Πλάι στους “φυσικούς νόμους” της μουσικής στέκει και ο εμπειρικός κανόνας που μιλάει για το συναυλιακό σανίδι· αυτός που θέλει τα πραγματικά σπουδαία συγκροτήματα να προκύπτουν μονάχα αφότου δοκιμαστούν με τη Λυδία λίθο της σκηνής.
Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ο τόπος και ο χρόνος όπου ανδρώθηκαν (#no_sexism) και γιγαντώθηκαν οι κολοσσοί της αγαπημένης μας μουσικής. Όσες μπάντες τράβηξαν άλλον δρόμο είτε δεν εκτοξεύτηκαν ποτέ σε μυθικές διαστάσεις είτε η επιτυχία τους θα συνοδεύεται πάντα από έναν αστερίσκο.
Προς επίρρωση των παραπάνω λειτουργεί σχεδόν κάθε περιοδεία των Iron Maiden. Αν τους έχετε δει έστω και μία φορά, τότε γνωρίζετε πολύ καλά ότι αποτελούν τρανταχτή απόδειξη πως ο μύθος των Μεγάλων χτίζεται στον δρόμο. Σε λίγες ημέρες, συγκεκριμένα το Σάββατο 16 Ιουλίου στο ΟΑΚΑ, θα έχουμε την ευκαιρία να παρευρεθούμε στο “άνοιγμα της διαθήκης του Θηρίου” και να ανακαλύψουμε διά ζώσης ποια είναι η παρακαταθήκη της Σιδηράς Παρθένου προς τους δεκάδες χιλιάδες fans στην Ελλάδα.
Έως τότε, όμως, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε μερικά εμβληματικά κεφάλαια της πολυετούς συναυλιακής ιστορίας των Iron Maiden, για να θυμηθείτε εσείς που ήδη κρατάτε τη φλόγα αναμμένη, για να πειστείτε εσείς που ακόμα κουβαλάτε τον σπόρο της αμφιβολίας και για να μάθετε εσείς που είστε ακόμα στο στάδιο της μύησης. MAIDEN OR BUST!!!
WORLD SLAVERY TOUR
Πώς θα γινόταν να ξεκινήσει διαφορετικά αυτό το αφιέρωμα; Ασφαλώς, μιλάμε για την περιοδεία του “Powerslave”, του πέμπτου δίσκου των Iron Maiden, και μάλλον για το σημείο-τομή έπειτα από το οποίο ένα τρομερά αξιόλογο βρετανικό συγκρότημα NWOBHM έγινε το larger than life μεγαθήριο που ξέρουμε σήμερα.
Για τη World Slavery Tour, το συγκρότημα περιόδευσε από τον Αύγουστο του 1984 έως τον Ιούλιο του 1985, βρέθηκε στον δρόμο επί 331 ημέρες, έκανε 189 συναυλίες, επισκέφτηκε τις περισσότερες χώρες που είχε επισκεφτεί ποτέ, είχε το μεγαλύτερο stage show και την πιο μακρά setlist. Έπαιξαν ζωντανά σε χώρες του Ανατολικού Μπλοκ –ουχί “Πρώην” εκείνη την εποχή– και αυτό, μάλιστα, καταγράφηκε στο VHS “Behind the Iron Curtain”. Επίσης, στο Rock in Rio του 1985 εμφανίστηκαν μπροστά σε 200.000 άτομα. Τις συναυλίες των Iron Maiden τότε άνοιγαν μπάντες όπως οι Twisted Sister, Mötley Crüe, Queensrÿche, Accept και Ratt.
Βέβαια, το απόλυτο ντοκουμέντο δεν είναι άλλο από το “Live After Death”, το live album που για πολύ κόσμο θεωρείται ο κορυφαίος ζωντανός δίσκος όλων των εποχών και, επίσης, έχει υπάρξει “σημείο εισόδου” στο σύμπαν των Iron Maiden (ή και του heavy metal, γενικότερα) για ουκ ολίγους/ες. Το υλικό που περιέχει προέρχεται από τα οκτώ sold out shows, τέσσερα στο Long Beach Arena της Καλιφόρνιας και άλλα τέσσερα στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου.
Μια τεράστια σκηνή με διάκοσμο από την αρχαία Αίγυπτο, ο Eddie Σφίγγα αλλά και τεράστια μούμια, όλες οι θεότητες των Αιγυπτίων επί σκηνής μαζί του. Τα μέλη της μπάντας αλωνίζουν φορώντας τα κολάν τους με φόντο ιερογλυφικά και αναπαραστάσεις της μετά θάνατον ζωής. Ο Bruce προκαλεί ανατριχίλες όταν τραγουδά το “Powerslave” με την occult φτερωτή μάσκα. Η περίφημη ομιλία του Churchill συνδέεται για πάντα με το συγκρότημα προτού παίξει το “Aces High”. Το έπος “Rime of the Ancient Mariner” αναπαράγεται στην ολότητά του. Όλη η μπάντα είναι σε διαολεμένη φόρμα και έχουν ακόρεστη δίψα να φτάσουν εκεί που δεν έφτασε ποτέ κανείς. Ο Bruce “air-raid siren” Dickinson δείχνει πόσο χαρισματικός frontman έχει γίνει. Θέλετε να ανατριχιάσετε ακαριαία; Φέρτε το μυαλό σας αυτό που ακολουθεί κάθε που ακούγεται το θρυλικό “Scream for me, Long Beach!”
SEVENTH TOUR OF A SEVENTH TOUR
Διάολε! Μήπως εδώ έχουμε τη “Μητέρα των Περιοδειών”; Δηλαδή, αν δεν χαρακτηριστεί έτσι η περιοδεία που έκανε το συγκρότημα στο απόγειο της χρυσής περιόδου του, έχοντας στο οπλοστάσιό του το υπέρκομψο, υπέρλαμπρο, αναλλοίωτο στον χρόνο “Seventh Son of a Seventh Son”, τότε ποια άλλη μπορεί να είναι;
Οι Iron Maiden της Seventh Tour πραγματοποίησαν 102 συναυλίες μπροστά σε περισσότερα από δύο εκατομμύρια άτομα, ξεκινώντας τον Απρίλιο του 1988 και σταματώντας τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Εκείνη την περίοδο, ήταν οι αδιαμφισβήτητοι headliners σε κάθε πραγματικά μεγάλο συναυλιακό δρώμενο όλου του κόσμου. Αποκορύφωμα, η παρθενική τους εμφάνιση ως κορυφαίο όνομα του billing στο Monsters of Rock που έγινε στο Μπέρμιγχαμ, με ένα κοινό που αριθμούσε τις 107.000. Για εμάς, βέβαια, η Seventh Tour είναι επιπλέον ξεχωριστή, εφόσον στο πλαίσιο αυτής, στις 13 του Σεπτέμβρη, οι Iron Maiden έπαιξαν για πρώτη φορά για το ελληνικό κοινό τους στο γήπεδο της ΑΕΚ, και ήταν μια συναυλία που άφησε εποχή για πολλούς λόγους.
Τον απαραίτητο εξοπλισμό για το πιο περίτεχνο και εντυπωσιακό stage show που είχε κάνει το συγκρότημα έως τότε μετέφεραν σε όλο τον κόσμο κυριολεκτικά δεκάδες μεγάλα φορτηγά. Οι συναυλιακοί Maiden δεν είχαν να συγκριθούν παρά μόνο με τον εαυτό τους και έπαιζαν το παιχνίδι αποκλειστικά με τους δικούς τους όρους. Κάθε μα κάθε βραδιά το κοινό τους απολάμβανε ένα PA που ξεπερνούσε τα 200.000W σε ισχύ και ένα light show που συγκροτούσαν πάνω από 1.500 μονάδες φωτισμού, γεγονός για το οποίο καταχωρίστηκαν και στο Βιβλίο Καταγραφής Παγκόσμιων Ρεκόρ “Γκίνες”.
Από άκρη σε άκρη της τεράστιας σκηνής, απλωνόταν ένα σκηνικό από ευμεγέθεις, γεωμετρικούς, πάλλευκους όγκους που αναπαριστούσαν το παγετωνικό τοπίο που κοσμούσε το “Seventh Son”. Κυανέρυθροι φωτισμοί έφτιαχναν μια πολύ επιβλητική ατμόσφαιρα, ενώ ένα μέρος του light show ήταν φτιαγμένο έτσι ώστε να προσομοιάζει στο Βόρειο Σέλας. Σε ένα γιγαντιαίο backdrop προβάλλονταν κάθε λογής ταιριαστά με το concept θέματα, από αστραπές και μεγάλα κεριά μέχρι ένας καταπληκτικής αισθητικής Clairvoyant Eddie.
Όλη η μπάντα, και όχι μόνο οι μόνιμα δραστήριοι Harris και Dickinson, μπορεί να κινείται σε όλα τα μήκη και πλάτη της σκηνής. Σε επίπεδο παραγωγής, αυτό που είχαν ετοιμάσει όταν ακουγόταν το έπος που φέρει τον τίτλο του album ήταν καθηλωτικό, και επειδή οι λέξεις θα το αδικούσαν, ευτυχώς υπάρχει το video μνημείο “Maiden England” για να το δικαιώνει. Οι “Voldemort” McBrain και Dave Murray μονίμως κεφάτοι και χαμογελαστοί, ο Adrian Smith εξαιρετικός με το uber-cult βλαχο-πανκο-μουλέτι του αλλά και φευγάτος, ο Harris αληθινός ηγέτης με το τυπικό της περιόδου icy blue μπάσο του, ο Bruce με κάθε κίνηση εκπέμπει τη σιγουριά ότι μπορεί να εξουσιάζει τα χιλιάδες άτομα από κάτω του. Όταν εκτελούν το “Iron Maiden”, ένας τεράστιος βιονικός Eddie διακρίνεται στο κέντρο της σκηνής, το κρανίο του είναι ανοιχτό και φλέγεται, ενώ κρατά τον αμνιακό σάκο μέσα στον οποίο βλέπουμε να κινείται ο Έβδομος Υιός. Μαγεία!
BRAVE NEW WORLD TOUR
Η περιοδεία αυτή πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στις μεγάλες και τρανές, παρότι αφορά την ύστερη φάση των Iron Maiden. Μάλλον όλος ο κόσμος μνημονεύει τα ιστορικά shows της Χρυσής Περιόδου, ή το Donington της Fear of the Dark Tour, ή ακόμα και τα ωμά, βίαια και αγνά gigs της Di’ Anno εποχής. Ωστόσο, το 2000 η μπάντα κατέληξε στη σύσταση που διατηρεί έως και σήμερα, επαναφέροντας στους κόλπους της τον Bruce, έτσι κι αλλιώς έδωσε ακόμα περισσότερο βάρος στα lives, καθότι οι δισκογραφικές δουλειές της δύσκολα άγγιζαν τα περασμένα μεγαλεία, και άλωσε ξανά όλο τον κόσμο, προσφέροντας ωκεανούς ευχαρίστησης σε πολλές φουρνιές fans που η ηλικία στάθηκε εμπόδιο ώστε να απολαύσουν ζωντανά το ιερό τοτέμ-απωθημένο του heavy metal.
Πραγματοποίησαν περισσότερα από 80 shows στο διάστημα του Ιούνη 2000 – Γενάρη 2001, έπαιξαν μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο, στο Rock in Rio τούς παρακολούθησαν 250.000 άτομα, έδωσαν άλλες τρεις συναυλίες το 2002, συγκεντρώνοντας χρήματα για τα προβλήματα υγείας του πάλαι ποτέ drummer τους Clive Burr, τα εισιτήρια για την εμφάνιση στο Madison Square Garden εξαντλήθηκαν σε δύο μόλις ώρες, επέστρεψαν στην Ελλάδα, αν και η αρχική ημερομηνία μεταφέρθηκε εξαιτίας μιας πτώσης από τη σκηνή που τσάκισε το μεσόκοπο κορμάκι του Janick Gers.
Το συγκρότημα είχε αρκετά χρόνια να επενδύσει τόσο πολύ στη σκηνική του παρουσία, και η παραγωγή της Brave New World Tour ήταν πολύ πλούσια: εντυπωσιακότατο light show, άπειρα πυροτεχνήματα και εκρήξεις, ένα τεράστιo backdrop με φαντασμαγορικά projections, το αξέχαστο stage set-σκαλωσιά και ο Wicker Eddie γεμάτος καλλίγραμμα, ξανθά κοράσια που έπαιζαν με τον Dickinson (που για κάποιον λόγο φορούσε σε όλο το tour εκείνο το ανεκδιήγητο παντελόνι αλά trash art / κολάζ σκουπιδοσακούλας).
Οι Iron Maiden εμφανίζονταν απίστευτα ορεξάτοι, ο Bruce σχεδόν σε όλη την περιοδεία έβγαζε οργισμένους λόγους υπεράσπισης του heavy metal και κατακεραύνωνε τη σύγχρονη κατάσταση στην υπόλοιπη μουσική (Μάλιστα, το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας λεγόταν “Metal 2000”), το live setlist περιελάμβανε μόλις τρία τραγούδια από το “Brave New World” και επικεντρωνόταν σε παλιότερα και νεότερα classics, ιδίως σε όσα θα αβάνταραν τη χρήση τριών κιθαρών.
LEGACY OF THE BEAST TOUR
Μολονότι είναι η πιο πρόσφατη περιοδεία των Iron Maiden και δεν έχει παρέλθει ασφαλές χρονικό διάστημα ώστε να θεωρηθεί ιστορική, είναι τέτοιο το μέγεθος και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος που δύσκολα δεν θα χαραχτεί στις μνήμες των οπαδών ως άλλο ένα συναυλιακό ορόσημο. Εξάλλου, διαρκώς προστίθενται χιλιάδες ολόφρεσκοι fans στις στρατιές των Maiden Troopers και για αυτούς είναι πολύ πιθανό να μην υπάρχουν πρότερες παραστάσεις από live της αγαπημένης τους μπάντας.
Η μεγαλεπήβολη Legacy of the Beast Tour, που βαφτίστηκε έτσι από το νέο comic και το καινούργιο mobile game του συγκροτήματος, διενεργείται από την άνοιξη του 2018, με την απαραίτητη παύση λόγω πανδημίας, και συνεχίζεται ακόμα, τιμώντας μια συγκλονιστική μουσική πορεία που, αισίως, πλησιάζει τον μισό αιώνα. Σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια Maidenheads όλων των ηλικιών σπεύδουν να γεμίσουν κάθε στάδιο, κάθε αρένα, κάθε εγκατάσταση που φιλοξενεί την οπτικοακουστική extravaganza που έχει ετοιμάσει το συγκρότημα. Μάλιστα, τα τρέχοντα shows συμπεριλαμβάνουν και τραγούδια από το “Senjutsu”, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 2021. Ωστόσο, δεν πρόκειται για περιοδεία προώθησης του τελευταίου album, και έτσι μόνο τρία συμπεριλαμβάνονται στο setlist, αφήνοντας τη μερίδα του λέοντος στο ένδοξο παρελθόν του group.
Η αρχή γίνεται με το συγκρότημα να παίζει μπροστά από τα τεράστια σκηνικά παλιάς ιαπωνικής αισθητικής, παρέα με έναν εντυπωσιακό samurai Eddie. Σύντομα το stage μετατρέπεται σε επιβλητικό καθεδρικό με πανέμορφο stained glass art, όπου απεικονίζονται μερικές από τις πιο iconic ενσαρκώσεις του Eddie, όταν το setlist ταξιδεύει το κοινό στα χρόνια του “Number of the Beast”, του “Piece of Mind” και του “Powerslave”. Μασκαρεμένος σαν μέλος σκοτεινής σέχτας, ο Bruce ερμηνεύει το “Sign of the Cross” πίσω από έναν μεγάλο σταυρό και κραδαίνει μαχητικά το ξίφος του όταν ακούγεται το “Clansman”. Απόλυτα highlights συνιστούν το μεγάλο άγαλμα του Ικάρου και το παιχνίδι με τα φλογοβόλα στο “Flight of Icarus”, καθώς και η Spitfire ρεπλίκα που δεσπόζει στη σκηνή υπό τους ήχους του “Aces High”.
Στις συναυλίες των Iron Maiden γράφεται ιστορία: του ίδιου του συγκροτήματος, των οπαδών τους, του heavy metal, της μουσικής εν γένει. Και μετά καθόμαστε όλες κι όλοι και διαβάζουμε, ψάχνουμε, συζητάμε, διαφωνούμε, συγκινούμαστε για αυτήν την ιστορία. Σίγουρα, όμως, είναι αλλιώς να είσαι εκεί, να δίνεις το «παρών» όταν συμβαίνει κάτι που αφήνει ιστορία. Στη φετινή εμφάνιση της “Σιδηράς Παρθένου” επί ελληνικού εδάφους, ξέρω ότι έτσι ακριβώς θα είναι. Μια ακόμη ιστορική στιγμή, μια ακόμη μαρτυρία για την αλήθεια ενός μύθου που λίγη σημασία έχει σε ποια φάση του τον πετυχαίνεις· εν τη γενέσει του, κάπου στην πορεία ή λίγο προτού σιγήσει. Εξάλλου, οι μύθοι δεν πεθαίνουν, αφήνουν βροντερή παρακαταθήκη. Up the Irons!
822 
