Είδος: Darkwave/Post-Punk
Εταιρεία: Psychic Eye
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Ιανουαρίου 2024
Yama-uba, σύμφωνα με την Ιαπωνική παράδοση, είναι μια γυναίκα-δαίμονας που ζει σε βουνά και περνάει την ώρα της κατασπαράζοντας ανθρώπους.
Και γιατί όχι θα πω εγώ, δικαίωμα έχει να κάνει ό,τι θέλει, δεν θα κρίνουμε εμείς.
Στα μουσικά δρώμενα, οι Yama Uba μας έρχονται από το Oakland της California, που ξέρει πολύ καλά how to party όπως μας είπαν πριν χρόνια ο Tupac και ο Dre. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως το πάρτι δεν γίνεται σε κάποια απέραντη παραλία της Δυτικής Ακτής, αλλά σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο. Πρόκειται για ένα ντουέτο, αποτελούμενο από την Akiko Sampson και τον Winter Zora, πολλά χρόνια ενεργά μέλη της τοπικής μουσικής σκηνής που αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους το 2020, να βγάλουν ένα EP το 2022 και να κυκλοφορήσουν το παρθενικό τους LP ονόματι “Silhouettes” στις 24 Ιανουαρίου του νέου έτους. To ιδιαίτερο εξώφυλλο του δίσκου σχεδίασε ο Pearl Thompson, πολυετής συνεργάτης (κυρίως στην κιθάρα, μεταξύ άλλων) των εμβληματικών The Cure.
Την αρχή κάνει το πολύ ωραίο “Disappear”. Καθαρή darkwavίλα, με χορευτικό ρυθμό που σε παρασέρνει απ’ την αρχή με τα χαρακτηριστικά κρουστά του είδους, τα ‘80s σίνθια, το ρυθμικό μπάσο και την Siouxsικη φωνή της Akiko. Βρήκα διασκεδαστικό πως το κομμάτι κόβεται σαν να εξαφανίζεται όντως, πράγμα που σίγουρα δεν έγινε τυχαία. Συνέχεια στο ίδιο μήκος κύματος με το “Shapes”, με το σαξόφωνο του Winter Zora να δίνει μια διαφορετική νότα, και το “Shatter”, που θα μπορούσε να είναι σαουντρακ James Bond σε έναν κόσμο που ο βρετανός πράκτορας της MI6 παραγγέλνει Martini στην Rebound και τα Bond girls φοράνε μεγάλα μαύρα φορέματα, μπότες, διχτυωτά καλτσόν, κορσέδες και σατανοκοσμήματα (μέχρι και στην παραλία).
Στο “Façade” θα ακούσουμε για πρώτη φορά στα lead vocals τον Winter Zora. Πιο δυναμική, ποστ πανκ σύνθεση με την κιθάρα και το μπάσο να βγαίνουν ακόμα πιο μπροστά και να δημιουργούν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Προσωπικά, επέστρεψα σε αυτό το κομμάτι περισσότερο απ’ όλα. Θα ακολουθήσει μια πιστή και όμορφη διασκευή του “I’m in Love with a German Film Star” των Άγγλων The Passions και το “Isolation”, του οποίου η επαναληπτικότητα ταιριάζει απόλυτα με το θέμα που καταπιάνεται. To “Laura” θα μπορούσε εύκολα να είναι κάποιο outtake των Sisters of Mercy, και ο δίσκος θα κλείσει με τα πιο αργά, αισθαντικά αλλά όχι λιγότερο δυναμικά “Claustrophobia” και“Angel”. Ειδικά στο τελευταίο, που κοντά στα έξι λεπτά είναι η μεγαλύτερη σύνθεση του δίσκου, η Akiko τα δίνει όλα στο μικρόφωνο.
Από μένα είναι ξεκάθαρο “ναι”, και ίδια (πιστεύω) απάντηση θα πάρει από κάθε λάτρη του είδους. Μπορεί να μην φέρει τον κόσμο τούμπα, αλλά προσφέρει ένα πέρα για πέρα fun αποτέλεσμα- ό,τι πρέπει για τις κρύες γκοθονύχτες του χειμώνα.
1282