Erevos. Skotos. Aegean Sorrow. Μία ωδή στην Αιγαιοπελαγίτικη θλίψη. Βρεθήκαμε με τον Χρήστο (κιθάρα) από τους On Thorns I Lay, και μιλήσαμε για τη μπάντα, το νέο άλμπουμ, την headline εμφάνιση τους στο νέο φεστιβάλ The Room Of Doom, και για πολλά άλλα.
Καλησπέρα Χρήστο. Είναι χαρά μας που σε έχουμε στην παρέα του Rockway. Τι κάνεις;
Καλησπέρα Άγγελε. Είναι ιδιαίτερη τιμή και για μένα να βρίσκομαι εδώ. Όλα πάνε μια χαρά, νομίζω δεν θα μπορούσε καλύτερα.
Αν και η μπάντα είναι αρκετά χρόνια στο χώρο, πες μας λίγα λόγια για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί.
Ναι φυσικά. Η μπάντα υπάρχει εδώ και 25 χρόνια. Ξεκινήσαμε το 1991, σε ηλικία 13-14 χρόνων ο μεγαλύτερος, κυκλοφορήσαμε κάποια demos, μεγαλώσαμε με την ελληνική σκηνή και με μπάντες όπως οι Rotting Christ, οι Septic Flesh, οι Varathron, οι Nightfall και πολλές άλλες και φτάσαμε το 1994 να υπογράψουμε με την γαλλική Holy και η μπάντα να πάρει την πορεία της. Έχουμε κυκλοφορήσει επτά άλμπουμ, το όγδοο πριν λίγους μήνες, και κάπου εκεί στο 2000, είχαμε ένα χάσμα, ένα stop 12 χρόνων το οποίο έκοψε αυτή την πορεία.
Που νομίζεις ότι οφείλεται αυτό το μεγάλο κενό, το χάσμα όπως είπες;
Κοίτα να δεις, βγάλαμε κάποια πολύ καλά και σοβαρά άλμπουμ, κάποια πολύ πρωτοπόρα για την εποχή μας, αλλά εκεί κοντά στο 2000, κάποιες αλλαγές μελών, κάτι που η μουσική σκηνή που εκπροσωπούμε, το doom, άρχισε να πειραματίζεται, μας έκανε να μην θέλουμε να συνεχίσουμε, καθότι όλη αυτή η αλλαγή δεν μας αντιπροσώπευε. Χάσαμε την ταυτότητα μας, ειδικά μετά το “Crystal Tears” , με τα “Angeldust” και “Egocentric” , τα οποία αν και καλά άλμπουμ, δεν ήταν αυτό που εκπροσωπούμε εμείς. Ίσως έπρεπε να βγουν από άλλη μπάντα . Έτσι λοιπόν είπαμε να σταματήσουμε. Βέβαια οπαδοί, δε σταματήσαμε να είμαστε ποτέ.
Ποια είναι τα μέλη της μπάντας σήμερα;
Τα βασικά μέλη της μπάντας, είμαι εγώ και ο Στέφανος, από το 1991 που ξεκινήσαμε. Ο Φώτης στα drums, ήρθε το 1994 και έκτοτε είχαμε πολλές αλλαγές, και λόγω αλλαγής έδρας, διότι εγώ και ο Στέφανος είμασταν κάποια χρόνια στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι τώρα έχουμε το καλύτερο line-up. Είναι εδώ και ενάμιση χρόνο ο Άκης από Dexter Ward στη lead κιθάρα, ο Δημήτρης από τους Keepers of Jericho στο μπάσο και Αντώνης στα πλήκτρα, ο οποίος είναι εδώ και δέκα χρόνια μαζί μας, λίγο πριν σταματήσουμε. Αυτά τα παιδιά λοιπόν, έχουν ανεβάσει επίπεδο τη μπάντα και φαίνεται άλλωστε και στο τελευταίο άλμπουμ, το “Aegean Sorrow”.
Ωραία. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε εκ νέου με τη μπάντα;
Κοίτα, όπως σου είπα, εμείς δε σταματήσαμε ποτέ να είμαστε οπαδοί, να ακούμε μουσική, όπου και να είμασταν, ότι και να κάναμε. Άλλωστε όντας μουσικός, έχω σπουδάσει κιθάρα, έχω πάρει δίπλωμα, έχω το σαράκι της μουσικής μέσα μου. Έτσι λοιπόν, αφού μας έφυγε και το ξενέρωμα των ‘00s, και αφού έφυγαν και κάποια μέλη, που θεωρητικά δεν θέλανε να κάνουν κακό στην μπάντα, αλλά έκαναν, νιώσαμε ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε πάλι, και να βγάλουμε ένα άλμπουμ αντάξιο της μπάντας και της μουσικής σκηνής που αντιπροσωπεύουμε. Για μας, το καλύτερο άλμπουμ της έως τώρα πορείας μας.
“Aegean Sorrow” λοιπόν. Ποια είναι η μέχρι τώρα ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό το άλμπουμ;
Δε θα σου κρυφτώ, οι κριτικές είναι αποθεωτικές. Εκτός ενός 4/10 από ένα black metal περιοδικό της Τσεχίας, αν θυμάμαι καλά, έχουμε αποθεωτικά feedback, από το σύνολο του περιοδικού και όχι μόνο τύπου. Βέβαια, ζούμε στο 2018, όπου κανείς δεν αγοράζει τίποτα, έτσι; (σ.σ.γέλια). Οπότε, οι πωλήσεις που είναι και η ουσία του πράγματος, είναι πολύ πιο κάτω από τις 17000 και 20000 αντίγραφα των “Crystal Tears” και “Future Narcotic” . Όμως, το “Aegean Sorrow”, πρόκειται για ανώτερη δουλειά και είμαστε ευχαριστημένοι από το πως πάει μέχρι τώρα. Βέβαια, θέλουμε και μία δεύτερη, γρήγορη και εξίσου δυνατή κυκλοφορία.
Θεωρείται ότι ο πυρήνας των οπαδών σας, που έχει μεγαλώσει με το “ Orama” , το “Crystal Tears” , έχει μείνει αναλλοίωτος; Έχετε χάσει, έχετε κερδίσει οπαδούς με τη νέα σας δουλειά;
Ναι, ναι σίγουρα. Αν και χάσαμε, πιο καλά, απογοητεύσαμε τους οπαδούς μας, με τη στροφή μας εκεί στα ‘00s, νομίζω ότι τους φέραμε πίσω και κερδίσαμε και νεότερους. Ουσιαστικά το “Aegean Sorrow” , είναι ένα 100% On Thorns I Lay άλμπουμ. Συνδυάζει στοιχεία από τα demos και τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ της μπάντας, από το “Orama” έως το “Future Narcotic”.
Ποια είναι η θεματολογία του “Aegean Sorrow” ;
Το “Aegean Sorrow” διαπραγματεύεται την προσφυγική κρίση. Όλη αυτή την άσχημη κατάσταση, που υπάρχει στην χώρα μας και γενικά όλη αυτή τη κόλαση που υπάρχει στο Αιγαίο.
Μάλιστα. Πώς σου φαίνεται η ανάπτυξη της ελληνικής σκηνής τα τελευταία χρόνια, καθώς έχουμε συγκροτήματα τα οποία μπορούν πλέον να συγκριθούν με αρκετά της ξένης σκηνής και μερικές φορές, τα ξεπερνούν κιόλας;
Σίγουρα υπάρχει πληθώρα νέων συγκροτημάτων, αλλά και στα ‘90s υπήρχε. Δε νομίζω ότι έχει αυξηθεί το επίπεδο ποιότητας, τόσο πολύ, όσο φαίνεται. Σίγουρα , έχει αυξηθεί ο μέσος όρος των παραγωγών, δηλαδή του πακέτου που μπορεί να προσφέρει πλέον ένα συγκρότημα. Γράφουν όλοι καλά, ακούγονται άνω του μετρίου και τα κλιπ τους είναι τέτοια που μπορείς να τα βάλεις δίπλα σε ξένων συγκροτημάτων. Πιστεύω όμως, ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικοτήτων στην ελληνική σκηνή. Όλοι ακούγονται ίδιοι με όλους, είναι λίγοι αυτοί που ξεχωρίζουν. Για μένα, οι Septic Flesh, οι Rotting Christ, οι Innerwish και οι Dead Congregation, είναι από τις μπάντες με προσωπικότητα, που έχουν ανεβάσει επίπεδο την ελληνική σκηνή.
The Room of Doom Festival. Νέο φεστιβάλ, πρώτη headline εμφάνιση για σας. Πώς αισθάνεσαι;
Ναι, σίγουρα πρόκειται για μία ξεχωριστή εμφάνιση. Είναι μία σημαντική και ιστορική εμφάνιση για μας. Είναι, όντως, η πρώτη μας headline εμφάνιση σε αυτά τα 25 χρόνια πορείας, είναι κάτι ξεχωριστό για μας. Θα παίξουμε υλικό από όλα τα άλμπουμ, σεβόμενοι το πως ηχογραφήθηκαν. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, αλλά να ξέρεις θα υπάρχουν πολλές εκπλήξεις. Είναι κάτι που δεν το κάνουμε συχνά, άλλωστε.
Πολύ ωραία πάσα μου δίνεις, καθώς η επόμενη ερώτηση μου, έχει να κάνει με το τι να περιμένει ο κόσμος από αυτή την εμφάνισή σας;
Σίγουρα μία ποιοτική και επαγγελματική εμφάνιση. Να είναι σίγουροι οι φίλοι της μπάντας, ότι θα μείνουν πολύ ευχαριστημένοι.
Που θα στηριχτεί το setlist;
Θα στηριχτεί κυρίως, στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ και φυσικά στο “Aegean Sorrow”.
Τι μπορούμε να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Έχουμε υπογράψει ήδη συνεργασία με την Flaming Arts, ένα tour management που έχει και τους Behemoth στο ρόστερ του, ιδιαίτερα τιμητικό για εμάς, καθώς είμαστε η μικρότερη με διαφορά μπάντα που έχουν στο ρόστερ τους και μη επαγγελματική. Μας βρήκαν, μας προσέγγισαν, έχουν ένα πλάνο για κάποιες συναυλίες και κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι, αν τα καταφέρουμε, βέβαια. Μετά τη συναυλία, και έχοντας έτοιμο συνθετικά το νέο άλμπουμ, θα μπούμε να το προβάρουμε και την άνοιξη του 2019, θα μπούμε στο στούντιο να το γράψουμε. Οι υποχρεώσεις μας με την Alone Records, έχουν εκπληρωθεί, οπότε μέσα στο καλοκαίρι, θα ψάξουμε για νέα εταιρία. Κάπως έτσι θα έχει η κατάσταση.
Τι θα θέλατε να πείτε στους fan σας; Ένα μήνυμα που θέλετε να περάσετε στο κόσμο;
Τους περιμένουμε όλους, στο φεστιβάλ στις 3 Νοεμβρίου. Να είναι σίγουροι ότι θα δώσουμε το 100%, και θα μείνουν όλοι πολύ ευχαριστημένοι. Οπότε να μη λείψει κανείς.
Σ ‘ευχαριστώ Χρήστο, εύχομαι καλή συνέχεια και καλή αντάμωση.
Σ ‘ευχαριστώ Άγγελε, να είσαι καλά. Θα τα πούμε και στο φεστιβάλ .
547 
