Είδος: Black metal, DSBM
Εταιρεία: Vendetta Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Δεκεμβρίου 2022
Όταν έφτασε στα χέρια μου η νέα δουλειά του Udånde (“εκπνέω”, “ξεψυχώ” στα δανικά), έτυχε λίγο νωρίτερα να έχω διαβάσει τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών της οργάνωσης “Κλίμακα”, σύμφωνα με τα οποία οι αυτοχειρίες στη χώρα μας για το έτος 2022 ανήλθαν στις 530 (και ενδέχεται να έχουν αυξηθεί όσο γράφονται τούτες οι αράδες). Υπό το βάρος αυτού του μαντάτου, λοιπόν, αισθάνθηκα… «κάπως» όταν είδα το όνομα του one-man project του Rasmus Ejlersen (ex-Afsky), το είδος της μουσικής και το απόλυτο μαύρο του εξωφύλλου όπου δεσπόζει ο γκροτέσκος τίτλος του album.
Ελάχιστα μεταβλήθηκε το κλίμα –και σίγουρα όχι προς το καλύτερο– αφότου πάτησα το “Play”. Το σύντομο doom ’n’ gloom clean guitar intro του “I’m not a Pessimist, I’m a Realist” διαδέχτηκε ο μαυρομεταλλικός θόρυβος με το αμιγές πεισιθάνατο στίγμα που ξεχύθηκε από τα ακουστικά μου και κυριάρχησε στην υπόλοιπη σύνθεση. Και ομοίως κύλησε ολόκληρο το album.
Η δεύτερη full-length δουλειά του μετεγκατεστημένου στη Μπρατισλάβα πλέον, Δανού Ejlersen είναι η depressive suicidal black metal μουσική υπόκρουση που συνοδεύει την εξιστόρηση των βιωμάτων του δημιουργού της με την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή, τα συμπτώματα (κυρίως, τις κρίσεις άγχους) και την πάλη για ανάκαμψη με τη βοήθεια αγωγής.
Η black metal πραγμάτευση των ψυχικών νόσων, που κατέληξε εδώ και κάποια χρόνια να συστήσει ένα υποείδος μουσικής, εμπνέει τον Udånde να στήσει έξι συνθέσεις αρκετά καλογραμμένες, που ακούγονται με ευκολία χάρη στη σύντομη συνολική διάρκειά τους, δομώντας ένα πειστικό μαύρο κι άραχνο κλίμα. Τα κιθαριστικά θέματα δεν πρωτοτυπούν, αλλά ακούγονται «ευχάριστα», με μπόλικο παγερό tremolo picking, συχνά σε αρκετά layers, και έντονη παρουσία θλιβερής μελωδικότητας. Στοιχείο που ξεχωρίζει αποτελούν τα φωνητικά του Ejlersen, καθώς δεν θυμίζουν καμία γνωστή black metal τραγουδιστική προσέγγιση, αλλά αντιθέτως υιοθετούν το βαθύ, σπηλαιώδες ηχόχρωμα των death metal growls.
Το “Slow Death” μού φάνηκε ένα απρόσμενα καλό και καλοδουλεμένο album. Δεν θα φέρει να πάνω κάτω στο black metal του σήμερα, ούτε θα αποτελέσει δίσκο-σταθμό στο genre του, όμως καταφέρνει να μη συμπεριλαμβάνει κανένα ουσιαστικό μειονέκτημα. Η μονολιθική ομοιογένειά του είναι δίκοπο μαχαίρι. Αφενός υπενθυμίζει αδιάκοπα ότι στερείται τα όποια επιπλέον γνωρίσματα θα το έκαναν να ξεχωρίσει από τον σωρό. Αφετέρου, αντανακλά απολύτως ταιριαστά αυτό που έχει ανάγκη η συνθετική του μεθοδολογία για να αποδώσει την επιβλητικά μελαγχολική και μαύρη του ατμόσφαιρα.
Facebook: https://www.facebook.com/udandeband
Instagram: https://www.instagram.com/udandeband
Bandcamp: https://udande.bandcamp.com/
471 
