Οι Shape of Despair, φινλανδικό σεξτέτο από τα μαύρα, τεθλιμμένα Τάρταρα της funeral doom, μετά από νάρκη δεκαετίας, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα ακόμη πόνημα, αυτήν τη φορά κάτω από τις φτερούγες της Season of Mist.
To νέο album ακούει στον τίτλο “Monotony Fields”, ο οποίος λίγο έως πολύ, είναι και ενδεικτικός του περιεχομένου. Οκτώ κομμάτια γραμμένα για να σε ρίξουν σε ένα συναισθηματικό χειμώνα, πλήρους κατάθλιψης, απελπισίας, πεισιθάνατης διάθεσης. Ακριβώς, δηλαδή, ό,τι θα περίμενε ένας γνήσιος funeralας (;).
Αυτό που μπορώ να τους αναγνωρίσω για αρχή, είναι η ατμοσφαιρικότητα που διέπει τον δίσκο στο σύνολό του. Αιθέρια chanting από την Natalie Koskinen έρχονται να αντιπαραβληθούν με τα growls του Henri Koivula, χτίζοντας τη λογική μίας αντίθεσης ως προς το μέρος των φωνητικών. Τα θέματα ολοκληρώνονται αργά χωρίς να κρύβουν ιδιαίτερες εκπλήξεις και εναλλαγές. Γενικά, δε θα έλεγε κανείς πως υπάρχει ή δεν υπάρχει κάτι πλην της νόρμας, κιθάρα με distortion, πλήκτρα που τείνουν ενίοτε και προς organ, λίγα τύμπανα κτλ κτλ… Άλλο ένα από τα καλά σημεία, η καλή παραγωγή του album.
Για να το συνοψίσω, είναι ένας καλός δίσκος για το είδος του, χωρίς να προσφέρει κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Ψύχραιμα και συγκρατημένα, οι Φινλανδοί επέλεξαν να επιστρέψουν παίζοντας με τα standards, αλλά είναι μία τίμια δουλειά και της το αναγνωρίζουμε πάραυτα.
Τώρα, αν δεν αντέχετε και πολύ με το όλο concept: “τι είναι η ζωή, τι είναι ο θάνατος, όλα είναι μάταια και κλαίω στη γωνιά μου”, αφήστε το καλύτερα και καταπιαστείτε με άλλες νέες κυκλοφορίες.
635 
