Η σκόνη που σηκώνουν οι οπλές των αλόγων, κάνει τη αναπνοή πιο δύσκολη. Αυτή την ασφυξία την προκαλεί πολύ συχνά και η ατμόσφαιρα του black metal. Οι Αμερικανοί Wayfarer πλένουν τη σκόνη στον ποταμό Colorado και η λάσπη που δημιουργείται, είναι αισθητή και στη μουσική τους. Εν όψει της εμφάνισης τους στη χώρα μας την Τρίτη 4 Ιουνίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), ο Δημήτρης Μαρσέλος προσπαθεί να χαρτογραφήσει την Άγρια Δύση, με τη βοήθεια του Shane McCarthy, συνιδριτή/κιθαρίστα’τραγουδιστή των Wayfarer.
-Καλώς ήρθατε στο rockway.gr! Το Κολοράντο φέρνει στο μυαλό μεγαλοπρεπή ποτάμια και την εποχή του πυρετού του χρυσού. Πώς επηρέασε η κληρονομιά της περιοχής την ίδρυση των Wayfarer;
Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείτε! Το Κολοράντο είναι ένα μοναδικό και όμορφο μέρος, και όλη η περιοχή γύρω του έχει ένα πολύ συγκεκριμένο συναίσθημα και σκοτεινή και περίπλοκη ιστορία. Αυτό πάντα αποτελούσε τη βάση για το συγκρότημα, καθώς προσπαθούμε να αποτυπώσουμε αυτό στον ήχο μας.
–Wayfarer είναι ένας οδοιπόρος, ίσως και ανιχνευτής σε εξέλιξη. Σας αρέσει να περπατάτε και να παίρνετε έμπνευση από τις ιστορίες που μπορεί να πει η φύση;
Ναι, πιστεύω ότι όλοι μας στο συγκρότημα ελκούμαστε από αυτό. Αντλήσαμε πολλή έμπνευση από το τοπίο του Κολοράντο και το να υπάρχουμε μέσα σε αυτό, καθώς και από τον συμβολισμό του να χαράσσει κανείς τον δικό του δρόμο.
–Πώς προέκυψε η ιδέα του να συνδυάσετε το black metal με το country/folk/americana; Ποιοι μουσικοί αποτέλεσαν τη βάση της μουσικής σας εξέλιξης;
Αυτό συνέβη για εμάς φυσικά, με την πάροδο του χρόνου. Προφανώς ξεκινήσαμε με την πρόθεση να είμαστε ένα metal συγκρότημα πρωτίστως, και είχαμε μια ποικιλία επιρροών σε αυτόν τον τομέα που μας έφεραν κοντά. Αλλά ταυτόχρονα, ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι με άλλες μουσικές, και το folk και το americana όπως οι 16 Horsepower, οι Slim Cessna’s Auto Club, και το folk και το country όπως οι Townes Van Zandt και Kris Kristofferson ήταν σίγουρα ένα μεγάλο μέρος αυτού. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό άρχισε να εκδηλώνεται στον ήχο μας υποσυνείδητα, και κάπου μεταξύ του δεύτερου και τρίτου άλμπουμ αποφασίσαμε να το εξερευνήσουμε πλήρως και να αγκαλιάσουμε τις ρίζες από τις οποίες προερχόμαστε στον ήχο μας.
-Το εξώφυλλο του “Old Souls” του 2016 δείχνει ένα ενδιαφέρον για την κουλτούρα των ιθαγενών Αμερικανών; Πιστεύετε ότι η δυτική κοινωνία θα πρέπει να ζητήσει συγχώρεση για την αιώνια λάθος ανάγνωση του πολιτισμού τους;
Σίγουρα έχουμε ενδιαφέρον και σεβασμό για τους λαούς των πρώτων εθνών και τον πολιτισμό τους, και ενώ αυτό μας επηρεάζει κάπως, προσπαθούμε να βεβαιωθούμε ότι δεν κάνουμε πολιτιστική οικειοποίηση ή δεν μιλάμε εκ μέρους κανενός. Όσον αφορά τη δυτική κοινωνία που ζητά συγχώρεση – νομίζω ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ιστορία αυτού του έθνους και των εθνών σε όλο τον κόσμο στη μεταχείριση των κατοίκων των εδαφών που αποικίστηκαν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να τιμήσουμε και να κατανοήσουμε, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση.
–Στο εξώφυλλο του επόμενου άλμπουμ, “World’s Blood” βλέπουμε έναν ιππέα σε ένα χιονισμένο πεδίο. Είναι πραγματική φωτογραφία; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτήν;
Ναι, αυτή είναι μια φωτογραφία του Edward S. Curtis από το 1907 στη Μοντάνα ενός ιππέα των Crow. Είναι μια όμορφη λήψη από μια απίστευτη συλλογή και απλά φαίνεται να έχει μια στοιχειωμένη ποιότητα που μιλάει για την καρδιά αυτού του άλμπουμ – που αφορά ένα στοιχειωμένο έθνος.
–Ακολουθώντας τα άλμπουμ σας μπορούμε να ταξιδέψουμε μέσα από την ιστορία της Άγριας Δύσης και ο σιδηρόδρομος στο εξώφυλλο του άλμπουμ “A Romance with Violence” αντιπροσωπεύει μια αρκετά σκοτεινή περίοδο. Το άλμπουμ ακούγεται σαν μια αφηγηματική ιστορία. Ποια είναι η σύνοψη της αφήγησης;
Ναι, το ARWV αφηγείται την ιστορία του σιδηρόδρομου και της επέκτασης προς τα δυτικά, και όλου του κυριολεκτικού και μεταφορικού αίματος που χύθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας. Επίσης, επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στη Δύση ως ιδέα, και στο πώς έχει ερμηνευτεί μέσω του πολιτισμού – και κατά κάποιον τρόπο αποδομεί τον μύθο της μεγάλης οθόνης στη διάρκεια.
-Στο τελευταίο σας άλμπουμ “American Gothic”, το εξώφυλλο είναι απλοποιημένο και θυμίζει δίσκους από καλλιτέχνες του dark country. Γιατί επιλέξατε να μην πάτε με κάτι πιο περιγραφικό όπως στα άλλα άλμπουμ;
Το εξώφυλλο για το American Gothic ήταν πολύ σημαντικό, καθώς ήταν σε μεγάλο βαθμό ένα άλμπουμ-δήλωση για εμάς και χρειαζόμασταν κάτι έντονο και εικονικό για να το αντιπροσωπεύσει. Ο καλλιτέχνης, Aaron Horkey, είναι πραγματικά ένα μοναδικό ταλέντο και κυρίαρχος στον τομέα του και ήταν ο μόνος που αισθανθήκαμε ότι μπορούσε πραγματικά να το αποτυπώσει αυτό με την τιτλοφορία του, και υπερέβη τις προσδοκίες. Είναι ένα απλό αλλά περίπλοκο εξώφυλλο που αντιπροσωπεύει ένα άλμπουμ και έναν τόπο που μπορούν να περιγραφούν παρόμοια.
-“Αυτό που έχουμε τώρα είναι ένας κόσμος γεμάτος με γεωτρύπανα πετρελαίου και βαρόνους σιδηροδρόμων. Κλέφτες βοοειδών και ανθρώπους εταιρειών. Αυτή είναι η νέα αμερικανική γοτθική.” Έτσι τελειώνει το “Black Plumes…”. Ξέρω ότι υποτίθεται ότι περιγράφει την περίοδο της δεκαετίας του 1930, αλλά σατανικά ακούγεται κάπως οικείο τώρα. Μήπως με κάποιον τρόπο απευθύνεστε στην επίδραση της καπιταλιστικής μας κοινωνίας στο περιβάλλον και επιπλέον υπονοείτε ότι τα σημεία εξουσίας δεν αλλάζουν ποτέ;
Αυτά τα θέματα μιλούν από μόνα τους, καθώς είναι επώδυνα καθολικά. Οι παγίδες που έπεσαν στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα είναι σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες που μας πλήττουν και τώρα, και είναι δύσκολο να φανταστούμε οποιοδήποτε μέλλον πέρα από τις ίδιες παγίδες να συνεχίζουν να διαιωνίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Έτσι, ενώ δεν προσπαθούμε να είμαστε συγκεκριμένα επικριτικοί για τη σύγχρονη εποχή, αυτοί οι παραλληλισμοί αναπόφευκτα λάμπουν και αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί νιώθουμε την ανάγκη να καλύπτουμε αυτά τα θέματα εξαρχής.
-Αυτό το άλμπουμ δίνει επίσης την εντύπωση ότι υπάρχει μια αφηγηματική σύνδεση μεταξύ όλων των τραγουδιών. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο υπόβαθρο πίσω από τους στίχους; Πρέπει να φανταζόμαστε κάποιον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή ή κάποια συγκεκριμένη περιοχή όπου όλα λαμβάνουν χώρα;
Υπάρχουν σίγουρα κεντρικά θέματα και κεντρικά μέρη. Αλλά όχι κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Είναι περισσότερο μια συλλογή από στιγμιότυπα γύρω από έναν χρόνο και μια ιδέα. Η Dust Bowl, η εποχή του σιδηροδρόμου – η εκδήλωση της μεγάλης βιομηχανίας. Αυτοί είναι οι χαρακτήρες, και η Δύση είναι το σκηνικό.
-Το 1934 ήταν η χρονιά που οι Μπόνι και Κλάιντ έπεσαν σε ενέδρα και σκοτώθηκαν. Επίσης, έλαβε χώρα το διαβόητο γενικό απεργιακό περιστατικό στη Μινεάπολη, όπου δύο άνθρωποι πέθαναν και πολλοί τραυματίστηκαν. Όλα συνδέονται στο “American Gothic”;
Ο τίτλος που αφορά το έτος ήταν κάπως σκόπιμα ασαφής, καθώς υπάρχουν πολλές ιστορίες όπως αυτές που αναφέρεις, στις οποίες μπορείτε να δείτε αυτή τη χρονιά ως σημάδι των καιρών. Το ηχητικό δείγμα σε αυτό περιστρέφεται ωστόσο γύρω από μερικές από τις πιο καταστροφικές καταιγίδες σκόνης που έπληξαν το κέντρο της χώρας εκείνη τη χρονιά. Στο άλμπουμ οι ημέρες της Dust Bowl ζωγραφίζονται σχεδόν ως μια ανταπόδοση για τις αμαρτίες του έθνους. Αυτό το τραγούδι είναι ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας.
-Τώρα η επιρροή της αμερικανικής μουσικής είναι ακόμα πιο ορατή, έχοντας κατά κάποιο τρόπο ένα intro με μπάντζο. Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε ένα άλμπουμ με διασκευές country;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μπάντζο στο άλμπουμ , αλλά υπάρχει αρκετή steel guitar, slide guitar, και ακουστικά όργανα για να μιλήσουν για τις αμερικανικές folk πτυχές. Όσον αφορά τις διασκευές – δεν ξέρω αν θα κάναμε έναν πλήρη δίσκο, αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που έχουμε μπει στον πειρασμό να αναλάβουμε κάποια στιγμή. Βυθίσαμε τα δάχτυλά μας στην περιοχή των διασκευών για πρώτη φορά με τη διασκευή των Siouxsie and the Banshees που ηχογραφήσαμε για το Decibel πέρυσι, και απολαύσαμε τη διαδικασία και την απόδοση τιμής σε μια επιρροή μας. Έτσι, ίσως κάποια μέρα θα κάναμε άλλη μια, αλλά θα δούμε.
-Επιτρέψτε μου τώρα να κάνω μερικές παιχνιδιάρικες ερωτήσεις. Αν έπρεπε να καταλάβετε ένα τρένο στην Τουσόν, που μεταφέρει μουσικούς δίσκους, ποιους πέντε θα έκλεβες;
Θα ήλπιζα ότι αν επρόκειτο να καταλάβω ένα ολόκληρο τρένο, θα έφευγα με περισσότερους από πέντε δίσκους – αλλά θα παίξω με τους κανόνες. Θα πάω για τις τρέχουσες διαθέσεις αντί για τις επιλογές όλων των εποχών – πέντε δίσκοι που με χτυπούν αυτή τη στιγμή θα ήταν:
Kris Kristofferson – The Silver Tongued Devil and I
ZZ Top – Tejas
Old Man’s Child – In Defiance Of Existence
Nevermore – Dreaming Neon Black
Cocteau Twins – Garlands
-Ποιο τραγούδι country θα σφύριζες καβάλα στο άλογο φεύγοντας με τα λάφυρα;
Το “Casey’s Last Ride“.
-Ποιος μουσικός country θα ταίριαζε να είναι ο συνεργός σου στο έγκλημα;
Ο Waylon Jennings.
-Αν σε πιάσουν, ποιους στίχους θα φώναζες στην αγχόνη;
“A Fine Day to Die”.
-Σύντομα θα καλωσοριστείτε στην Ελλάδα. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες μπορούν να συνδεθούν με τον ήχο και τα λυρικά θέματα σας;
Ας ελπίσουμε! Είναι η πρώτη μας φορά, αλλά θα φέρουμε το πνεύμα της Δύσης όσο πιο δυνατά και βαριά μπορούμε, οπότε εξαρτάται από τους ανθρώπους εκεί να μας ακολουθήσουν ή όχι. Έχουμε ένα καλό προαίσθημα για τη συναυλία.
-Έχουν περάσει 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου σας άλμπουμ, “Children of the Iron Age”. Θα έχει κάποιο κομμάτι στην δράση ως εορτασμός;
Δυστυχώς όχι, καθώς έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που δουλέψαμε σε αυτό το υλικό. Αλλά ελπίζουμε ότι σύντομα θα ξαναβγεί στην επιφάνεια με κάποιο τρόπο 🙂
-Ως επίλογο, θα ήθελα να χρησιμοποιήσεις μερικούς από τους στίχους σου για να καλέσεις όλους τους λάτρεις της μουσικής στη συναυλία σας! Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
Αθήνα, “You’ve got a shadow on your grave”. Τα λέμε σύντομα!
-Welcome to rockway.gr! Colorado brings to mind magnificent rivers and gold rush. How did the heritage of the region influence the founding of Wayfarer?
Thank you for having us! Colorado is a unique And beautiful place, and the whole region surrounding it has a very specific feeling and dark and compIicated history. This has always been a foundation for the band as we aim to capture this in our sound.
-A wayfarer is a traveller on foot, a skilled tracker in the making. Are you fond of walking around and getting inspiration from the stories nature can tell?
Yes, I believe all of us in the band are drawn to this. We drew a lot of inspiration from the landscape of Colorado and existing inside of it, as well as the symbolism of forging ones own path.
-How did the idea of mixing black metal with country/folk/americana came to existence? Which musicians were the foundation of your musical evolution?
This happened for us naturally over time. We obviously started with the intent of being a metal band first and foremost, and had a variety of influences in that realm that brought us together. But we were simultaneously into a lot of other music, and the folk and americana like 16 Horsepower, Slim Cessna’s Auto Club, folk and country like Townes Van Zandt and Kris Kristofferson was certainly a big part of this. Over time it started to manifest in tve sound subconsciously, and somewhere between the second and third record we decided to fully flesh that out, and embrace the roots of where we come from in our sound.
-The cover of 2016’s “Old Souls” shows an interest in native American culture? Do you believe that western society should ask for forgiveness for the everlasting misinterpretation of their civilization?
We certainly have interest and reverence for the first nations peoples and their culture, and while this does hold some influence for us, we try to make sure to not appropriate or speak for anyone. As far as Western society asking for forgiveness – I think there is no such thing. Nothing can be done to excuse the history of this nation and nations around the world in their treatment of the inhabitants of lands that were colonized. All we can do is try to honor and understand, but there can be no forgiveness.
-On the cover of the next-in-line album, “World’s Blood” we see a horseback rider in a snowy field. Is that a real picture? Is there a story behind it?
Yes, this is an Edward S Curtis photo from 1907 in Montana of a Crow rider. It’s a beautiful shot from an incredible collection and just seemed to have a certain haunted quality that spoke to what the heart of that record was – being about a haunted nation itself.
-Following your albums we can travel through the history of the American West and the railroad on the cover of your album “A romance with violence” represents quite a dark period. The album sounds like a concept story. What is the summary of the storytelling made on it?
Yes, ARWV tells the story of the railroad and the expansion westward, and all of the literal and figurative blood spilled along the way. It also focuses largely on the West as an idea, and how it has been interpreted through culture – and sort of deconstructing the silver screen myth along the way.
-On your latest effort “American Gothic”, the cover artwork is simplified and resembles records from dark country artists. Why did you choose not to go with something more descriptive like on the other albums?
The cover for American Gothic was very important, as it was largely a statement album for us and we needed something stark and iconic to represent this. The artist, Aaron Horkey is truly a unique talent and master of his domain and was the only one who we felt could really capture this in his titling, and he delivered beyond expectation. It’s a simple yet intricate cover representing an album and a place that can be described similarly.
-”What we have now is a world full of oil drillers, and railroad barons. Cattle thieves and company men. This is the new American Gothic.” That is how “Black Plumes…” ends. I know it is supposed to depict the period of the 1930s but satanically it sounds somewhat familiar to us now. Are you in a way addressing the impact of our capitalist society on the environment and furthermore a way to say that the points of power never change?
These themes speak for themselves, in that they are painfully universal. The trappings that befell the US in the early 20th century are largely the same that befall us now, and it is hard to envision any future other than the same trappings continuing to perpetuate throughout human existence. So while we are not trying to be specifically pointed about the modern day, these parallels inevitably shine through, and that may speak to why we are compelled to cover these topics to begin with.
-This album also gives the impression of having a story thread connecting all songs. Is there a particular background behind the lyrics? Are we supposed to fantasize a certain starring character or a certain area where all takes place?
There are certainly central themes, and central places. But not any one character. It’s more a collection of vignettes around a time and an idea. The Dust Bowl, the railroad age – the manifestation of big industry. These are the characters, and the West is the setting.
-”1934” was the year when Bonny and Clyde were ambushed and killed. Also, the infamous Minneapolis general strike incident took place, where 2 died and many more were injured. Do all connect in “American Gothic?
The title being the year was somewhat intentionally ambiguous, being that there are several stories such as the ones you mentioned that you can point to in this year as a sign of the times. The sound sample in it however revolves around some of the most damaging dust storms that ravaged the middle of the county that year. In the album the dust bowl days are painted almost as a reckoning for the sins of the nation. That song is a piece of that story.
-Now the American Music influence is even more visible, having per se a banjo intro to begin with. Did you ever consider making a record with country covers?
There is actually no banjo on the record, but there is a good bit of steel guitar, slide guitar, and acoustic instruments to speak to the American folk aspects. As far as the covers – I don’t know that we would do a full record, but there are some things we’ve been tempted to take on someday. We dipped out toes into cover territory for the first time with the Siouxsie and the Banshees cover recoded for Decibel last year, and enjoyed the process and paying homage to an influence of ours. So maybe someday we would do another, but we will see.
-Allow me now to ask some playful questions. If you had to hijack a train up in Tucson, carrying music records, which five would you steal?
I would hope if I were going to hijack a whole train, I would come away with more than five records – but I will play along. Im gonna go for current moods over all time pics – five records that hit for me currently would be
Kris Kristofferson – The Silver Tongued Devil and I
ZZ Top – Tejas
Old Man’s Child – In Defiance Of Existence
Nevermore – Dreaming Neon Black
Cocteau Twins – Garlands
-Which country song would you whistle horse riding away with the loot?
Casey’s Last Ride.
-Which country musician would fit to be your partner in crime?
Waylon Jennings.
-If caught, what lyrics would you shout at the gallows?
A Fine Day to Die?
-You are soon to be welcomed in Greece. Do you feel that Greeks can connect with your sound and lyrical themes?
Let’s hope so! It’s our first time in, but we will be bringing in the spirit of the West as hard and heavy as we can, so it’s up to the people there to roll with us or not. We have a good feeling about the show.
-It is now 10 years from the release of your debut album, “Children of the iron Age”. Will it have a piece in the action as a celebration?
Unfortunately no as it has been quite some time since we have worked on that material. But hopefully it will be surfacing again in a way soon 🙂
-As an ending I would like you to use some of your lyrics to invite all music lovers to your concert! Thank you so much for your time?
Athens, “You’ve got a shadow on your grave”. See you soon!
1371 
