Είδος: Black Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 14 Ιανουαρίου 2022
Πέρασαν σχεδόν 4 χρόνια από το τελευταίο full length των Wiegedood και το μόνο σίγουρο είναι πως άξιζε η αναμονή.
Το alter ego των Oathbreaker, Amenra και Living Gate, επιστρέφει με το “There’s Always Blood at The End of The Road” και πλέον θέλουν να δείξουν την πιο «πάρ’ τα-να-μην-στα-χρωστάω» πλευρά τους.
Αρκετά διαφορετικό από την τριλογία “De Doden Hebben Het Goed”, αλλά χωρίς να χάνεται η ευρύτερη ταυτότητα, ο νέος δίσκος κρατάει ψηλά τα στοιχεία που ανέδειξαν τους Wiegedood, θωπεύοντας όμως παράλληλα τη λογική και τον παραλογισμό συγκροτημάτων όπως Anaal Nathrakh.
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν το “There’s Always Blood at The End of The Road” ως τον “most uncomfortable record” τους και δεν μπορώ να διαφωνήσω, μιας και σε σημεία είναι πραγματικά λυσσαλέος, σε βαθμό που ξεφεύγει άρδην από τα όρια του black metal, δημιουργώντας ένα κράμα που σίγουρα θα κάνει αρκετούς να νιώσουν άβολα.
Γρήγορο, βίαιο, έντονο, ψυχωτικό, λυτρωτικό κι ατμοσφαιρικό με τον τρόπο του, το “There’s Always Blood at The End of The Road” είναι ένα μαύρο, άραχνο κι άναρχο μουσικό μακελειό που απευθύνεται σε λίγους, αλλά θα κερδίσει πολλούς.
9 κομμάτια, συνολικής διάρκειας 44 λεπτών, που θα ταξιδέψουν τον ακροατή σε εφιαλτικά μονοπάτια κι αιματοβαμμένα μέρη, από τα οποία όμως θα επιστρέψει νικητής και πιο δυνατός από ποτέ. Κι αυτό, διότι το album, παρότι καθόλα σκοτεινό, βγάζει περισσότερη ενέργεια παρά πεσιμισμό (σε αντίθεση με τους πρώτους δίσκους της μπάντας).
Το απόλυτο soundtrack του χειμώνα λοιπόν, ανήκει δικαιωματικά στους Wiegedood και είναι ξέφρενα σκοτεινό και λυτρωτικά καταιγιστικό!
745 
