Είδος: Avant-garde metal
Δισκογραφική: Redacted GmbH
Ημ. Κυκλοφορίας: 23 Αυγούστου 2024
Ακόμα θυμάμαι τον ντόρο που είχε κάνει το “Devil is Fine” το 2016 και τον ενθουσιασμό των φασαίων της εποχής.
Ευτυχώς ο εν λόγω ενθουσιασμός ξεφούσκωσε σύντομα, αφήνοντας το project του Ελβετού Manuel Gagneux να εξελιχθεί όπως ο ίδιος ήθελε, και να που ύστερα από 8 χρόνια (και 3 full length) ξεφεύγει με εμφατικό τρόπο από την ηχητική συνταγή που τον ανέδειξε, κυκλοφορώντας μια δουλειά που ανοίγει νέους ορίζοντες για το group.
Κοντολογίς, η blues μανιέρα που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα 2 πρώτα album (κι άρχιζε να ξεφτίζει στο 3ο), δεν έχει πλέον τα συνθετικά ηνία (χωρίς να σημαίνει πως απουσιάζει φυσικά). Στο “Greif” είναι ξεκάθαρη η εξέλιξη της μπάντας, όπως και η διάθεση του ευρύτερου πειραματισμού, που δίνει χώρο σε λογής μουσικές επιρροές, «χρωματίζοντας» τα κομμάτια με μια ευρεία ηχητική γκάμα.
Είναι ξεκάθαρο πως οι Zeal & Ardor ανεβαίνουν σκαλί και επαναπροσδιορίζονται, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να επισκεφτούν τις bluesy, country και soul λογικές του παρελθόντος. Εν έτει 2024, προσφέρουν έναν κορυφαίο avant-garde δίσκο, που επιλέγει να κοιτάξει μπροστά, παρά να επαναπαυτεί στη στασιμότητα και τη σιγουριά της πρώτης περιόδου. Για του λόγου το αληθές, μέσα στο album «ακούς» από Tool μέχρι Hozier και από QOTSA μέχρι Radiohead. Από gospel και funk, μέχρι black metal και industrial, περνώντας από λογής δεκαετίες.
Αρκετά πιο προσωπικό και μελαγχολικό από τους προκατόχους του, το “Greif” δίνει την αίσθηση πως ο Manuel Gagneux είχε αφεθεί δημιουργικά ελεύθερος κατά τη διάρκεια της σύνθεσης, καταφεύγοντας σε πολυποίκιλες νόρμες που ανοίγουν διάπλατα την ηχητική βεντάλια της κυκλοφορίας. Ίσως κάποιοι ήθελαν κάτι πιο heavy ή πιο κοντά στη delta blues συνταγή. Προσωπικά, είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από την ουσιαστική εξέλιξη του group και δηλώνω ευθαρσώς πως πρόκειται για την πιο ώριμη, πιο ολοκληρωμένη και συνάμα καλύτερη δουλειά των Zeal & Ardor μέχρι σήμερα.
616