Είδος: Progressive/ Stoner Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία (ψηφιακή)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12 Δεκεμβρίου 2020
Εμπρός λοιπόν στον δρόμο που χάραξαν οι “Γηραιοί”.
Παραμερίζοντας στην άκρη τις stoner/doom καταβολές των πρώτων άλμπουμ τους, χωρίς φυσικά να τις εξαλείφουν τελείως, οι Elder ξεκινώντας από το “Lore” και εξελίσσοντας προοδευτικά τον ήχο τους με το περσινό “Omens”, μας παρουσίασαν ένα progressive/stoner δίσκο, εγκαινιάζοντας μια καινούρια “ηχητική λεωφόρο”.
Στα χνάρια των Βοστονέζων, οι δικοί μας Wormhog με λιγότερη ψυχεδέλεια και όχι τόσο μακροσκελείς συνθέσεις (βέβαια οκτώ τραγούδια με μέσο όρο τα 6 λεπτά, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη χρονικά διάρκεια), μας προσφέρουν μια θάλασσα progressive ήχων με doom/stoner στοιχεία και bluesy solos να τα “πιείς στο… ποτήρι”. Η χρήση της λέξης “θάλασσα” και όχι “ωκεανός” που δίνει περισσότερο βάθος (γιατί πραγματικά η μουσική τους έχει πολύ βάθος για εξερεύνηση), επιλέγεται αφενός για το λογοπαίγνιο με τον τίτλο και αφετέρου για την αποφυγή (και καλά) παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων του βιβλίου του David Toop.
Η βασική αρχή γύρω από την οποία περιστρέφεται η μουσική των Wormhog, και την οποία εξυπηρετεί η μουσική τους, είναι “υποταγή στο riff” ή μάλλον για να ακριβολογούμε, καλύτερα στα riffs, τα οποία είτε πηγάζουν από τα blues, είτε από heavy metal επιρροές και άλλοτε από την “χορτοφαγική” σκηνή. Όλα μα όλα όμως έχουν “πιστοποίηση iso 420” από την μεγάλη του Iommi σχολή.
Οι Αθηναίοι μπορεί να μην έχουν κάποια χρονομηχανή όπως ο H.G Wells, ούτε ένα Delorean, αντ’αυτού με όχημα τα τραγούδια του δίσκου μας προσφέρουν μια ευχάριστη αναδρομή στο παρελθόν, ξυπνώντας αναμνήσεις και ρίχνοντας μια ματιά στο προσεχές μέλλον.
Από τις πρώτες κιόλας νότες με το εναρκτήριο “Wormhole”, αισθάνεσαι λες και βρίσκεσαι στο New Jersey για την ηχογράφηση της κλασσικής περιόδου (1988-1993) του Danzig για τα 4 αριστουργήματά του, ενώ στο “Beneath The Yellow Sea” η μπάντα ακολουθεί μια πιο classic παραδοσιακή heavy/doom προσέγγιση, μέχρι το σημείο όπου η Karma To Burn “επιθετική ριφολογία” σε στέλνει να μαζεύεις το σαγόνι από το πάτωμα. Ανάλογη είναι και η συνέχεια, καθώς παραμένουμε στην ίδια δεκαετία αλλά μεταφερόμαστε προς San Jose, όπου κάνουν την εμφάνισή τους οι Sleep και μας γεμίζουν την ακρόαση με “ευωδιασμένες μελωδίες” στα “Crystal Grain” και “Planet Egg”.
Όσο διαρκεί η ορχηστρική πλευρά του συγκροτήματος στα κομμάτια, αυτό που ακροάζεσαι είναι stoner/doom at its best! Στιβαρό και σφιχτοδεμένο παίξιμο, μελωδίες βγαλμένες από το χρονοντούλαπο του Iron Man και ραφιναρισμένες στο σήμερα, όργανα που αλληλοσυμπληρώνουν το ένα το άλλο και ένα rhythm section που γκρουβάρει.
Εκεί που αλλάζουν όλα άρδην είναι μόλις μπαίνουν τα φωνητικά, με τις συνθέσεις να αποκτούν μια πιο progressive και blues διάσταση, με τη φωνή να θυμίζει Jeff Martin και να αγκαλιάζει τις μελωδίες αποκτώντας μια ελαφρώς alpha male πρωτοκαθεδρία αναλαμβάνοντας τα ηνία, με την μπάντα να ακροβατεί ανάμεσα στους πειραματισμούς των The Tea Party και την λυρική ποίηση του Jeff Buckley.
Για να μην μακρηγορούμε, άσε… “ό, τι φτιάχνω και ό,τι χάλασα”, πάτα το play και κάνε “βουτιά από ψηλά” στην… κίτρινη θάλασσα.
Facebook: https://www.facebook.com/Wormhog
Bandcamp: https://wormhog.bandcamp.com/
756 
