Είδος: Dark, Death Rock
Δισκογραφική: Iron Bonehead Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Ιουνίου 2020
Ντεμπούτο για τους Σουηδούς The Path of Memory, οι οποίοι κάνουν εμφανή την παρουσία τους, με τον ευφάνταστο τίτλο του δίσκου “Hell is Other People”, οπότε καταλαβαίνει κάποιος τι τον περιμένει. Σίγουρα χρειάζεται ειδική διάθεση και δεν προσφέρεται για όλες τις ώρες της ημέρας, ενδείκνυται κυρίως για βραδινές ακροάσεις.
Το “Hell is Other People”, είναι ένα συμπυκνωμένο απόσταγμα σκοτεινής διάθεσης, σχεδόν κλειστοφοβικής, με έμφαση στις σκοτεινές gothic rock κιθάρες, κατορθώνει να μην ξεφεύγει από τα στεγανά του “σκοτεινού” χώρου, φλερτάροντας έντονα και με το doom. Διακριτικά κάνουν εμφάνιση οι παλιοί καλοί Tiamat, με την παρουσία όμως “καθαρών” φωνητικών, ενώ πίσω από τις σκιές αχνοφαίνονται και “περάσματα” από την black, post-rock και dark Americana σκηνή, τα οποία αναμιγνύονται και αναδεικνύουν την γενικότερη θλίψη που διαπερνά το album, ενώ και οι αγαπημένοι μας Fields Of The Nephilim, έχουν μία τιμητική παρουσία ως προς την ατμόσφαιρα που πλανιέται γύρω από τα μικρής διάρκειας τραγούδια του δίσκου.
Γενικά η απόγνωση είναι διάχυτη και σε αυτό συντελεί και ο νωχελικός ρυθμός του “Hell is Other People”, όπου οι απαγγελίες των τραγουδιών είναι σε πρώτο πλάνο, οι κιθάρες απλές και επιμέρους “κοφτερές”, δίνουν έμφαση στην απομόνωση που αισθάνονται οι The Path of Memory, άλλωστε είναι εμφανές και από τους τίτλους των περισσοτέρων κομματιών του δίσκου. Έχει μουσική ροή λόγω της μικρής του διάρκειας, με την δομή του να είναι λιτή, απέριττη και οριακά δεν κουράζει. Ως επί το πλείστον αναλώνεται σε εσωτερικά ζητήματα, στην σκοτεινή του διάσταση και την εσωτερικότητά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανασάνει συνθετικά, γιατί καλές ιδέες υπάρχουν αλλά πρέπει να αναδειχθούν και να δουλευτούν τινά περισσότερο.
Οι The Path of Memory ακροβατούν ανάμεσα σε “σκιές και φαντάσματα” και φαντάζομαι ότι προφανώς με αυτόν τον τρόπο αντικατοπτρίζεται το σκοτάδι στο οποίο έχουν τυλιχθεί, παλεύοντας με τους προσωπικούς τους δαίμονες. Η σύγχρονη μορφή της ζωής και ο τσιμεντένιος κόσμος που μας περικλείει, οδηγεί σε αυτό το πνιγηρό αίσθημα του δίσκου. Άλλωστε το εύρος των στίχων τους συνηγορεί στο μέγεθος της θλίψης, που είναι η βασική πηγή άντλησης έμπνευσης. Σίγουρα το φόντο είναι μαύρο, αλλά ακόμη και το σκοτάδι έχει τις αποχρώσεις του.
Η ανισότητα, όπως προείπαμε επικρατεί στις συνθέσεις, παρόλα αυτά ήδη είναι ευδιάκριτα τα στοιχεία που πρέπει να επενδύσει η μπάντα για να εξελιχθεί. Τραγούδια όπως “I Tried And I Failed”, “Alone, Alive”, “It Hurts Me”, “Let Me Write A Song” και το εισαγωγικό “Don’t Worry About Me”, δείχνουν τον δρόμο για την αυτοκάθαρση και τον εξαγνισμό του συγκροτήματος από την προδοσία και την ματαιοδοξία των ανθρωπίνων σχέσεων, με βάση πάντα την αντίληψη και τα standards που έχουν θέσει για το “Hell is Other People”.
Εν κατακλείδι, ένα μέτριο ντεμπούτο με προοπτικές βελτίωσης, όμως θα χρειαστούν αρκετή δουλειά για να ξεχωρίσουν από τον κυκεώνα των κυκλοφοριών εκεί έξω, σίγουρα όμως το νερό έχει μπει στο αυλάκι για τους The Path of Memory. Kαλή τύχη λοιπόν…..
Tracklist:
Don’t worry about me
Rancid song
Let me write a song
Truth
I tried and I failed
It hurts me
A thousand days and nights
Alone Alive
Oppressé de rentrer
Locked away
I skulled the world
Facebook : https://www.facebook.com/The-Path-of-Memory-592024771323392/
Bandcamp: https://thepathofmemory.bandcamp.com
797 
