Μπορεί η προ τετραετίας επιστροφή των Garbage στα μουσικά δρώμενα με το “Not Your Kind of People” να μην είχε το εμπορικό αντίκτυπο που θα περίμενε η μπάντα κι οι οπαδοί της, αλλά σίγουρα άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
Η έκτη full length δουλειά των αμερικανών, ονόματι “Strange Little Birds”, αποτελεί μια γέφυρα στο παρελθόν τους, η οποία οδηγεί παράλληλα και στις πιο σκοτεινές μουσικές εκφάνσεις του group, δημιουργώντας ένα όμορφο album με διάχυτη πεσιμιστική άποψη, αντάξιο των alternative καταβολών τους.
Οι ήρεμες στιγμές είναι περισσότερες σε σχέση με τις πιο up-tempo (σχετική έννοια αυτή , βέβαια), με μια Shirley Manson εκφραστική κι εξαιρετική όπως πάντα. Από τη μια λοιπόν έχεουμε τα πιο εύπεπτα “Empty” και “We Never Tell” κι από την άλλη τα πιο μελαγχολικά “Sometimes”, “If I Lost You”, “Teaching Little Fingers to Play”, “Night Drive Loneliness” και “Even Though Our Love Is Doomed”, ενώ κάπου στη μέση βρίσκονται τα “Blackout”, “Magnetized”, “Amends” και το προσωπικό αγαπημένο του δίσκου, “So We Can Stay Alive”
Το “Strange Little Birds” είναι ο συνδετικός κρίκος που έλειπε ανάμεσα στα “Version 2.0” και “Beautiful Garbage”, έχοντας όμως άμεση επαφή και με την αισθητική του “Not Your Kind of People”, μιας και το σχήμα έχει τη διάθεση να απομακρυνθεί από το ντε και καλά radio friendly προσωπείο του. Συνάμα, έχουμε να κάνουμε με την πιο ατμοσφαιρική δουλειά του συγκροτήματος, βγάζοντας προς τα έξω στοιχεία τα οποία πάντα υπήρχαν στον ήχο του, απλά στην προκειμένη εξελίχθηκαν περισσότερο.
Εύλογα, ούτε αυτό το album θα επαναφέρει τους Garbage στις δόξες των mid ‘90s, αλλά αποδεικνύει πως όσο κι αν έχει σκονιστεί ή φθαρεί ένας θρόνος, ο τίτλος παραμένει και το στέμμα ακόμα χωράει στο κεφάλι.
647 
