Όγδοη πλήρης δουλειά από τους πολυαγαπημένους μου Φινλανδούς μελωδικούς deathsters και οι ευχές μου εισακούστηκαν από την τελευταία φορά που αναφέρθηκα σε album τους, μιας και το “Grey Heavens” του 2016 ναι μεν ήταν καλό σύνολο αλλά όχι στα standards που με είχαν συνηθίσει.
Και ακούγοντας το “The Burning Cold” συμπέρανα πως ο προκάτοχός του ήταν απλά ένα διάλειμμα διαφορετικότητας. Οι Omnium Gatherum επανήλθαν με ένα πάρα πολύ όμορφο album, συνθετικά σφιχτοδεμένο και σαφές, με λιγότερες νεοκλασσικές παρεμβολές (που μάλλον δυσχαίρεναν την ανάπτυξη των ιδεών τους παρά την ενδυνάμωναν) και επιστροφή στις άμεσες, μελωδικές φόρμουλες.
Η εκτελεστική πραγμάτωση είναι αναμενόμενα περφεξιονιστική. Φαντασμαγορική κιθαριστική δουλειά από τους Markus Vanhala / Joonas Koto (είθισται από την αρχή της καριέρας τους) τόσο στο δομικό πλαίσιο όσο και στα φοβερά solos και με τα keyboards του Aapo Koivisto να ισοπρωταγωνιστούν στην παραγωγή των μελωδικών γραμμών του κάθε κομματιού, “γεμάτο” background με μια δυϊστική θα έλεγα οπτική στις ταχύτητες (το “The Burning Cold” έχει μια διττή φύση, τουλάχιστον στα tempos) και με συνισταμένη την εξαιρετική ερμηνεία του Jukka Pelkonen (τι λαρύγγι Angie μου, συμφωνείς;) ο οποίος αποδίδει τα θαυμάσια εν γένει ρεφρέν με πειστικότητα, ωριμότητα και συναισθηματισμό.
Συνολικά το “The Burning Cold” αποτελείται από έξοχα τραγούδια και ο γράφων που λατρεύει την speedy πλευρά του metal ενθουσιάστηκε με τα “Refining Fire”, “Over The Battlefield ”, “The Fearless Entity”, “Driven By Conflict” και “Planet Scale”, απολύτως αντιπροσωπευτικές στιγμές σε σχέση με την death τεχνοτροπία των Φινλανδών ενώ κούνησε το κεφάλι στα mid tempo, στακάτα και επικώς ρυθμικά “Rest In Your Heart”, “Be The Sky”, “The Frontline” και “Cold” που θυμίζουν ατμοσφαιρικώς τους Γερμανούς Deadlock (παράλληλοι καλλιτεχνικοί βίοι ούτως ή άλλως), πιασάρικα, με “hit” αέρα.
Τεχνολογικώς απολύτως τέλειο με τα πάντα να ακούγονται διαυγέστατα, οι Omnium Gatherum άφησαν τους πειραματισμούς και τις μεταβατικότητες στο περιθώριο και καταθέτουν άλλη μια θαυμάσια πρόταση που τους φίλους της μελωδίας – σε ένα όχι και τόσο βάρβαρο death περιβάλλον – θα τους ενθουσιάσει. Οι “σκληροτράχηλοι” του είδους ίσως και να απογοητευθούν από την άμβλυνση του ήχου αλλά η αντικειμενική αξία του album είναι ότι περιέχει ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ και όχι συναρμολόγηση riff. Εξαιρετικό album και φυσικά νιώθω δικαιωμένος που τους γουστάρω τόσο ως μπάντα. Και φυσικά ευελπιστώ σε ανάλογη συνέχεια και αναγνωρισιμότητα από την metal κοινότητα.
https://www.facebook.com/omniumgatherumband
http://www.omniumgatherum.org/
787 
