Είδος: Progressive rock
Εταιρεία: Inside Out Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Αυγούστου 2020
Ξεκινώντας από την κεντρική ιδέα της απαραίτητης πληροφορίας γύρω από τους Tangent, ο πολυμήχανος, καυστικός, ανήσυχος και ευρυγώνιος Andy Tillson, συνθέτης, πιανίστας και ευρύτερα κημπορντίστας αλλά και ερμηνευτής, είναι ο ιδρυτής, απόλυτος άρχοντας και καπετάνιος τους και ρυθμίζει τη ρότα του ταξιδιού τους.
Το πλήρωμα, ως συνήθως, καθόλου ευκαταφρόνητο, συμπεριλαμβάνει κάποιους κορυφαίους εκτελεστές του χώρου όπως ο ημίθεος σαξοφωνίστας Theo Travis ( κάποιον που εμπιστεύεται τυφλά ο τελειομανής Wilson, σίγουρα δεν τον κοιτάζεις στα δόντια), ο κιθαρίστας Luke Machin (It Bites), ο πολύς Jonas Reingold των Steve Hackett και Karmakanic στο μπάσο, και ο πρώην ντράμερ των Magenta, Steve Roberts. Η εμφατική απουσία αλλαγής από το προηγούμενο άλμπουμ φανερώνει και την απόλυτη εμπιστοσύνη του Tillson, και αυτή τον δικαιώνει απόλυτα στο εκτελεστικό αποτέλεσμα.
Τον Tillson μπορείς να τον χαρακτηρίσεις και εκκεντρικό, διατηρώντας πάντα τις καλύτερες των προθέσεων. Έχοντας ο ίδιος συχνά ισχυριστεί πως οι Tangent μεταφέρουν με σεβασμό όλο το ιδιαίτερο βάρος του παραδοσιακού προοδευτικού rock στο παρόν και το μέλλον, εύκολα τελικά διαπιστώνεις πως κάνουν πολλά περισσότερα. Όντας ο ίδιος ένα αστείρευτο αφηγηματικό πνεύμα που δεν διστάζει να οικειοποιηθεί κάθε χρήσιμο εργαλείο για να ζωντανέψει αυτό που έχει στο μυαλό του, βρισκόμαστε μπροστά σε μια απίθανη μουσική γιορτή που μαζί με το bonus track “Proxima”, ξεπερνά τα 70 λεπτά.
Ένα βασικό συστατικό του χώρου που έτσι και αλλιώς αποφεύγει συστηματικά ο Tillson, είναι το επίμονο και βαρύ δράμα. Εθισμένος στην ειρωνεία, τον σαρκασμό αλλά και το πικρό χιούμορ που συχνά επικαλείται στις αφηγήσεις του, βολεύεται ιδανικά με την καταιγίδα επιδράσεων που έχει στα τραγούδια του. Ο ίδιος ακούγεται σα να ξορκίζει τα θέματα που τον δυσαρεστούν και τον προβληματίζουν με μια μουσική που είναι ικανή να κρατήσει το μυαλό σε μια ασφαλή εγρήγορση και ταυτόχρονα να προσδώσει και τον έντονο χαρακτήρα της απόλαυσης και της ομορφιάς στον ακροατή. Υπέροχες, πειθαρχημένες ροές από jazz, funk, soul, ακόμα και electronica ή disco, συστρατεύονται κάτω από το παυσίπονο σεντόνι ενός ελκυστικού prog rock με έντονο easy listening, συχνά σχεδόν pop χαρακτήρα. Αυτό που σε προκαλεί περισσότερο στη μουσική που θα συναντήσεις στις σελίδες της “Αυτόματης Αναγνώρισης” είναι η ακουστική ικανότητα να σε δελεάσει να ακολουθήσεις μια διαδρομή που τελικά έχει έναν τολμηρό πλούτο ιδεών. Είναι σαν μια ευγενική αποπλάνηση…
Και αν δεν είναι επιτυχία του σκοπού αυτού η ευδαιμονική-μουσικά- πεντάλεπτη διατριβή της ανθρώπινης αποτυχίας να διαχειριστεί πετυχημένα το πλήθος κάθε είδους πληροφοριών του διαδικτύου, στο εναρκτήριο “Life On Hold”, ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ κάποιο εναλλακτικό τρόπο. Από τα σπουδαία, εμπνευσμένα πιάτα του δίσκου, το απίθανο “Jinxed In Jersey”, σχεδόν μια πρόζα στα μέτρα τους, που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο “ένας Άγγλος στη Νέα Υόρκη”. Μια βόλτα από το ξενοδοχείο για τον ξένο της ιστορίας μας, παρεκκλίνοντας από την τυπική τουριστική διαδρομή και συναντώντας αστυνομικούς, καλλιτέχνες του δρόμου και άλλους ξεχωριστούς χαρακτήρες του πραγματικού Jersey, δίνει χώρο και για τις αναφορές του στον Frank Sinatra και τη Joni Mitchell, πάνω σε εκπληκτικά και περιπετειώδη συνοδευτικά μουσικά βήματα.
Μεγαλύτερη επιμονή, ευαισθησία, αλλά και σαφέστατα χρονική διάρκεια που τελικά απλώνεται στα 28 λεπτά, διαθέτει το υπεροπλισμένο “Lie Back & Think Of England”, και είναι βέβαιο πως θα συγκινήσει άμεσα τους πιο παραδοσιακούς prog rock ακροατές. Με ξεκάθαρη αφετηρία το περιβόητο πια “Brexit”, το συγκεκριμένο τραγούδι ακούγεται περισσότερο σαν μια απόπειρα νέας προσέγγισης, συμφιλίωσης και επικοινωνίας ανάμεσα στις δυο πλευρές του συγκεκριμένου διχασμού. Το θέμα είναι τολμηρό και ευαίσθητο για τους Άγγλους, η μουσική του όμως είναι τόσο λεπτομερής και υπερβατική ταυτόχρονα, που θα γίνει πρωταγωνιστής ακόμα και για όποιον αισθανθεί δυσάρεστα με το θέμα.
Άλλωστε, όπως ήδη έχει επισημανθεί, αυτό είναι το σπουδαίο δίπολο της νέας δουλειάς του Tillson και των συνεργατών του: πολλές ιστορίες και αναπλάσεις αρνητικών θεμάτων μέσα από τη φωτεινότητα και την ικανότητα ψυχαγωγίας της μουσικής, με συχνό πρωταγωνιστή το πολύπλευρο πιάνο του.
Και εκτιμώντας συνολικά την τελική εντύπωση μιας ακόμα απόπειρας του ιδιαίτερου αυτού μουσικού, εισπράττεις μια αισθητή διαφοροποίηση για τα δεδομένα του χώρου, που δεν συναντάς εύκολα και συχνά.
Αλήθεια, λίγη μόνο παραπάνω τόλμη χρειάζεται για να απολαύσεις τις πολυτελώς ντυμένες απόψεις ενός μουσικού αφηγητή που δεν φοβάται να εκτεθεί.
Website: https://www.thetangent.org/
Facebook: https://www.facebook.com/groups/alltangentmembers/
637 
