Ένα από τα πιο hot ονόματα της black metal σκηνής, οι Αμερικανοί Wolves In The Throne Room, επρόκειτο να επισκεφθούν τη χώρα μας και την Αθήνα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Αυτό από μόνο του, ήταν ιδιαιτέρως σημαντικό για τους Έλληνες οπαδούς του είδους (και για τους μουσικούς που ασχολούνται με τη σκηνή) με αποτέλεσμα η 7η Φεβρουαρίου να έχει τσεκαριστεί από καιρό πριν.
Άλλωστε τέτοια shows, δε χάνονται έτσι εύκολα. Μαζί τους υποτίθεται ότι θα έπαιζαν δύο σχήματα του εγχώριου extreme metal, οι Caelestia και οι Decipher. Και λέω υποτίθεται, γιατί για άγνωστους ακόμα λόγους (σε εμάς βέβαια) οι Caelestia δεν κατάφεραν να βρίσκονται στη σκηνή τη τελευταία κυριολεκτικά στιγμή.
Αυτή η αλλαγή της τελευταίας στιγμής, μου έδωσε τη δυνατότητα να προλάβω το show του έτερου support σχήματος που βάσει χρόνου δε θα προλάβαινα. Φτάνοντας κατά τις 20:30 στο χώρο του live, αντίκρισα αρκετούς έως πολλούς λάτρεις του μαύρου ήχου να έχουν συγκεντρωθεί ήδη για να απολαύσουν τη βραδιά. Ο καιρός ήταν ταμάμ με το ψυχρό ατμοσφαιρικό black metal, που έσερναν στις αποσκευές τους οι Αμερικανοί blacksters.
Αφού συνάντησα αρκετούς γνωστούς και φίλους, η ώρα πέρασε ευχάριστα και κατά τις 21:00 τα φώτα χαμήλωσαν και οι Αθηναίοι black/deathsters Decipher ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin. Οι γύρω στους 100 παρευρισκόμενοι, άρχισαν τις επευφημίες ενώ προς έκπληξη όλων μία σημαία του group ξεκίνησε να κυματίζει στο κέντρο της αρένας. Θα έλεγα ευφυέστατη κίνηση από έναν οπαδό της μπάντας, που έδωσε τη απαραίτητη ώθηση και στο πλήθος αλλά και στο ίδιο το group για μία αξέχαστη βραδιά.
Οι νεαροί metallers, δε μου ήταν άγνωστοι μιας και η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν το καλοκαίρι στα πλαίσια του Chania Rock festival. Ένα group με αρκετή ενέργεια, δεμένο και με περίσσιο θράσος, που δίνει το 100% επί σκηνής και μπορεί να κερδίσει τον οποιοδήποτε ακροατή έρθει σε επαφή μαζί του για το αληθινό του χαρακτήρος του.
Ξεκίνημα λοιπόν για τους Decipher με το ‘’Unobstructed Sequence Of Disorder” από το Ep ‘’Of Fire And Brimstone” που κυκλοφόρησε μόλις πέρυσι, με το κοινό να δείχνει να γνωρίζει τη δουλειά τους και να εμψυχώνει με κάθε τρόπο τους νεαρούς metallers. Τα πρώτα headbangings δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και η μπάντα με αρκετή άνεση συνέχισε το πρόγραμμά της με το ομώνυμο ‘’Fire And Brimstone”. Λίγο κάποια μικρά προβληματάκια στον ήχο και λίγο το κέφι των οπαδών, άφηναν μία ενδιάμεση γεύση ως προς την απόδοση των Αθηναίων blacksters (χωρίς να φταίνε όμως οι ίδιοι). Τα ‘’Chants Of The Unholy” και ‘’Enslaved To Be”, δημιούργησαν ένα κύμα ενθουσιασμού στους παρευρισκόμενους οι οποίοι έδειχναν να γουστάρουν αυτό που έβλεπαν. Ειδικά οι πρώτες σειρές, ήταν σε εκστατική κατάσταση με το sing along και το headbanging να υπερισχύουν.
Η συνέχεια ανήκε στα ‘’Altar Of The Void” και ‘’Penance”, όπου παρά τα συνεχιζόμενα προβλήματα ήχου οι Decipher κατόρθωσαν να τα βγάλουν αξιοπρεπώς. Το ‘’Sanctum Regnum”, ήταν το αποχαιρετιστήριο κομμάτι της μπάντας και με τη σημαία του group ψηλά να κυματίζει οι νεαροί blacksters αποχαιρέτησαν το κοινό με τις απαραίτητες ευχαριστίες. Το συνολικό αποτέλεσμα, ίσως και να σου αφήνει μία αμφιλεγόμενη γεύση όχι τόσο από πλευράς απόδοσης του group (που ήταν για άλλη μια φορά, εξαιρετική) αλλά από πλευράς ήχου που ήταν από μέτριος έως κακός. Οι Decipher, κατάφεραν να ανταπεξέλθουν ιδιαιτέρως αξιοπρεπώς σε αυτό το εμπόδιο και να αφήσουν πολύ καλές εντυπώσεις.
Decipher setlist:
Unobstructed Sequence Of Disorder
Fire And Brimstone
Chants Of The Unholy
Enslaved To Be
Altar Of The Void
Penance
Sanctum Regnum
Το διάλλειμα ήταν ότι πρέπει, για να πάρουμε τις απαραίτητες ανάσες και να εμφανιστούμε έτοιμοι για τη συνέχεια με τους headliners της βραδιάς Wolves In The Throne Room. Αυτό δεν άργησε να συμβεί και με το ρολόι να σημαίνει 22:30 όπως ήταν το πρόγραμμα, οι Αμερικανοί θρύλοι του black metal πάτησαν τη σκηνή του Gagarin υπό τους ήχους της ατμοσφαιρικής εισαγωγής τους. Μια εισαγωγή που παρέπεμπε στη Σκανδιναβική black metal σκηνή, την οποία και έχουν ως κύρια πηγή έμπνευσης τους. Με την εμφάνισή των αδερφών Weaver, το πλήθος που ήταν πλέον πολύ περισσότερο ξέσπασε σε ιαχές επιδοκιμασίας και παρατεταμένο χειροκρότημα. Από τα πρώτα riffs, φαινόταν ότι οι ‘’Λύκοι” βρίσκονται σε καλό φεγγάρι και είμαστε τυχεροί που τους παρακολουθούμε ζωντανά αυτή τη περίοδο.
Οι Αμερικανοί blacksters, ξεκίνησαν το show τους με ένα από τα καλύτερα κομμάτια του τελευταίου τους δίσκου ‘’Thrice Woven” και της δισκογραφίας τους γενικότερα, το ‘’Born From The Serpent’s Eye”. Ένα κομμάτι, που συνδυάζει το πυρακτωμένο Αμερικάνικο ατσάλι βουτηγμένο στο παγωμένο Σκανδιναβικό black metal. Η μυστικιστική ατμόσφαιρα που περιβάλλει όλα τα τραγούδια των Wolves In The Throne Room, ήταν διάχυτη σε όλο το venue και το πλήθος έδειχνε μαγεμένο από τις μυσταγωγικές εκτελέσεις του group. Άλλωστε, οι αδερφοί Weaver σχημάτισαν ένα εξαιρετικό σύνολο μουσικών με τις εκτελεστικές δυνατότητες τους να είναι το πρώτο μέλημα τους.
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο βροντερή, αφού το setlist αποτελούνταν από ότι πιο απαιτητικό από πλευράς κομματιών. Για αυτό και οι εναλλαγές στα φωνητικά, έδιναν τις απαραίτητες ανάσες στους δύο πρωτεργάτες του group ώστε να αντέξουν στο συνεχές σφυροκόπημα και τις απαιτήσεις των τραγουδιών. Άλλωστε κομμάτια όπως τα ‘’Queen Of The Borrowed Light”, ‘’Angrboda” και ‘’Prayer Of Transformation”, λόγω διάρκειας, έντασης και ρυθμού απαιτούν να είσαι στο pick της απόδοσης σου.
Το show γίνεται ακόμη πιο δύσκολο δε, όταν δεν υπάρχει διάλλειμα μεταξύ των κομματιών και παίζονται εν μία ριπή για 75 περίπου λεπτά. Το πλήθος, έμοιαζε αποσβολωμένο και μόνο οι πρώτες σειρές φαινόταν να το απολαμβάνουν φανερά. Ίσως οι υπόλοιποι, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι τους χτύπησε θέλοντας να κρατήσουν την απόλαυση του live για τους ίδιους χωρίς υπερβολικές αντιδράσεις. Το σίγουρο όμως ήταν, ότι οι περισσότεροι φαίνονταν αρκετά υποψιασμένοι πράγμα που σε έκανε να πιστεύεις ότι το σύνολο των παρευρισκόμενων μάλλον είχε παρακολουθήσει και τη πρώτη εμφάνιση της μπάντας στη χώρα μας 2 με 3 χρόνια πριν.
Με το show να φτάνει στο τέλος του, οι αδερφοί Weaver χαιρέτισαν το κοινό και κατευθύνθηκαν στο πίσω μέρος της σκηνής. Οι οπαδοί όμως, δεν είχαν πει τη τελευταία τους κουβέντα και με συνεχή επιφωνήματα και χειροκρότημα κατάφεραν να φέρουν εκ νέου στη σκηνή τους ‘’Λύκους”. Η τέλεια εκτέλεση στο κλασικό πλέον ‘’I Will Lay Down My Bones Among The Rocks And Roots”, έκανε ακόμη πιο δύσκολο το χωρισμό ενώ έδειξε γιατί οι ‘’Λύκοι” θεωρούνται ως το πιο hot όνομα της black metal σκηνής.
Συγχωρήστε με αν μου ξέφυγε κάποιο κομμάτι, αλλά η μαγεία της βραδιάς δε νομίζω να άφησε κάποιον τόσο συγκεντρωμένο. Μία ατμόσφαιρα, που είχα να τη ζήσω από τη περσινή εμφάνιση των Watain (σε πιο brutal έκδοση, βέβαια). Οι Wolves In The Throne Room ήρθαν, έπαιξαν και νίκησαν το Αθηναϊκό κοινό και είναι σίγουρο ότι θα ξανάρθουν. Άλλωστε τέτοιες εμφανίσεις, φέρνουν νέους οπαδούς και μαγνητίζουν τα βλέμματα των promoters. Μία άρτια εμφάνιση από όλες τις απόψεις, που σου άφηνε αυτή την αίσθηση της ικανοποίησης, του ‘’χορταστικού” show. Οι Wolves In The Throne Room, έρχονται ‘’πεινασμένοι” για να καταλάβουν τη κορυφή και τέτοιες εμφανίσεις είναι ικανές να τους τη δώσουν.
Κάτι τέτοιες βραδιές, είναι που σου θυμίζουν γιατί αγαπάς αυτή τη μουσική και γιατί δε πρέπει να προτρέχεις να κρίνεις μία μπάντα από τις στουντιακές δουλειές της. Οι ζωντανές εμφανίσεις, είναι ο καθρέφτης κάθε group και εκεί μπορείς να δεις ως που μπορεί να φτάσει.
Φωτογραφίες : Ιωάννα Κίτρου
578 
