H ελληνική underground σκηνή της rock/metal μουσικής ανεβαίνει ολοένα σε εκτίμηση και ποιότητα και ένα από τα σχήματα που προσθέτουν πόντους και στις δυο κατηγορίες είναι οι Allochiria. Λίγο πριν παρουσιάσουν την τρίτη τους κυκλοφορία, την Παρασκευή 17 Μαρτίου στο An Club (δελτίο τύπου), απαντούν στις ερωτήσεις του Rockway.gr…
-Καλημέρα! Η μηχανή των Allochiria κινείται πρόσω ολοταχώς για τη ζωντανή παρουσίαση της τρίτης σας κυκλοφορίας “Throes”. Θα δούμε κάτι ξεχωριστό στο An Club εκείνο το βράδυ;
Σίγουρα, θα φροντίσουμε για αυτό! Ένα μικρό δείγμα είδαν ήδη όσοι παρακολούθησαν το live streaming που κάναμε πέρυσι. Για τους λάτρεις των spoilers, ένα μικρό δείγμα από τότε μπορείτε να δείτε στο youtube, που έχει ανεβεί από εκείνο το live.
-Όσοι έχουν δημοσιεύσει την άποψη τους για το album, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας Καλλίνικου Ρήδα (review), έχουν αναγνωρίσει μια σταθερή ποιότητα στις δουλειές και κάποιοι απαιτούν και ακόμη πιο συνταρακτικά πράγματα. Σας αγχώνει το γεγονός πως ο πήχης που θέτετε είναι ήδη υψηλός;
Ναι σίγουρα, η αλήθεια είναι πως γράφουμε πρώτα για μας, οπότε ο πήχης είναι έτσι και αλλιώς υψηλός. Σίγουρα προστίθεται άγχος όταν τα φώτα είναι στραμμένα πάνω σου. Προσωπικά είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το Throes, ελπίζουμε να ικανοποιήσουμε κι όσους περιμένουν την κυκλοφορία του.
-Πως ήταν η εμπειρία της ηχογράφησης του “Throes”; Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για τους συντελεστές αυτού του όμορφου αποτελέσματος;
Η ηχογράφηση είναι μια “σύλληψη” των δημιουργημάτων μας. Σε κάποια σημεία θέλουμε να βγει ώμο, με τα συναισθήματά μας και σε κάποια άλλα ψυχρό και τεχνικά σωστό. Η συνεργασία μας με τον Θάνο από τα Illusion Studios, που γράψαμε τύμπανα και μπάσο, καθώς και με τον Μάνο από Universe Studios όπου έγινε η ηχογράφηση των υπόλοιπων οργάνων, της φωνής και η μίξη, και με κερασάκι το mastering του Δημήτρη από τα Sweetspot Studios, βγήκε το αποτέλεσμα που όλοι ακούτε. Φυσικά το περιτύλιγμα για όλα αυτά το έκανε όπως πάντα ο Ultragrim Dis-sign με το απίστευτο ταλέντο του και τις όμορφες ιδέες του βασισμένες στο ηχογραφημένο υλικό.
-Από ό, τι παρατήρησα στη σελίδα σας στο bandcamp, σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε και βινύλιο. Το πικάπ περνάει μια δεύτερη εφηβεία και ειδικά στην “underground” σκηνή υπάρχει μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του “δίσκου”. Θα σκεφτόσασταν την κυκλοφορία ενός album αυστηρά σε βινύλιο ή πιστεύετε πως έτσι θα χάνατε σε αγορές;
Όντως περνάει μια δεύτερη εφηβεία, αλλά σε άλλο πλαίσιο απ’ ό,τι παλιά. Πλέον τα πάντα είναι ψηφιακά με το βινύλιο το μόνο αναλογικό μέσο. Οπότε έχει ένα πλεονέκτημα από το CD, το οποίο τεχνικά είναι ίδιο με ένα ψηφιακό αντίγραφο σε ένα laptop. Για αυτό το λόγο πιστεύω πως δεν θα χάναμε αγορές αν βγάζαμε μόνο βινύλια. Άσε που λόγω μεγέθους τονίζεται περισσότερο και το artwork.
-Εκτός του περιεχομένου και το εξώφυλλο έχει μια μαγεία που ταιριάζει με την ατμόσφαιρα της μουσικής σας. Έχει κάποια σχέση με τα στιχουργικά θέματα του “Throes”;
Το artwork δημιουργήθηκε από τον πολύ ταλαντούχο Ultragrim dis-sign, ο οποίος ακούει την ηχογράφηση και διαβάζει τους στίχους καθώς δημιουργεί. Οπότε σίγουρα είναι κομμένο και ραμμένο στην αισθητική, στη σύνθεση και το στίχο του Throes.
-Που μπορούμε όλοι εμείς να προμηθευτούμε το νέο album; Θα υπάρχουν φυσικά σημεία πώλησης;
Στην Ελλάδα φυσικά σημεία πώλησης είναι τα lives. Στην Ευρώπη υπάρχουν αρκετά σημεία. Η Art Of Propaganda έχει φροντίσει γι’ αυτό, έχοντας ένα μεγάλο δίκτυο συνεργατών σε πολλές χώρες.
-Μουσικά από ότι ακούγεται χάνεστε ολοένα και περισσότερο στην ψυχεδέλεια της post/shoegaze φιλοσοφίας, η οποία κάνει ισχυρή αντίθεση με τα δυνατά μέρη των κομματιών σας και την άγρια ερμηνεία της Ειρήνης. Όταν κλείνετε τα μάτια σας, παίζοντας τη μουσική σας, τι βλέπετε; Τι συναισθήματα σας γεννάει η δημιουργία σας;
Μας δημιουργεί ένταση, ηρεμία, απόγνωση, θα μπορούσα να πω πως μας ρουφάει και μας κάνει να ξεχάσουμε το ποιοι είμαστε, ποια είναι τα προβλήματά μας. Επίσης πολλές φορές συζητάμε τι χρώμα είναι το κάθε κομμάτι, οπότε καταλαβαίνεις.
-Για να σας συνοδεύσουν στην παρουσίαση του δίσκου καλέσατε τους Sadhus και Blame Kandinsky. Θα ήθελα να μας τους συστήσετε με μια πρόταση για τον καθένα.
Με τους Blame Kandinsky γνωριζόμαστε χρόνια μιας κι έτυχε και κάναμε πρόβες στο ίδιο studio, αγαπημένα άτομα, απίστευτοι μουσικοί και κουβαλάνε άπειρη τρέλα. Με τους Sadhus από την άλλη, γνωριστήκαμε στο An club στο release του “Find your soul in beautiful lunatics” των Lucky Funeral και μας πήραν τα μυαλά, και με το πόσο καλά άτομα είναι και με την τσιμεντένια τους μουσική. Από τότε έχουμε τζαμάρει/αράξει/βρεθεί σε όλα τα events της underground σκηνής. Οι επιλογές των μπαντών δεν είναι τυχαίες, πρόκειται για φίλους και δεν υπάρχει πάρτι χωρίς φίλους!
-Τι θα χάσουν αυτοί που θα αποφασίσουν να κάνουν κάτι άλλο εκείνη την ώρα;
Ένα event γεμάτο σκληρή μουσική, φως και έντονα συναισθήματα.
-Για τελείωμα ζητάω πάντα λίγους στίχους από τη νέα δουλειά του εκάστοτε συνεντευξιαζόμενου. Εσείς ποιους στίχους θα χαρίσετε στους αναγνώστες του rockway.gr;
“born | be | fight | run | hide | fuck | leave | die”
415 
