TOXIK: “Dis Morta”

ALBUM

Είδος: Prog/tech-thrash, speed metal
Εταιρεία: Massacre Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Αυγούστου 2022

Για τον πολύ κόσμο, παίζει και να περάσει στο ντούκου, αλλά φέτος, έπειτα από «διάλειμμα» 33 χρόνων, επέστρεψε ένα thrash μουσικό σχήμα από τα παλιά. Με επίσημη πρώτη στο “Metal Massacre 9”, μέρος των ιστορικών compilation της Metal Blade, έκαναν το ντεμπούτο τους το 1987 με το “World Circus”, χτύπησαν για δεύτερη φορά με το “Think This” του 1989 και μετά σίγησαν. Ο λόγος, φυσικά, για τους Νεοϋορκέζους Toxik, που κυκλοφορούν το τρίτο τους full-length, το “Dis Morta”, και διεκδικούν μια δεύτερη ευκαιρία να καπαρώσουν θέση στο σημερινό metal στερέωμα. Μπορούν, άραγε, να τα καταφέρουν ή θα πάνε άπατοι σαν πολλούς άλλους;

Μπέσα τώρα, είμαι της άποψης ότι συχνά τα παραλέμε για τις μπάντες τις «αδικοχαμένες και υποτιμημένες». Δεν προχώρησαν για πολύ συγκεκριμένους λόγους (εκτός των εξωτερικών παραγόντων), και αυτοί συνήθως βγάζουν μάτι, αν δεν είμαστε γραφικά κολλημένα μυαλά. Οι εξαιρέσεις είναι ε-λά-χι-στες. Επειδή, λοιπόν, δεν πιστεύω ότι οι Toxik εξαφανίστηκαν αδίκως, άργησα αρκετά να ακούσω το “Dis Morta” και, όταν το έκανα, σίγουρα δεν περίμενα πολλά. Όμως, το πράγμα πήρε εντελώς άλλη τροπή.

Ήδη από την έναρξη με το ομώνυμο track, οι Toxik μού πέταξαν στη μάπα κάτι που πάντα απολαμβάνω στο έπακρο –είναι το metal βίτσιο μου– παρότι δεν μου κάθεται συχνά: η υστερία. Μουσική κι ερμηνευτική υστερία, εννοώ. Όχι τίποτα passé, μισογυνικούς φροϋδισμούς. Αυτό που με ψαρώνει και με διαολίζει σε albums όπως το “Control and Resistance”, το “Painkiller” ή το “The Empires of the Worlds”.

Και, πράγματι, το “Dis Morta” είναι τιγκαρισμένο με καυτά φρενήρεις riff-άρες, ακραία κορονίδια, κιθαριστικά solos που τρυπάνε τύμπανα, επιληπτικούς ρυθμούς και τούμπανη τεχνικούρα. Εύκολα αντιλαμβάνεσαι ότι το album είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι κάπως πιο straight-forward thrash metal, με μπόλικο US speed αλλά και σημεία που θυμίζουν παλιακό, ευρωπαϊκό power speed. Thrash-άρει αμερικανικά σαφώς, όχι όμως στο στιλ των Τεσσάρων Μεγάλων (άντε να έχει μια τζούρα Anthrax). Στο δεύτερο, οι Toxik κάνουν μπάσιμο στον πιο μοντέρνο ήχο και πετάνε μέσα στο thrash/speed mix διάφορα, πολύ ταιριαστά στοιχεία που προσδίδουν extra επιθετικότητα, φρεσκάδα και προοδευτικότητα· λίγο από τον στακάτο όγκο και το proto-disso των Pantera, κάτι από το death-US power μεταλλαγμένο μπαστάρδεμα των Nevermore, ψήγματα του εξωγήινου tech-thrash των Vektor, μέχρι και σαλεμένο prog που θυμίζει Watchtower και Spastic Ink.

Ο βασικός υπεύθυνος για τα παραπάνω είναι ο κύριος Josh Christian, το μοναδικό μέλος του original line-up. Οι δεκάδες διαφορετικές τεχνοτροπίες και προσεγγίσεις, ηλεκτρικές και ακουστικές, καθιστούν την κιθάρα του απόλυτη πρωταγωνίστρια. Δηλαδή, όταν δεν κλέβει την παράσταση η φωνή του Ron Iglesias. Με υψίσυχνη χροιά, χαρακτηριστικό πολλών ‘80s thrash/speed συγκροτημάτων, περνάει στο χαλαρό από τα σκυλιασμένα γρυλίσματα και το μανουρεμένο γρέζι σε αλλόκοτο falsetto και εκκωφαντική τσιρίδα, όπως δίδαξαν ο νεαρός Warrel Dane και ο Alan Tecchio.

Η δεύτερη κιθάρα, το μπάσο και τα τύμπανα από τους κ.κ. Eric van Druten, Shane Boulos και Jim Demaria συμπληρώνουν την εικόνα ιδανικά. Το πάντρεμα παραδοσιακού και σύγχρονου έχει υπηρετήσει πολύ σωστά η παραγωγή στο “Dis Morta”, αν και, πολύ εύστοχα, ποντάρει παραπάνω στο δεύτερο σκέλος του ζεύγους. Επίσης, οι στίχοι του album φορμάρουν ένα άτυπο, κάπως ρευστό concept και είναι, κλασικά για το είδος, κοινωνικοπολιτικού ύφους, έχοντας ως βάση την προυντονική κριτική στη θρησκεία, στο κράτος και στο κεφάλαιο.

Πιστεύω ότι αν σας κάνουν κλικ όσα αναφέρω παραπάνω, είστε για να πηγαίνετε καρφί να ακούσετε τον δίσκο επανεμφάνισης των Toxik. Δεν θα σας απογοητεύσει σε καμία περίπτωση. Τώρα, αν θα σας φανεί απλώς τίμιος ή αν θα σας πωρώσει κάργα, αυτό θα εξαρτηθεί από πολλά. Όμως, με τίποτα δεν θα σας προκαλέσει αδιαφορία. Εγώ, ας πούμε, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι δεν θα συμπεριλάμβανα στο top-5 μου (μπες και δες) το “Dis Morta” αν το είχα ακούσει λίγο νωρίτερα και αρκετά παραπάνω. Ή παίζει να σκεφτόμουν καμιά «απατεωνιά» σαν του Γρηγόρη του Βούλγαρη για να το σφηνώσω μέσα. Σας αφήνω τώρα, πάω να το ξανακούσω. Τον νου σας!

Official Site: https://toxikmetal.net/ 
Facebook: https://www.facebook.com/toxikmetalofficial
Instagram: https://www.instagram.com/toxikmetal/ 

534
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.