WITCHSEEKER: “Scene of the Wild”

ALBUM

Είδος: Heavy/Speed metal
Δισκογραφική: Dying Victims Productions
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Μαρτίου 2021

Οι Witchseeker είναι ένα συγκρότημα από τη μακρινή Σιγκαπούρη και είναι άλλη μια ανακάλυψη της Dying Victims Productions, η οποία πρέπει να έχει το μεγαλύτερο τμήμα scouting στο χώρο του metal. Τύφλα να χει ο Άγιαξ και η Μπαρτσελόνα! Φυσικά οι Witchseeker παίζουν heavy metal και το “Scene of the Wild” είναι ο δεύτερος δίσκος τους.

Η μπάντα από τη Σιγκαπούρη ιδρύθηκε το 2012 και έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ένα EP, το “Night Rituals” (2014) και τον πρώτο τους δίσκο “When the Clock Strikes” (2017). Από το πρώτο τραγούδι του δίσκου καταλαβαίνεις ότι σημείο αναφοράς είναι οι Σουηδοί Enforcer και έχουν ομοιότητες και με άλλα συγκροτήματα του NWOTHM όπως Skull Fist, White Wizzard και Night Demon. Επίσης η αγάπη τους για τα ’80s είναι μεγάλη και μέσα από τα τραγούδια τους αποθεώνονται οι Iron Maiden, οι Judas Priest, οι Wasp και πολλοί άλλοι. Όλος o δίσκος έχει πολύ καλή ροή και τα περισσότερα κομμάτια είναι φτιαγμένα να παίζονται live. Υπάρχουν κάποια πολύ καλά ρεφραίν, riffs που θα ευχαριστηθείς χωρίς όμως να σε συγκλονίσουν και solos που σίγουρα θα σε κάνουν να πιάσεις την κιθάρα σου για προπόνηση. Ο τραγουδιστής των Witchseeker τα καταφέρνει αρκετά καλά σε αυτό το στυλ και θυμίζει τον Olof Wikstrand των Enforcer. Ακόμα οι Witchseeker είναι αρκετά δεμένοι σαν μπάντα και βγάζουν ενέργεια στο παίξιμό τους.

Στο “Scene of the Wild” δεν θα βρεις κάτι original, αλλά είναι ένα album που είναι αρκετά απολαυστικό, εχει φτιαχτεί με αρκετό μεράκι και είναι ιδανικό για σπάσουν τα “άλατα στο σβέρκο σου”. Αν οι μπάντες που αναφέρθηκαν παραπάνω σας συγκινούν, τότε αυτός ο δίσκος είναι για εσάς.

Facebook: https://www.facebook.com/witchseekersg

1228
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.