Είδος: Progressive rock
Εταιρεία: InsideOut Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Μαΐου 2023
Το 2023 φέρνει τον 23ο δίσκο ενός συγκροτήματος πυλώνα για ένα από τα σημαντικότερα κι επιδραστικότερα είδη της rock μουσικής. Πρόκειται για το πρώτο όνομα που σχεδόν αντανακλαστικά σκέφτονται πάρα πολλά μυαλά και μόνο που ηχεί η συνεκφορά “progressive rock”. Δικαιολογημένα, εφόσον για μισό αιώνα και πλέον, οι Λονδρέζοι γενάρχες του ιδιώματος που έφερε πιο κοντά από ποτέ την αγαπημένη μας μουσική σε αυτό που λέμε Τέχνη παρέδωσαν ένα έργο που αξίζει να θεωρείται πανανθρώπινο μνημείο πολιτισμού.
Ο λόγος, για τους Yes, βεβαίως βεβαίως, και την κυκλοφορία του “Mirror to the Sky”. Μια δουλειά που έρχεται σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά το “The Quest”, με την μπάντα να δηλώνει ότι, πριν καλά καλά βρει τον δρόμο προς τα δισκοπωλεία ο προκάτοχός του, το φετινό τους album είχε ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται. Στο μεσοδιάστημα, δυστυχώς, οι Yes χρειάστηκε να αποχαιρετήσουν διά παντός τον Alan White, στη μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένο το τελευταίο τους πόνημα.
Προφανώς, αρκετές κι αρκετοί συζητούν για το κατά πόσο είναι καταχρηστικό η τρέχουσα ενσάρκωση της μπάντας να φέρει το όνομα Yes. Εύλογα, σε μεγάλο βαθμό, καθώς μονάχα ο κιθαρίστας Steve Howe ανήκει στoν εμβληματικό πυρήνα μελών που συνδέθηκαν με τη χρυσή εποχή των Yes. Ωστόσο, κρίνοντας και από τον εαυτό μου, ελάχιστα άτομα θα αντισταθούν στον πειρασμό να ακούσουν αυτό που προστίθεται στην κληρονομιά των “Fragile”, “Close to the Edge” και τόσων άλλων λατρεμένων δίσκων.
Το “Mirror to the Sky” περιέχει εννέα καινούργιες συνθέσεις που εκτείνονται σε 62 λεπτά. Από τις πρώτες νότες του “Cut from the Stars”, ο αναγνωρίσιμος ήχος της κιθάρας του ιδιοφυούς Howe μαλακώνει τις ψυχούλες μας, και ένα αίσθημα οικειότητας μας αγκαλιάζει με θαλπωρή καθώς ξεδιπλώνονται γνώριμες μουσικές φόρμες. Το πανέμορφο στη λυρική απλότητά του “All Connected” συμπληρώνει ιδανικά τη δυναμική έναρξη του album και φέρνει το καλό νέο πως οι Yes έχουν φτιάξει κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον από το “The Quest”. Και όσο προχωρά ο δίσκος, αυτή η εντύπωση επιβεβαιώνεται.
Μεγάλη χαρά προκαλεί η διάχυτη παρουσία στιγμών που αποτελούν ευθείες νύξεις στη ‘70s περίοδο της μπάντας. Χωρίς, σαφώς, να είναι αντίστοιχο εκείνων των κοσμογονικών δίσκων, το “Mirror to the Sky” βρίσκει τον Howe να παίζει κάποια από τα πιο εμπνευσμένα θέματα που έγραψε εδώ και πολλά χρόνια. Οι μετρημένα περιπετειώδεις δομές, οι ιδέες που αποπνέουν κλασικισμό και μουσικό «ακαδημαϊσμό», κάποιες επικών διαστάσεων συνθέσεις και η συγκινητική αισθαντικότητα θα κερδίσουν ακαριαία όσες κι όσους αγαπούν από παλιά τους Yes. Παρόμοιο αποτέλεσμα έχουν επίσης η χροιά και οι τραγουδιστικές γραμμές του Jon Davison, ο οποίος θυμίζει πάρα πολύ τον αγγελικό, αιθέριο Jon Anderson. Το rhythm section των Sherwood και Schellen τιμά την παρακαταθήκη των Squire και White. Μόνο ο Geoff Downes βγαίνει κάπως «ριγμένος», δυστυχώς. Παρότι τα πλήκτρα του είναι πανταχού παρόντα, δεν καταφέρνει να γίνει ο έτερος και ισάξιος πόλος του Howe και η συνεισφορά του κρίνεται λίγη.
Για να είμαστε ειλικρινείς, το “Mirror to the Sky” δεν θα γίνει ποτέ το go-to album όσων ακούν Yes. Ούτε μπορεί να πλησιάσει τις ένδοξες δουλειές τους, που πλέον έχουν αποκτήσει ιστορικό βάρος. Αυτό που κάνει πολύ καλά, όμως, είναι ότι μοιάζει να έχει φτιαχτεί με τα παραπάνω κατά νου. Έτσι, εξερευνά αρκετά επιτυχημένα τα περιθώρια να ακουστούν οι Yes σχετικά φρέσκοι και ενδιαφέροντες στο σήμερα. Δεν θα τους κάνει ξανά relevant και δεν θα προσθέσει κάτι στον μύθο τους, αλλά έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που δεν θα το αφήσουν να γίνει στο μέλλον η μελανή στιγμή στο back catalogue του συγκροτήματος. Και αυτό δεν είναι λίγο.
Official Site: https://www.yesworld.com/
Facebook: https://www.facebook.com/yestheband
Instagram: https://www.instagram.com/yesofficial/
Twitter: https://twitter.com/yesofficial
636 
