TOM G. WARRIOR: Το Τρίπτυχο του σκότους

TRIBUTE

Για να ανακαλύψεις τις ρίζες και τις επιρροές του ακραίου metal ήχου, ειδικότερα του black metal, πρέπει να ταξιδέψεις πίσω στις αρχές του 1980.

Παίρνοντας πάσα από τους Motörhead και Venom, και by association επηρεασμένοι από τον βρετανικό punk ήχο, οι φίλοι Thomas Gabriel Fischer (κιθάρα/φωνή), Urs Sprenger (μπάσο/φωνή) και Pete Stratton (τύμπανα) δημιουργούν τους Hammerhead το 1980.

Αν και ο Thomas δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με το punk, είχε ενθουσιαστεί με τον ήχο των εμβληματικών “Why” και “Hear Nothing See Nothing Say Nothing” των Discharge που τόσο επηρέασαν τον ήχο που έβγαλαν μετέπειτα ως Hellhammer.

Με τον Jörg Neubart πλέον στα τύμπανα, οι Hellhammer ηχογραφούν το demo “Triumph of Death” ξοδεύοντας μόλις 70 δολάρια και παρόλο που ο ήχος ήταν καταστροφικός, θετικές κριτικές γράφονται και εν τέλει η νεοσύστατη τότε Noise Records τους προσφέρει συμβόλαιο.

Στο μπάσο τώρα θα βρεθεί ο Martin Eric Ain και η αλλαγή στον ήχο και τους στίχους της μπάντας είναι εμφανής και το EP “Apocalyptic Raids” κυκλοφορεί τον Μάρτιο του 1984, όμως οι Hellhammer παύουν να υπάρχουν τον Μάιο του ίδιο χρόνου. Έτσι, μια νέα λαμπρή σελίδα για το metal γυρίζει.

***Η Century Media κυκλοφόρησε το 2008 τη συλλογή “Demon Entrails” που περιέχει τα τρία demos τους σε μια κυκλοφορία, ενώ η Noise είχε ήδη επανακυκλοφορήσει το ΕΡ ως Apocalyptic Raids 1990 A.D.

Ο Thomas δημιουργεί τότε τους Celtic Frost και το αποτύπωμα τους στον ακραίο ήχο είναι αδιαμφισβήτητα ανεξίτηλο όσα χρόνια και αν περάσουν.
Οι Ελβετοί κυκλοφορού το ντεμπούτο τους “Morbid Tales” τον Νοέμβριο του 1984, το οποίο είναι πολύ καθαρότερο σε παραγωγή σε σχέση με ο, τι είχαν κάνει ως Hellhammer.
Σε συνεργασία με τη Noise Records, η οποία θα επανακυκλοφορήσει το mini LP μαζί με τα κομμάτια από το ΕΡ “Emperor’s Return” το 1999, αλλά και το 2017, οι δυο κολλητοί δίνουν σκυτάλη σε έναν ολόκληρο κόσμο να εμπνευστεί και δίνουν μάλιστα και το corpse paint image για πρώτη φορά.

Με τον Reed St. Mark στα τύμπανα, οι Celtic Frost κυκλοφορούν δύο από τα ιστορικότερα metal albums, αρχής γενομένης με το “To Mega Therion” τον Οκτώβριο του 1985, με το εμβληματικό “Satan I” του H. R. Giger για εξώφυλλο.

Όσοι κινούνται στους χώρους του death και black metal πρέπει να έχουν ακούσει ένα από τα album που όρισαν τη σκληρή μουσική και βρίσκεται στη λίστα με τις επιρροές πολλών συγκροτημάτων που τώρα θεωρούνται σημαντικά. Το album ηχογραφήθηκε στο Βερολίνο και ο Tom κάθεται σε μια από τις καρέκλες της παραγωγής και προσέχει έτσι ώστε το αριστούργημα να βγει όπως το επιθυμεί. Και έχει δίκιο, αφού μιλάμε για έναν από τους 100 δίσκους που όλοι οι μεταλάδες πρέπει να έχουν στη δισκοθήκη τους και οι επιρροές του ακούγονται ακόμη και σήμερα.

Το 1986 είναι η σειρά του “Tragic Serenades” ΕΡ να κυκλοφορήσει και ο Martin Ain βρίσκεται και πάλι στο πλάι του Warrior και μαζί θα κυκλοφορήσουν ένα ακόμη εμβληματικό album, το “Into the Pandemonium” (1987).

Στο εξώφυλλο αποδεικνύουν και πάλι την αγάπη τους για την ζωγραφική χρησιμοποιώντας ένα τμήμα από το The Garden of Earthly Delights του Hieronymus Bosch, ηχογραφείται στο Αννόβερο και η παραγωγή αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η μπάντα.

Με ανοικτό μυαλό οι Celtic Frost πειραματίζονται με τον γοτθικό ήχο και την avant garde μουσική δημιουργώντας και πάλι κάτι πρωτόγνωρο, εκπλήσσοντας τους πάντες με τη διασκευή του “Mexican Radio” των new wavers Wall of Voodoo.

To 1988 όμως, αν και ο Tom αποφάσισε να διαλύσει την μπάντα, του ασκήθηκαν πιέσεις να κυκλοφορήσεις ένα διαφορετικό album, με διαφορετική σύνθεση και εκείνος δέχτηκε, αλλά δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα με τις συνθέσεις, με αποτέλεσμα ένα glam metal album, με τίτλο “Cold Lake”, ολοκληρώνοντας ένα απέρνατο what-the-fuck της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.

O βασικός συνθέτης του δίσκου, Oliver Amberg απολύθηκε αμέσως μετά την κυκλοφορία του και όταν τα albums των Celtic Frost επανακυκλοφόρησαν το 1999, το “Cold Lake” έμεινε στην απέξω.

Ευτυχώς, η τάξη αποκαταστάθηκε το 1990, ο Martin Ain επέστρεψε στη φωλιά του και το “Vanity/Nemesis” κυκλοφόρησε, αποκαθιστώντας τη βαρύτητα της μπάντας.

Οι Celtic Frost συνεχίζουν να πειραματίζονται, αν και δεν φτάνουν την ευφυΐα του παρελθόντος, όμως όπως και να έχει το “Vanity/Nemesis” είναι ένας εξαιρετικός δίσκος αν και ο τελευταίος της δεκαετίας εκείνης αφού οι Celtic Frost διαλύονται και πάλι.

Η διασκευή του “Heroes” του τεράστιου David Bowie είναι μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς, για τον David δεν ξέρω.

Και να που 16 χρόνια μετά, οι Tom και Martin επιστρέφουν με τον πέμπτο (και αυτή τη φορά τελευταίο σίγουρα) album των Celtic Frost, με τίτλο “Monotheist”.

Σύγχρονος ήχος από θέμα παραγωγής, οι Celtic Frost βαρείς όσο ποτέ και οι οπαδοί παραληρούν. H επανεμφάνιση γίνεται με τη σφραγίδα της Century Media και μαζί με την μπάντα στην παραγωγή κάθεται ο Peter Tagtgren (Hypocrisy).

H σύνθεση των κομματιών είχε ήδη ξεκινήση από το 2002 με τους Tom Fischer, Martin Ain και Erol Unala (συνεργάτης για πολλά έτη του Tom) και το αποτέλεσμα είναι μια τεράστια βεντάλια που περιέχει ότι σκοτεινό και βαρύ έχει να επιδείξει το metal.

Οι Celtic Frost διαλύονται για δεύτερη φορά και οι φήμες νέου υλικού σταματούν μια για πάντα με τον θάνατο του Martin Ain από καρδιακή προσβολή το 2017.

Ο Tom Gabriel Fischer όμως, δεν μπόρεσε ποτέ να κάτσει άεργος και δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Monotheist”, ιδρύει τους Triptykon με το ντεπούτο “Eparistera Daimones” να κυκλοφορεί το 2008 μέσω της Century Media.

O τίτλος προέρχεται από το Liber XXV: The Star Ruby ritual του Aleister Crowley και στο εξώφυλλο απολαμβάνουμε και πάλι Giger. Και δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά ανέβηκε στη θέση 17 στα ελληνικά charts, πιθανότατα ανάμεσα στην Παπαρίζου και τον Ρέμο.

Ο Tom G. Fischer πιο λυσσασμένος από ποτέ, καταφέρνει να προσαρμοστεί στον σύγχρονο ήχο κρατώντας την τεράστια κληρονομιά που ο ίδιος δημιούργησε και αφήνει ελεύθερο ένα καινούργιο τέρας έτοιμο να κατασπαράξει τους πάντες στο διάβα του.

H δεύτερη συνέχεια των Triptykon ήρθε το 2014 με το “Melana Chasmata” (review) και I quote myself: “Το γοτθικό feeling και ο avant-gardeισμός που αποπνέει το “Melana Chasmata”, με την ταυτόχρονη και αλλεπάλληλη πτώση της βαριάς στο αμόνι, δίνει ένα μεγάλο αριστούργημα, σαν εκείνα που μόνο ο κύριος Fischer ξέρει να προσφέρει.”

To εξώφυλλο είναι η τελευταία δουλειά του Giger που θα φύγει από τη ζωή ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του album, το οποίο σκαρφαλώνει στη θέση 11 του US Top Hard Rock Albums. Δυστυχώς, 7 έτη μετά δεν έχουμε δισκογραφικά νέα από τους Triptykon, όμως θα τους δούμε ζωντανά να παίζουν υλικό των Celtic Frost στις 27 Ιουνίου στα πλαίσια του φετινού Release Athens Festival (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ).

H προπώληση του Release Athens 2023 συνεχίζεται.
Ταυτόχρονα, είναι διαθέσιμα πέντε διήμερα ή τριήμερα εισιτήρια, για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν περισσότερες ημέρες του φεστιβάλ επωφελούμενοι από μία σημαντική έκπτωση:

Helloween, Jinjer & more tba (17/6/23, Πλατεία Νερού) + Nightwish, Insomnium & more tba (7/6/23, Πλατεία Νερού), προς 85€ (κέρδος 15€)

Helloween, Jinjer & more tba (17/6/23, Πλατεία Νερού) + Amon Amarth, Kreator, Heaven Shall Burn (28/6/23, Πλατεία Νερού), προς 80€ (κέρδος 10€)

Helloween, Jinjer & more tba (17/6/23, Πλατεία Νερού) + Nightwish, Insomnium & more tba (7/6/23, Πλατεία Νερού) + Amon Amarth, Kreator, Heaven Shall Burn (28/6/23, Πλατεία Νερού), προς 110€ (κέρδος 30€)

Parkway Drive, Soulfly, Triptykon performing Celtic Frost (27/6/23, Πλατεία Νερού) + Disturbed, Nova Twins & more tba (26/6/23, Πλατεία Νερού), προς 65€ (κέρδος 15€)

Parkway Drive, Soulfly, Triptykon performing Celtic Frost (27/6/23, Πλατεία Νερού) + Disturbed, Nova Twins & more tba (26/6/23, Πλατεία Νερού) + Amon Amarth, Kreator, Heaven Shall Burn (28/6/23, Πλατεία Νερού), προς 100€ (κέρδος 20€)

Διάθεση εισιτηρίων:
Τηλεφωνικά στο 11876
Online στα releaseathens.gr / viva.gr
Φυσικά σημεία: Καταστήματα Wind, Public, Media Markt, Ευριπίδης, Yoleni’s και Viva Spot Τεχνόπολης

Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr

582

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2101 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.