μπάντα όπου έπαιζα μαζί με τον Κυριάκο και τον Αλέξανδρο από τους Wastefall. Κυκλοφόρησε το demo για το οποίο μιλάς και μετά έσπασε η μπάντα, τα παιδιά φτιάξανε τους Wastefall, κι εγώ με τον Αντώνη που παίζει και τώρα πλήκτρα στους Need, φτιάξαμε τους Need.
Τι υπάρχει αυτή τη στιγμή στην playlist σου;
Το “Magma” των Gojira, σκόρπια κομμάτια Poem, το καινούργιο Mother Turtle και το guitar solos του Fred Frith.
Αυτά είχα να ρωτήσω Γιώργο, ευχαριστώ για το χρόνο σου και εύχομαι καλή επιτυχία στην εμφάνισή σας στο “U.T.Q”. Η τελευταία κουβέντα προς τους αναγνώστες του Rockway.gr, δική σου.
Ευχαριστούμε το Rockway.gr για το ενδιαφέρον του για το φεστιβάλ αλλά και για τους Need ξεχωριστά, όσοι και όσες είστε Αθήνα 20 Αυγούστου ελάτε στο Άλσος Βεΐκου να περάσουμε μια ωραία μουσική βραδιά.
Live Photos: Καλλιόπη Τσουρουπίδου
643 
