Είδος: Gothic rock / Heavy metal
Δισκογραφική: Roadrunner Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 2021
Ήταν μόλις πριν τρία χρόνια, όταν τρία παιδιά από το Portland του Oregon κυκλοφόρησαν ένα EP και με ενθουσίασαν υπέρμετρα, αποδεικνύοντας μου για μια ακόμα φορά πως δεν έχει σημασία η εμπειρία ή η εποχή, αλλά το ταλέντο, το θάρρος και το πάθος μόνο για να γεννηθούν μουσικά θαύματα.
Δεν συνέβησαν και λίγα στους νεαρούς Idle Hands μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια: ένα εκπλητικό ντεμπούτο το 2019 που υμνήθηκε, ένα live πέρασμα από την χώρα μας, πρόλαβαν να μας δώσουν και μια συνέντευξη πριν ξεκινήσουν να περιοδεύουν με τον Βασιλιά (τι εννοείς “ποιο Βασιλιά”; ΕΝΑΣ είναι ο Βασιλιάς!) και πριν σταματήσει τα πάντα η πανδημία. Μέσα στο 2020, βρήκαν την ευκαιρία να κυκλοφορήσουν το “Don’t Waste Your Time II”, δηλαδή τα τραγούδια που έμειναν έξω από το πρώτο τους EP και επίσης αναγκάστηκαν να αλλάξουν το όνομά τους σε Unto Others, λόγω trademark issue. Δεν τα λες και λίγα, ναι;
Ένα χρόνο μετά από αυτά τα θέματα, οι Unto Others (πλέον) επιστρέφουν με το δεύτερο full album τους “Strength” και έτσι όπως με είχε μαγέψει το ντεμπούτο “Mana”, τολμώ να πω πως το περιμένα όσο τίποτα άλλο φέτος (μαζί το νέο Leprous). Ανταποκρίνεται σε τόση αναμονή και προσδοκία; Κλείνω τα μάτια και βάζω το CD να κάνει όλα τα υπόλοιπα.
Πριν τα κλείσω, απολαμβάνω το εξώφυλλο του “Strength”, το οποίο είναι στα χρώματα και την αισθητική αυτού του “Mana” (λογικά πρέπει να είναι ελαιογραφίες του ιδίου καλλιτέχνη), μόνο που το μαύρο άλογο στο νέο album υποδηλώνει ακριβώς τον τίτλο του: μια ασταμάτητη, μαινόμενη καταιγίδα έτοιμη να ξεσπάσει στο player με το που θα σκάσουν οι πρώτες νότες.
Οι Unto Others δεν αστειεύονται. Ανοίγουν το album με το πιο heavy τραγούδι που έχουν γράψει μέχρι σήμερα, το “Heroin” και γίνονται (για μια ακόμα φορά) εθιστικοί σαν την ουσία του τίτλου από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Πως καταφέρνουν γαμώτο να παντρεύουν ΤΕΤΟΙΑ riffs και ΑΥΤΗ την τόσο post-punk/darkwave φωνάρα του Gabriel Franco σε ένα αμάλγαμα που μόνο εκείνοι καταφέρνουν και κανένας άλλος δεν μπορεί να κλέψει την συνταγή;
Είτε έχεις λατρέψει τις προηγούμενες δουλειές τους, είτε τους ακούς για πρώτη φορά, ο εθισμός είναι μονόδρομος: “Downtown”, “No Children Laughing Now”, “Destiny”, “Summer Lightning” και το extra υπέροχο “Hell Is For Children” είναι μόνο κάποια από τα mindworm διαμάντια του πλούσιου (με δώδεκα τραγούδια στο σύνολό του) “Strength”, που όχι μόνο δεν κουράζουν, αλλά αντιθέτως το “repeat” τα περιμένει στη γωνία.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει στην συνθετική και εκτελεστική δεινότητα αλλά και τον ιδιαίτερο ήχο της μπάντας, ήχο που μπορούν να υπερηφανεύονται πως είναι εντελώς δικός τους, μια μαγεία που παντρεύει το post-punk με το νοσταλγικό metal τόσο πετυχημένα από νεαρούς μουσικούς που παίζουν λες και με το ένα πόδι ζουν στο 2021 και με το άλλο στο 1985, σαν να ακούς τους The Damned και τους Grim Reaper ταυτόχρονα σε ένα τραγούδι ρε παιδλι μου και να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο (ασχέτως αν όντως θα έπρεπε να είναι, γιατί οι ταμπέλες, τα είδη και οι κατηγορίες είναι μόνο για τα super market, αλλά αυτή η κουβέντα δεν είναι της παρούσης).
Όποιος συνεχίζει να παίρνει αψήφιστα τους Unto Others, μάλλον κάτι κάνει λάθος, αλλά ο τρόπος για να επανορθώσει είναι απλός: το “Strength” στο repeat μέχρι να καταλάβει πως έχει μπροστά του ένα από τα ελάχιστα φαινόμενα των τελευταίων ετών στην μουσική.
Εμείς οι υπόλοιποι μάλλον το έχουμε ήδη απομνημονεύσει μαζί με το “Mana” και τα δύο “Don’t Waste Your Time” και έχουμε γίνει τόσο αχόρταγοι που ευχόμαστε το τρίτο album να κυκλοφορήσε σε ένα εξάμηνο το αργότερο.
Πολύ ψηλά στις λίστες της χρονιάς.
“Dear God, I’m sorry but I can’t seem to stop”
UNTO OTHERS online:
https://www.untoothers.us/
https://www.facebook.com/untootherspdx/
1140 
