Είδος: Death Metal
Εταιρία: Debemur Morti
Ημ. κυκλοφορίας: 24 Απριλίου 2020
Οι Νεοζηλανδοί είναι για τους Αυστραλούς ότι είναι οι Σκωτσέζοι για τους Άγγλους. Λόγω του μεγάλου πληθυσμού εκτροφείων προβάτων, τα ανέκδοτα για τους Νεοζηλανδούς βοσκούς είναι εφάμιλλα σε ποιότητα και ποσότητα των δικών μας για τους Πόντιους (ίσως και χειρότερα).
Μουσικά δε, δεν είναι κάποια τεράστια εξαγώγιμη χώρα και ομολογώ πως όσο και να προσπαθώ, θυμάμαι μόνο τους Datsuns και τους διαχυτικούς Ulcerate.
Οι Νεοζηλανδοί deathsters έχουν καταφέρει μέσα σε 13 χρόνια, κατά τα οποία μετρούν 6 full length albums και δυο EPs, να κερδίσουν μια θέση στο πάνθεο του τεχνικού καταιγιστικού death metal. Οι δίσκοι πάντοτε παλεύουν στις υψηλές θέσεις των τοπ λιστών του ακραίου ήχου και ο ιδιαίτερος ατμοσφαιρικός ήχος τους, που βασίζεται στην προοδευτικότητα της επιθετικής τους φύσης, τους τοποθετεί σε μια ειδική κατηγορία. Παίζοντας ιδανικά με τη μαθηματική ύπαρξη της μουσικής, με όπλο βέβαια την “επικίνδυνη” μαεστρία των χειριστών των μουσικών οργάνων που απαρτίζουν αυτήν την παρέα, προσεγγίζουν μοναδικά την post-metalική αξία των Neurosis, στην οποία ρίχνουν μια δυνατή σπρωξιά, αφήνοντας την να ατενίζει μια ατελείωτη σκοτεινή άβυσσο.
Το έκτο πετράδι στην λαμπερή τιάρα των Ulcerate πάει ένα βήμα παραπέρα. Το βήμα αυτό των Νεοζηλανδών όμως, φαντάζει σε άλλους άλμα πάνω από φαράγγι. Εκεί που αναρωτιέσαι τι παραπάνω περιμένεις να ακούσεις από αυτούς τους τζαζίστες του θανάτου, έρχεται το “Stare into Death and Be Still” και μετανιώνεις που αμφέβαλλες.
Σε μια περίοδο που όλη η αφρόκρεμα της death σκηνής έχει βγάλει και τις μετράει, οι Ulcerate αγέρωχα την κρατάνε και κατουράνε πάνω στις μεζούρες, καθιστώντας κάθε μονάδα μέτρησης ανούσια. Στην πιο ατμοσφαιρική στιγμή της καριέρας τους, οι τύποι αυτοί από εκείνη τη νησιωτική χώρα του Ειρηνικού Ωκεανού, βάζουν περήφανα και τη λέξη doom στην ήδη περίπλοκη περιγραφή των πεπραγμένων τους και μου σμπαραλιάζουν χωρίς οίκτο τα συναισθήματα.
Νιώθω σαν θεατής μιας μπάσταρδης γέννας, καρπού της βιβλικής συνεύρεσης των Atheist και των My Dying Bride, του οποίου η ανάσα κόβεται στη θέα μιας άγριας μοναδικής ομορφιάς.
Δεν ξέρω που να σταθώ και τι να επικροτήσω πρώτα. Τη σταθερή και ανεκτίμητη βαθιά λαρυγγική φωνή του Paul Kelland, που μοιράζεται την απαισιόδοξη έμπνευση του, σε μια περίοδο που όλα καταρρέουν, ή το στακάτο μπάσο του που συνοδεύει τα υποδειγματικά τύμπανα του οδοστρωτήρα Jaime Saint Merat, ο οποίος παίζει όπως γουστάρει, με εξαντλητικά start and stops και εξαιρετικές εναλλαγές από blast beats σε progressive roll overs. Να πω μήπως για τις ιδιοφυείς μελωδίες από την κιθάρα του Michael Hoggard ή για τη λασπώδη παραγωγή που σου φράζει ολοένα και περισσότερο τις αναπνευστικές διόδους;
Από το αριστουργηματικό εξώφυλλο ως και το μοναδικό δέσιμο των τριών μουσικών, που σβήνουν το ρήμα “βαριέμαι” και τα παράγωγα του από τα λεξικά μας, αυτός ο δίσκος είναι για να το προσκυνάς 3 φορές την ημέρα, σαν επαναστάτης μουτζαχεντίν που βγαίνει από ασφυκτικά αυστηρό ραμαζάνι.
Το “Stare into Death and Be Still” από σήμερα και για αρκετό καιρό, θα αποτελεί συγκριτικό χαρακτηριστικό ποιότητας, πάνω από το οποίο θα περνάει οποιαδήποτε παρόμοια προσπάθεια.
Ρε μαλάκες, αλήθεια, μετά από αυτή την αφηγηματική περιγραφή του “Stare into Death and Be Still”, μπορείτε να έχετε κάποιο δίλημμα; Όσο περιγράφω εγώ, ΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΤΕ!!!!!
Official Site: http://www.ulcerate-official.com/
Facebook: https://www.facebook.com/Ulcerate/
Bandcamp: https://ulcerate.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/3Bv5btxNbwbt79fcjw9DAg
773 
