WILDER: “Bad Bad Luck”

EP

Είδος: Indie rock
Εταιρεία: Rude Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27 Αυγούστου 2021

Η έναρξη της δισκογραφικής διαδρομής ενός ντουέτου από τη Νότια Καλιφόρνια αποτελεί το συγκεκριμένο EP. Οι Siephen Ramos και Nick Sturz, έχοντας ήδη μια δεκαετή προϊστορία συμμετοχής σε μουσικά σχήματα του Long Beach, βρίσκουν μια ιδανική γι’ αυτούς διέξοδο στην πρόσφατη σύμπραξη με το όνομα Wilder. Σύμφωνα με τους δικούς τους ισχυρισμούς, η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα είναι ένας αυτοβιογραφικός εξορκισμός που ξεπλένει και αφήνει πίσω ένα σωρό ανεπιθύμητα πράγματα, όπως προσωρινές μικρές αποτυχίες, δύσκολα ξεπερασμένες προσωπικές σχέσεις αλλά και ένα πέρασμα από την οργανωμένη θρησκεία.

Η σύντομη κωδικοποιημένη αφήγηση αυτών των εντυπώσεων καταγράφεται σε πέντε τραγούδια σχετικά σύντομων διαρκειών, με χαρακτηριστική και μόνιμη βάση την αμεσότητα. Με τον χαρακτήρα των κλασικών indie singles να πρωταγωνιστεί και να στηρίζει τη φύση των συνθέσεων, οι δυο μουσικού αντανακλούν το ανάλογο πνεύμα της Νότιας Καλιφόρνιας. Με μαζικά, καλοδεμένα indie ριφ που κουβαλούν πιασάρικες φωνητικές γραμμές, οι Wilder απελευθερώνουν μια προσωπική ειλικρίνεια, μια ένταση και ενίοτε έναν μουσικό θυμό που κουνά δυναμικά τη σημαία ενός εναλλακτικού rock , που φλερτάρει περιστασιακά με το αμερικάνικο punk rock.

Μετά την διπλωματική έναρξη του “See Through”, η ένταση επιμένει αισθητά στο ‘Bite My Tongue”, που συνολικά σαν τραγούδι περιέχει όμορφους κρίκους στη δομή του και μια έκδηλη αίσθηση θυμού σε στιγμές του. Από την άλλη, το ομότιτλο που παίρνει αμέσως τη σκυτάλη, είναι φανερά πιο ντελικάτο και φινιρισμένο, συνεχίζει να καταφεύγει σε αυτοκόλλητα μελωδικά φωνητικά που απολαμβάνουν ανάλογες κιθαριστικές γέφυρες, αλλά γυρίζει και σε πιο μελωδικές στροφές.

Λίγο πολύ προδιαγράφεται συνολικά η βασική κατεύθυνση του ντουέτου και για το άμεσο μουσικό τους μέλλον, αν και το πιο μεστό και περιεκτικό “Hang Up” που κλείνει αυτό το σύντομο EP, αποκαλύπτει μια φιλοδοξία περισσότερο επιλεκτική και ευέλικτη, αντανακλώντας κάπως την αντήχηση άλμπουμ σαν το ντεμπούτο των The Killers.

Οι Ramos και Sturz, πάνω σε ένα νέο εναρκτήριο σημείο της μουσικής τους εξέλιξης ζητούν τη δική τους μερίδα στη σύγχρονη αρένα των indie διασκεδαστών της απέναντι όχθης του ωκεανού, και το EP αυτό είναι τουλάχιστον μια σεβαστή προειδοποίηση για τους φίλους του ήχου.

Facebook: https://www.facebook.com/thebandwilder

780
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…