Είδος: Instrumental post metal
Εταιρία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. κυκλοφορίας: 14 Φεβρουαρίου
Το είχα προπαραγγείλει και περίμενα. Όχι γιατί δεν είχα άλλη επιλογή, αλλά γιατί ήθελα να το απολαύσω την ημέρα που οι δημιουργοί αποφάσισαν πως εκείνο πρέπει επισήμως να ακουστεί.
Οι Thumos (σύντομα θα διαβάσετε και τη συνέντευξη που έδωσαν στο Rockway) επιστρέφουν στους Σωκρατικούς διαλόγους μέσω των συγγραφικών έργων του Πλάτωνα, μετά από μια παύση για τη συνεργασία τους με τον spaceseer, στο “The course of empires, για να εμπνευστούν αυτή τη φορά από το Συμπόσιο. Εγκυκλοπαιδικά να πούμε πως το Συμπόσιο διοργανώθηκε από τον νεαρό ποιητή Αγάθωνα για να εορτάσει το βραβείο που έλαβε στα Λήναια, με εξέχουσες αθηναϊκές μορφές, όπως ο Αριστοφάνης και ο Αλκιβιάδης, με θέμα τον Έρωτα.
8 κομμάτια, ένα για κάθε ομιλητή. Ένας μουγγός ύμνος για τον Έρω, την ημέρα που τουλάχιστον εμπορικά, τον εορτάζει η Δύση. Σεβόμενοι καθαυτό το έργο, αφήνουν την “πλοκή” να εξελιχθεί ως έρθει, αφήνοντας τον βασικός ήρωα της σειράς πλατωνικών soundtracks τους, Σωκράτη να μπει αργά στο κάδρο. Εξάλλου, θρυλείται πως στεκόταν πίσω από μια πόρτα και απολάμβανε τις ομιλίες των άλλων συμμετεχόντων και πριν εισέλθει στον χώρο για να παρέμβει.
Η μουσική που περιέχει το “Symposium” είναι θα έλεγα, μια συναισθηματική καταγραφή που απορρέει από την ανάγνωση του σημαντικού αυτού αρχαίου έργου.
Σε σχέση με τον σωκρατικό του προκάτοχο “The republic”, το “Symposium” είναι πιο χαμηλό σε ένταση και πιο ταξιδιάρικο, χωρίς να λείπουν βέβαια, τα ξεσπάσματα. Εξάλλου για έρωτα “μιλάει”. Χέρι χέρι με τον πίνακα του Anselm Feuerbach στο εξώφυλλο, οι Thumos “αναλύουν” τα λεγόμενα περί έρωτος και κάνουν έναν όχι οπαδό της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, να θέλει να διαβάσει πιο προσεκτικά τα γραπτά του Πλάτωνα.
Φίλοι του κινηματογραφικού rock των Mogwai και Godspeed! You Black Emperor (που η ίδια η μπάντα λατρεύει), θα βρουν ενδιαφέρον στη λίγο αγριότερη έκφραση των Thumos, οι οποίοι σβήνουν κάθε δίψα για φωνητικά, καθηλώνοντας τον ακροατή μεν την εξαίσια ατμόσφαιρα που υφαίνουν τα πλήκτρα. Η παραγωγή φέρει μια ντουμάτη μουντάδα που εξυπηρετεί θεωρώ το album και τα εξαίσια τύμπανα, αν και όχι ψηλά στη μίξη, αρκετές φορές κερδίζουν την προσοχή.
Για μια ακόμη φορά, οι ορκισμένοι ινστρουμενταλιστές Thumos μας προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία, ιδανική συντροφιά για διάβασμα και δημιουργικές ασχολίες. Σπεύσε λοιπόν, με την κύλιξ ανά χείρας, γεμάτη άκρατο οίνο και αμπελοφιλοσόφησε ελεύθερα με την ιδανικότερη μουσική υπόκρουση για μια συνεύρεση παρόμοια σκεπτόμενων φίλων.
Το πέπλο μυστηρίου που τυλίγει κάθε βήμα των Thumos ενισχύει την εμπειρία ακρόασης αφού μπορείς να φανταστείς οποιονδήποτε άνθρωπο/ανθρώπους πίσω από τη μουσική, αλλά μαθαίνεις τα πάντα για τον Έρωτα, μέσα από ένα ηχητικό ταξίδι στον χρόνο. Εξάλλου κάποια πράγματα δεν τα φθείρει ο χρόνος. Ελπίζω οι Thumos να αποδειχτούν ένα από αυτά.
Μπορεί ο covid, να σταμάτησε τη ζωή, αλλά μου έμαθε πως χωρίς τη μουσική, η καθημερινότητα φαντάζει αβάσταχτη και κάπου εκεί μπήκαν στη ζωή μου και οι Thumos. Για τρίτη συνεχή φορά δεν με απογοητεύουν και εμφανιζόμενοι με διάθεση διαφορετική, με αναγκάζουν να δανειστώ λόγια του Αγάθωνα για να κλείσω το κείμενο.
“Μ’ αυτό νομίζω, Φαιδρέ, ό “Ερως πρώτος, ό ίδιος καθώς είναι ωραιότατος καί τελειότατος, πρόξενος έγινε κατόπιν καί είς τους άλλους άλλων αναλόγων χαρισμάτων. Μου έρχεται δέ καί κάτι έμμέτρως νά προσθέσω, ότι αυτός είναι πού δημιουργεί
στους ανθρώπους ειρήνη,
στα πελάγη γαλήνη
κι άπανεμιά.
τους άνεμους κοιμίζει,
στα θλιμμένα χαρίζει
υπνο κορμιά.”
Bandcamp: https://thumos.bandcamp.com/
857 
