Η βαριά μεταλλική Γερμανική βιομηχανία του Udo επιστρέφει στη χώρα μας με τους Dirkschneider και δεν θα μπορούσαμε να ήμαστε παρά διπλά ενθουσιασμένοι, αφενός γιατί θα δούμε τον γίγαντα Udo και θα ακούσουμε με επετειακή διάθεση το ανυπέρβλητο “Balls To The Walls” γιορτάζοντας τέσσερις δεκαετίες της ύπαρξης του.
Χωρίς να χρειάζεται προφανής λόγος θα κάνουμε μία ιστορική διαδρομή στα άδυτα του δίσκου για να μπούμε στο κατάλληλο mood ενόψει της εμφάνισης στο Fuzz club στις 8/4.
Ο δίσκος “Balls to the Wall” των Accept κυκλοφόρησε το 1983 και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ στην ιστορία του heavy metal. Το άλμπουμ αυτό όχι μόνο ενίσχυσε τη φήμη του γερμανικού συγκροτήματος, αλλά αποτέλεσε και σημείο αναφοράς για τη σκηνή του metal γενικότερα, με τον συνδυασμό σκληρών riffs, επικών μελωδιών και στίχων γεμάτων ενέργεια και αντιφάσεων.
Η διαδικασία δημιουργίας του “Balls to the Wall” ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και γεμάτη προκλήσεις. Μετά την κυκλοφορία του “Restless and Wild” το 1982, το συγκρότημα είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη στην Ευρώπη και η προσδοκία για το επόμενο βήμα τους ήταν μεγάλη. Η μπάντα, με τον κιθαρίστα Wolf Hoffmann και τον τραγουδιστή Udo Dirkschneider στην ηγεσία, αποφάσισε να ακολουθήσει μια πιο εκλεπτυσμένη προσέγγιση στον ήχο της, ενώ παράλληλα κράτησε τις βαριές κιθάρες και την επιθετικότητα που χαρακτήριζαν τις προηγούμενες δουλειές της.
Η ηχογράφηση του άλμπουμ πραγματοποιήθηκε στο Dierks Studios στην Γερμανία, υπό την παραγωγή του Dieter Dierks. Ο Dierks ήταν γνωστός για την ικανότητά του να αναδεικνύει το σκληρό και δυναμικό ήχο των συγκροτημάτων, και αυτό αποδείχθηκε ξανά με το “Balls to the Wall”. Η μπάντα ήθελε να διατηρήσει την ενέργεια των προηγούμενων έργων τους, ενώ προσέθεσε περισσότερη μελωδία και λεπτότητα στο τελικό αποτέλεσμα.
Ο τίτλος του άλμπουμ “Balls to the Wall” αναφέρεται σε μια φράση που υποδηλώνει την πλήρη αφοσίωση και την ακραία προσπάθεια για κάτι. Ενσαρκώνει την ατμόσφαιρα του άλμπουμ, το οποίο είναι γεμάτο με τραγούδια που εκφράζουν έντονα συναισθήματα, πάθος και την αδρεναλίνη του να ζεις τη ζωή στο έπακρο.
Το εξώφυλλο του άλμπουμ, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και συζητήσεις από τους συντηρητικούς της εποχής, όπου μέσα από την αρνητική διαφήμιση απέκτησε μια γενικότερη διαφήμιση και προώθηση προς ευρύτερη αποδοχή. Το εικαστικό στυλ, το οποίο χαρακτηρίζεται από το Rock και ρέμπελο ύφος, ενισχύει την αίσθηση του “επαναστατικού” που διαπνέει το άλμπουμ. Παρά τις κριτικές, το εξώφυλλο παραμένει μια από τις πιο αναγνωρίσιμες εικόνες στην ιστορία του metal.
Το άλμπουμ ανοίγει με το ομώνυμο τραγούδι Balls to the Wall, το οποίο έγινε ένα από τα μεγαλύτερα hits του συγκροτήματος. Το τραγούδι έχει μια αμεσότητα και επιθετικότητα που καθόρισε το ύφος του συγκροτήματος, ενώ οι στίχοι του μιλούν για την αναμέτρηση με την εξουσία και την ανάγκη για αντίσταση.
Ένα άλλο κομμάτι, το “London Leatherboys”, αναφέρεται στη ζωή στη βρετανική πρωτεύουσα και στη σκηνή των leather boys (ένας υποπολιτισμός που συνδέεται με το Heavy Metal και το BDSM). Ενσωματώνει το φεστιβαλικό και τολμηρό πνεύμα του άλμπουμ, αν και έχει προκαλέσει και κάποιες αντιδράσεις λόγω της αμφιλεγόμενης θεματολογίας.
Η κυκλοφορία του “Balls to the Wall” το 1983 ήταν το σημείο καμπής για τους Accept. Το άλμπουμ έφερε την μπάντα σε διεθνή φήμη και άνοιξε νέες αγορές για τη heavy metal μουσική, κυρίως στην Αμερική, όπου η μπάντα είχε μέχρι τότε περιορισμένη απήχηση. Η επιτυχία του άλμπουμ ανέδειξε την μπάντα ως μια από τις κορυφαίες της δεκαετίας του ’80 και αποτέλεσε θεμέλιο για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής metal σκηνής.
Αν και το άλμπουμ συναντήθηκε με μικτές κριτικές στην αρχή, με την πάροδο του χρόνου κέρδισε την αναγνώριση που του αξίζει και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο εμβληματικά άλμπουμ του heavy metal. Το “Balls to the Wall” συνεχίζει να επηρεάζει μπάντες και να αποτελεί παράδειγμα για το πώς συνδυάζονται η ένταση και η μελωδία στην heavy metal μουσική.
Προσφάτως ηχογραφήθηκε εκ νέου ως “Balls To The Walls Reloaded” με τη συμμετοχή εκλεκτών καλεσμένων δίνοντας του το απαραίτητο ηχητικό facelift ώστε να παραμείνει αναλλοίωτο για ακόμη τέσσερις δεκαετίες γαλουχώντας τις νέες γενιές των metal heads.
Η κληρονομιά του άλμπουμ είναι αδιαμφισβήτητη. Συνεχίζει να ακούγεται σε ραδιοφωνικούς σταθμούς του είδους, σε συναυλίες και σε αναφορές από σύγχρονους μουσικούς.
Το “Balls to the Wall” είναι, χωρίς αμφιβολία, μια από τις πιο διαχρονικές δουλειές του heavy metal.
44 
