Είδος: Stoner/ Doom metal
Εταιρεία: Magnetic Eye Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18 Σεπτεμβρίου 2020
Οι περισσότεροι αγαπούν τις διασκευές σε τραγούδια, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε μερικά από τα καλύτερα άσματα ενός πολύ αγαπημένου συγκροτήματος που έμεινε στην ιστορία. Η “αλυσοδεμένη Αλίκη” δεν επιστρέφει αυτοπροσώπως και αυτούσια αυτή την φορά, αλλά “μαυροφορεμένη” και εν ολίγοις “ντοπαρισμένη”, με μια μορφή από εκείνες του παρελθόντος και με μια βαρύτερη, μεταλλική προσέγγιση. Το artwork του ‘‘Dirt (Redux)’’παραπέμπει έντονα στο αυθεντικό εξώφυλλο θα μπορούσαμε να πούμε. Η Magnetic Eye Records παρουσιάζει μια διαφορετική εκδοχή των θρυλικών Alice In Chains, με διασκευές από underground stoner/ doom metal μπάντες της Αμερικής και της Σουηδίας στον δεύτερο δίσκο τους, ‘‘Dirt’’. Ας δούμε λοιπόν τις καλύτερες στιγμές του.
THOU: Οι Αμερικανοί doom/sludge metallers διασκευάζουν το “Them Bones” στο οποίο εντάσσουν τόσο καθαρά όσο και brutal φωνητικά. Έτσι, η χαρακτηριστική μελωδία των AIC παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο, δίνοντάς όμως στο κομμάτι μια άλλη διάσταση.
LOW FLYING HAWKS: Εδώ, θα ακούσετε την ψυχεδελική και ίσως την πιο μελαγχολική εκδοχή του “Dam That River”. Οι metallers, Low Flying Hawks, πραγματικά “αγκαλιάζουν” το τραγούδι και του δίνουν την σκοτεινή ατμόσφαιρα που ταιριάζει στο doom/ sludge ύφος τους. Αυτό θα πει πετυχημένη διασκευή.
HIGH PRIEST: Το “Rain When I Die” αποτελεί από τις παλιότερες και χαρακτηριστικότερες συνθέσεις των Alice In Chains, γι’ αυτό και οι High Priest ακολουθούν την πεπατημένη των προ αναφερθέντων και δεν αλλάζουν πολλά σε αυτήν. Ακόμα και έτσι το “Rain When I Die” μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις πιο δυναμικές στιγμές του “Dirt (Redux)”.
KHEMMIS: Εδώ, οι doom metallers παρουσιάζουν μια μακρύτερη εκδοχή του έπους “Down in a Hole”. Οι πειραματικές προσθήκες των solo στην κιθάρα και τα φωνητικά αλά Jerry Cantrell των Phil Pendergast και Ben Hutcherson απογειώνουν το κομμάτι, με το ενδιαφέρον να κρατιέται αμείωτο. Τα μοναδικά πράγματα που μπορεί να κάνει ο ακροατής είναι να απολαμβάνει και να αποθεώνει το κάθε λεπτό που περνά.
HOWLING GIANT: Ο στονεράς ‘‘Rooster’’ μας ‘‘μεθά’’ με τους αργούς ρυθμούς του. Ο δημοφιλής ‘‘Rooster’’ με την υπέροχή του ενορχήστρωση, αυτή την φορά μας προσφέρει μια σωστή χημεία μεταξύ των οργάνων των Howling Giant, κατατάσσοντας το άνετα από το grunge στο stoner rock.
-(16)-: Το “Hate to Feel” ακούγεται αρκετά Sabbath-ικό στο ξεκίνημά του που δεν γίνεται να μην το συμπαθήσουμε. Στην συνέχεια, όμως, τα εναλλάξ doom σε sludge/ hardcore metal στοιχεία κι αντιστρόφως αναδεικνύουν την πειραματικότατα και το ταλέντο των underground -(16)- να κάνουν ένα ξένο τραγούδι να ακούγεται ως δικό τους.
VOKONIS: Με attitude αλά Isis/ Amenra οι Σουηδικό τρίο, Vokonis, επιλέγει να μας προσφέρει μια από τις ενδιαφέρουσες διασκευές που περιέχει το ‘‘Dirt (Redux)’’. Ξεχάστε ότι θυμόσασταν από το δυναμικό και ροκ-ίζον “Angry Chair”, τα ψυχεδελικά και sludge χαρακτηριστικά αναλαμβάνουν δράση και φέρνουν οργασμούς στα αυτιά. Ξέρει τι κάνει η Ευρώπη.
THE OTOLITH: Το τελείωμα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρον και μαγευτικό. Το “Would?” των The Otholith (με πρώην μέλη των SubRosa) περιλαμβάνει βιολιά και μελαγχολικά, αργά σημεία στα τύμπανα και στις κιθάρες. Αυτό όμως που κλέβει την παράσταση είναι ο συνδυασμός των ανδρικών και γυναικείων φωνητικών πάνω σε αυτά. Όλα αυτά δένουν άψογα μεταξύ τους, με τις πιο κορυφαίες στιγμές του να βρίσκονται από την γέφυρα μέχρι και το στερνό λεπτό.
Το ‘‘Dirt (Redux)’’ είναι ένα cover album που απευθύνεται σε πολλούς. Τόσο στους οπαδούς του grunge και των Alice In Chains, όσο και σε αυτούς που αγαπάνε το stoner και το doom metal καθώς και στους ανοιχτόμυαλους ακροατές. Χαλαρώστε και αφεθείτε σε ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο.
674 
