ORANSSI PAZUZU

Οι Φινλανδοί Oranssi Pazuzu έχουν καταφέρει με τέσσερις κυκλοφορίες να δημιουργήσουν ένα underground σούσουρο. Πριν από μια δεύτερη τους επίσκεψη στη χώρα μας (δελτίο τύπου), ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινωνεί με τον κιθαρίστα/τραγουδιστή τους Jun-His, για λογαριασμό του Rockway.gr και μιλούν για το πρόσφατο “Värähtelijä” και άλλα.

H Ελλάδα σας χαιρετά. Πώς είναι τα πράγματα μετά την κυκλοφορία του “Värähtelijä”;
Γεια σου! Ευχαριστώ που ρωτάς. Όλα πάνε καλά! Σωστός αριθμός συναυλιών και γνωριμίες με ενδιαφέροντες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη.



Οι φίλοι της μυθολογίας θα αναγνωρίσουν τον Pazuzu ως βασιλιά των δαιμόνων των ανέμων. Γιατί τον επιλέξατε σαν κομμάτι του ονόματος σας και γιατί τον κάνατε πορτοκαλί;
Το όνομα απεικονίζει την δυαδικότητα του συγκροτήματος. Σκοτεινό, αλλά ψυχεδελικό και χρωματιστό. Το Black Pazuzu θα ήταν ανακριβές και βαρετό. Εξάλλου είναι απλά ένα όνομα! Αν ψάχναμε τώρα για όνομα, σίγουρα δεν θα διαλέγαμε το Oranssi Pazuzu.

Με κάθε album κερδίζετε περισσότερα αυτιά και γινόσαστε ολοένα και πιο απαραίτητοι στους φίλους της μουσικής με τη μουσική σας. Πως εξελίχθηκε ο ήχος σας σε αυτό που είναι σήμερα; Ποιες ήταν οι επιρροές σας όταν ξεκινήσατε;
Θέλαμε να δημιουργήσουμε σκοτεινή και υπνωτική μουσική, που είναι βαριά αλλά όχι παραδοσιακά “metal”. Έπρεπε να έρθει φυσικά από μέσα μας. Μέσω οργανικού παιξίματος σε συνδυασμό με την επιθυμία του πειραματισμού και ανοιχτού μυαλού απέναντι σε κάθε μορφή τέχνης. Ειδικά τα φωνητικά και οι αρμονίες των πρώτων τραγουδιών ήταν βαθιά επηρρεασμένα από το δεύτερο κύμα του Νορβηγικού black metal. Επίσης όμως, από τους Φινλανδούς Circle. Το υλικό τους στην αρχή της χιλιετίας είναι ότι πιο υπνωτικό, ενώ ακόμα ροκάρει. Τσέκαρε για παράδειγμα το “Taantumus”.



Οι στίχοι του “Värähtelijä” είναι και πάλι στα Φινλανδικά. Φαίνεται να αρνείστε τα αγγλικά. Γιατί;
Το να γράφουμε στη μητρική μας γλώσσα είναι απλά ο απλούστερος τρόπος να αντλήσουμε όλες τις δυνατότητες της ατμόσφαιρας. Ξέρουμε κάπως καλά αγγλικά, αλλά όχι με τρόπο που θα μου σαν τραγουδιστή να εισέλθω σε όλα τα επίπεδα έκφρασης τους. Πιστεύω πως αν τραγουδούσα στα αγγλικά, θα έλειπε το συναίσθημα και θα ένιωθα σας ηθοποιός ή κάτι τέτοιο.

Είναι η μουσική σας επηρεασμένη από συγκεκριμένα θέματα; Φαντάζεσαι τόπους και ιστορίες όταν συνθέτεις;
Προσπαθούμε να γράφουμε και να εκτελούμε οπτική μουσική. Πολλές ιδέες είναι αφαιρετικές, αλλά οπτικές. Συνήθως συζητάμε για αυτές πίνοντας μπίρα. Επίσης συγκεκριμένες ατμόσφαιρες και συναισθήματα είναι ενδιαφέροντες στόχοι για φιλτράρεις μέσα στη μουσική.



Έχετε δηλώσει πως ακούτε διαφορετικά είδη μουσικής. Είναι αυτός ο λόγος που είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν οι Oranssi Pazuzu; Μοιάζει κάτι σαν puzzle.
Δεν έχω απάντηση για ποιο λόγο είναι δύσκολο, ή πως θα έπρεπε να γίνεται. Δεν είναι σχεδιασμένο σαν puzzle. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι δύσκολο επίτηδες. Απλά δεν θέλουμε να περιορίζουμε τους εαυτούς μας με βαρετές στενές και κατηγοριοποιήσεις. Όπως είπες και εσύ, ακούμε πολλά πράγματα και αυτό επηρεάζει τη μουσική μας σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.  Στην τελική είμαστε μια fusion μπάντα. Εννοώ είναι αφαιρετικό το να έχεις συναισθηματικές αντιδράσεις από ήχους. Δεν έχει σημασία για μένα αν γίνεται με ηλεκτρικές κιθάρες ή κλασικά όργανα. Έχει να κάνει με το τι προσφέρει σε συναισθηματικό επίπεδο.

Τα μη μεταλλικά είδη μουσικής έδωσαν, πιστεύεις μια ώθηση και ένα ενδιαφέρον στη σκληρή μουσική εκεί που τα όρια της είχαν φτάσει; Ας πούμε έχει το metal τη δυναμική να επηρεάσει την jazz, όπως έγινε από την ανάποδη;
Βλέπω το metal ίδιο με όποιο άλλο στυλ. Υπάρχουν μπάντες που σε συγκινούν και άλλες που όχι. Όπως είπα και πριν, για μένα είναι όλα μουσική. Δεν με νοιάζει πως γίνεται και πως κατηγοριοποιείται.



Είναι η πρώτη φορά στο “Värähtelijä” που δεν έχουμε το λογότυπο-πουλί στο εξώφυλλο. Επίσης είναι το πρώτο που αντί για ζωγραφιά έχει φωτογραφία. Το κάνει να φαίνεται πιο ανθρωποκεντρικό. Γιατί τέτοια αλλαγή;
Θέλαμε το εξώφυλλο να είναι μια πραγματική φωτογραφία που αιχμαλωτίζει συγκεκριμένη απειλητική ατμόσφαιρα για μια στιγμή και μετά εξαφανίζεται. Το album έχει να κάνει πολύ με την ανθρώπινη ψυχολογία και τον ανθρώπινο εγκέφαλο που είναι πάντα ικανός να βρει μυστηριώδεις εξηγήσεις όπου και αν υπάρχουν. Ακόμα και δεν υπάρχουν. Εκεί βρίσκεται η ομορφιά του ανθρώπινου μυαλού. Η ικανότητα να ανακαλύπτει σχήματα όσο κανένα άλλο είδος και να εκφράσει την αντίληψη του για την πραγματικότητα μέσω της τέχνης.

Πολύ “χυμώδες” album που φτάνει τα 70 λεπτά. Πήρε πολύ χρόνο να μαζευτούν και να συναρμολογηθούν τα κομμάτια του; Έμειναν κομμάτια απ’ έξω;
Αρχίσαμε να το δουλεύουμε αμέσως μόλις τελειώσαμε το “Valonielu”. Αρχικά είχαμε αυτοσχεδιασμούς έτσι ώστε η μπάντα να νιώσει άνετη με πιο ελεύθερες και ρευστές ιδέες. Από νωρίς είχαμε την ιδέα να φτιάξουμε συνθέσεις που θα μπορούσαν από μόνες τους να μεταμορφωθούν σε κάτι ελεύθερο. Τότε είχε να κάνει με τη σύνθεση και παράλληλα να κρατηθούν οι δομές ανοικτές για φυσική ανάπτυξη. Γράψαμε πολλά demos για να ακούσουμε και να δούμε τι δουλεύει και τι όχι. Κάποια στιγμή είχαμε μαζέψει υλικό μιάμιση ώρας. Αλλά δεν τα τελειοποίησαμε όλα, απλά είδαμε ποιά είναι τα καλύτερα για να κάνουν ένα καλό album.



Επισκέπτεστε και πάλι την Ελλάδα, μαζί με τους συμπατριώτες σας Hexvessel. Συνεργάζεσαι με έναν από αυτούς, τον Matthew McNerney, στους  Grave Pleasures, ο οποίος είναι ένας πολύ έμπειρος και ταλαντούχος ερμηνευτής. Έχεις σκεφτεί ποτέ να συνεργαστείς μαζί του και στους  Oranssi Pazuzu;
Ναι, κάνουμε μουσική μαζί με τον Mat στους Grave Pleasures. Αγαπώ και την μουσική τους στους Hexvessel. Όσον αφορά στο να δουλέψουμε μαζί στους OP. Ποιος ξέρει, γιατί όχι, τα βλέπουμε στην πορεία αυτά.

Είναι η δεύτερη φορά που έρχεστε στην Ελλάδα. Με ποιες τρεις λέξεις θα περιέγραφες την εμπειρία σου εδώ και με ποιες τρεις την εμφάνιση σας στη σκηνή;
Εγκάρδια, μοναδική, καυτή- Επιδεικτική, δυνατή, ατμοσφαιρική.



Ποια τοποθεσία νομίζεις πως θα ήταν ιδανική για μια συναυλία Oranssi Pazuzu;
Οπουδήποτε θα ήταν σκοτεινά, θα είχε τον απαιτούμενο εξοπλισμό και τους ανθρώπους μας για τον ήχο και τα φώτα.

Αν είχα την δυνατότητα να πραγματοποιήσω τρεις ευχές σου, αυτές θα ήταν….
1. Όχι οργανωμένες θρησκείες
2. Καλή παιδεία για όλους
3. Υποχρεωτικό ψυχεδελικό ταξίδι για όλους τους ενήλικες.

Ως επίλογο θα ήθελα να προσκαλέσετε τον κόσμο στη συναυλία σας…
Θα θέλαμε να κάνουμε μια βουτιά στο κενό με όλους εσάς! Ας το κάνουμε!

432
About Δημήτρης Μαρσέλος 2196 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.