Είδος: Power Metal
Δισκογραφική: Pride & Joy Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Σεπτεμβρίου 2020
Μία από τις πιο δημοφιλείς μπάντες της μαρτυρικής Μεγαλονήσου στο χώρο της “σκληρής” μουσικής, είναι αναμφισβήτητα οι Winter’s Verge. Από τις λίγες μπάντες που κατόρθωσαν να υπογράψουν συμβόλαιο με μία παγκοσμίου βεληνεκούς δισκογραφική εταιρεία και επίσης ένα από τα λίγα groups που κατάφεραν να συμμετέχουν σε υπερατλαντικές περιοδείες, με πιο γνωστή αυτή με τους Φινλανδούς θρύλους Stratovarius. Οι Κύπριοι metallers λοιπόν, επιστρέφουν με το έβδομο album τους υπό τον τίτλο “The Ballad Of William Tig”, για να αποδείξουν τις δυνατότητές τους και να μας παρουσιάσουν και ακόμη μία, πιο μελωδική πλευρά τους.
Εδώ και σχεδόν μία εικοσαετία που δρουν στο χώρο του power metal, οι Winter’s Verge έχουν προσπαθήσει να “τιθασεύσουν” τις ομολογουμένως αρκετές και διαφόρων ειδών επιρροές τους, ώστε κάθε φορά να φτάνουν στο τελικό αποτέλεσμα που φτάνει στον ακροατή. Από όσα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα, η επιτυχία τους φαντάζει δίκαιη. Από το αμιγώς power metal με κάποιες progressive επιρροές και κάποια κλασσικά metal στοιχεία, στο συμφωνικό metal και στα growl φωνητικά και από εκεί στο groove metal και στο glam metal, οι Winter’s Verge φαίνεται να έχουν τον τρόπο να κερδίζουν αυτό που θέλουν και να πηγαίνουν στο επόμενο βήμα. Το “The Ballad Of William Tig” είναι ακόμα ένα βήμα των Κύπριων metallers, ακόμη ένα ηχητικό στοίχημα που δείχνουν να κερδίζουν.
Αυτήν τη φορά οι Winter’s Verge, φαίνεται ότι ξεφεύγουν ηχητικά από τα heavy και “σκληρά” μονοπάτια και οδεύουν σε αχαρτογράφητα “νερά” γι’ αυτούς, πιο συμφωνικά, πιο μελωδικά. Αυτό που παραμένει σταθερά για το group, είναι η power πλευρά του που εδώ δείχνει να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και να στέκεται στη “βιτρίνα” η μελωδική. Τα riffs έχουν “μαλακώσει”, τα solos έγιναν πιο μελωδικά, ενώ οι συνθέσεις έχουν γίνει πιο ποιοτικές και τα φωνητικά “γλύκαναν” και έφτασαν να μοιάζουν με οπερετικά. Εν ολίγοις, το “The Ballad Of William Tig” περισσότερο φέρνει σε μία rock ή metal όπερα παρά σε ένα power metal album και η αλήθεια είναι ότι αυτό που ακούς μάλλον δε σε χαλάει. Τουναντίον, πρόκειται για μία πλευρά της μπάντας που φαίνεται ότι βγάζει το πιο ποιοτικό της πρόσωπο, το εύρος των δυνατοτήτων της.
Ακούγοντας το δίσκο, σίγουρα εντυπωσιάζεσαι από δύο κομμάτια του. Και αυτά δεν είναι άλλα από τα δύο ντουέτα με τη συμμετοχή της Teodora Stoyanova Freya, τα “Timeless” και “The Sea”, όπου πραγματικά οι ερμηνείες μοιάζουν βγαλμένες από το πιο όμορφο παραμύθι. Η συμφωνική-οπερετική διάθεση, η θεατρική ατμόσφαιρα και οι εναλλαγές γυναικείων και ανδρικών φωνητικών, δημιουργούν μία ηχητική νιρβάνα και ένα αίσθημα υπεροψίας, με την καλή έννοια βέβαια. Επίσης, κάποια folk στοιχεία κάνουν την εμφάνισή τους στο ορχηστρικό “Khilagorak”, ενώ το εναρκτήριο “It Begins” μοιάζει να σε καλωσορίζει σε αυτό το νέο μουσικό ταξίδι της μπάντας και σε αφήνει να γευτείς τι θα επακολουθήσει.
Τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου, μοιάζουν να είναι και το “κυρίως θέμα”. Κομμάτια που σφίζουν από συμφωνικότητα, με έντονο το άρωμα της θεατρικότητας και σαφώς με μια μελωδική power αισθητική. Τα “A Thousand Souls”, “Dead Reckoning”, “I Accept” και “Blood On The Foam”, δείχνουν να φέρουν το “ζουμί” αυτής της ιστορίας και το κλειδί σίγουρα φυλάσσεται στις έντονες ερμηνείες τους. Οι τόνοι ανεβοκατεβαίνουν, η εσωτερική πάλη του ήρωα φτάνει στο αποκορύφωμα και τελικά η λύτρωση μοιάζει να είναι κοντά, αναπόφευκτη. Το ομώνυμο κομμάτι που κλείνει και το album, δείχνει ότι πλέον όλα έχουν τελειώσει και η ηρεμία και η γαλήνη έχουν επικρατήσει. Το “The Ballad Of William Tig” μοιάζει να αγγίζει την τελειότητα μιας θεατρικής παράστασης, μιας όπερας και αυτό πιστώνεται στην τελειομανία των Winter’s Verge.
Εάν με ρωτούσατε τώρα ποια πλευρά της μπάντας θεωρώ πιο ενδιαφέρουσα, νομίζω ότι θα απαντούσα χωρίς υπερβολές και υπεκφυγές αυτή που βλέπουμε στο “The Ballad Of William Tig”. Το group μοιάζει σα να έχει γεννηθεί γι’ αυτό και απορώ πως δεν το κατάφεραν τόσα χρόνια. Αυτή η μελωδικότητα, αυτή η θεατρικότητα και αυτή η οπερετική διάθεση, δύσκολα συναντώνται ακόμη και σε μεγάλες θεατρικές παραστάσεις, πόσο μάλλον στη “σκληρή” μουσική. Από τις καλύτερες κυκλοφορίες στο χώρο του συμφωνικού ήχου. Νομίζω ότι οι Winter’s Verge μόλις “χτύπησαν φλέβα”.
Facebook: https://www.facebook.com/WintersVerge/
668 
