Είδος: Blues rock, alternative rock
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 31 Μαρτίου 2023
Οι The Last Internationale φέτος επέστρεψαν δισκογραφικά, τρία περίπου χρόνια μετά το πολύ αξιόλογο “Soul on Fire”, με το τρίτο τους full-length “Running for a Dream”. Και ενώ οι δράσεις τους περνούν «κάτω από τα ραντάρ» του διεθνούς mainstream μουσικού Τύπου, μιας και πρόκειται για ένα συγκρότημα που έχει επιλέξει να κινείται ανεξάρτητα και αδέσμευτα, η ποιότητα της δουλειάς τους αξίζει κάθε προσπάθεια για ευρεία και οριζόντια διάχυση στο απανταχού rock ακροατήριο.
Κοιτώντας το σουρεαλιστικό εξώφυλλο, παρατηρώ τα άλλοτε ρητά και άλλοτε πιο συμβολικά στοιχεία-σχόλια. Με προετοιμάζουν για ένα ύφος και ένα στιχουργικό περιεχόμενο που δεν αποποιείται το στρατευμένο και μαχητικό παρελθόν των The Last Internationale. Τεχνικά, είναι παιδικό, αλλά μου αρέσει αυτό που εγώ προσλαμβάνω ως νύξεις στον Μεξικανικό Μουραλισμό και την επαναστατική street art της Νότιας Αμερικής. Η πένα της μπάντας, λογικά, πάλι θα καταπιαστεί με μελανές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, με τις αδηφάγες εξουσιαστικές δομές, με τους κοινωνικούς αγώνες, αλλά κάπου θα έχει συμπεριλάβει και στίχους με πιο προσωπικό στίγμα.
Όμοια με τον τρόπο που οι TLI ξεκινούν τις συναυλίες τους, οι πρώτες νότες του album στο intro “When They Come” βασίζονται στη φωνή της Delila Paz, η οποία με τη λιτή συνοδεία μιας κιθάρας και διακριτικών vintage πλήκτρων τραγουδά “Brother, beware ‘cause when they come they bring guns… ”
Σύντομα, το κλίμα δυναμιτίζει το ανεβαστικό blues rock του “1984”, στο γνωστό ύφος των παλιών TLI, με τον Edgey Pires να ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα, και την Delila να τονίζει “No peace when you’re looking for shelter, and they’re the only ones holding a gun”. Και ενώ αυτή η πλευρά των TLI είναι παρούσα και άλλες συνθέσεις του δίσκου (βλ. “Hoka Hey!”), ξυπνώντας μνήμες από το εξαιρετικό ντεμπούτο “We Will Reign” (2014) και το καλαίσθητο πάντρεμα vintage rock, blues, soul και folk, το “Running for a Dream” επιφυλάσσει εκπλήξεις.
Το synth-ladden “Ghettoway Driver” έχει ραδιοφωνικό αέρα και μια ηδεία ‘80s νοσταλγία. Το pop rock του ομώνυμου track εξερευνά μια άλλη πτυχή της μπάντας και σε σημεία ίσως να παραπέμπει ως και στη Florence Welch. Το “Unchain my Heart” είναι μια πανέμορφη και αισθαντική neo-RnB σύνθεση που εύκολα θα έλεγε η μακαρίτισσα Amy Winehouse. Το “Hero”, με τα indie και post-punk φινιρίσματα, φαντάζει βγαλμένο από τα βρετανικά rock ‘90s. Το “Edith Groove” είναι παραπάνω από σαφές πως αποτείνει φόρο τιμής στους The Rolling Stones των ‘60s.
Η πολυσυλλεκτικότητα του νέου album των TLI δεν αποβαίνει εις βάρος τους. Οι ποικίλες επιρροές είναι καλά φιλτραρισμένες και συζευγμένες από το δίδυμο Paz-Pires, που έτσι κι αλλιώς επιδιώκει να «σπάει» τις νόρμες και τους κανόνες κυνηγώντας το rebel rock όραμά του. Η παραγωγή του “Running for a Dream” είναι αψεγάδιαστη, και τίποτα δεν μαρτυρά πως πρόκειται για ένα συγκρότημα που στηρίζεται αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις. Το στιβαρό και καλοκουρδισμένο rhythm section δεν το κουνά τίποτα. Οι ψυχωμένες κιθάρες του Edgey έχουν αξιοζήλευτη ειλικρίνεια και είναι εξίσου απολαυστικές τόσο όταν τιμούν την παράδοση της ηλεκτρικής εξάχορδης όσο και όταν στρέφονται στις μετέπειτα μέρες της. Για το απόλυτο highlight που λέγεται Delila Paz ό,τι και να γραφεί θα είναι λίγο. Πρόκειται για μια από τις πιο χαρισματικές rock φωνές του σήμερα. Όσες και όσοι βρέθηκαν από νωρίς στο ΟΑΚΑ στις 22 Ιουλίου ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ.
Αργήσαμε να παρουσιάσουμε τον νέο δίσκο των The Last Internationale, και σίγουρα χρειάστηκε η εκρηκτική ζωντανή εμφάνισή τους στην Αθήνα για να μας ξεκουνήσει. Παράλληλα, όμως, πόσο όμορφο είναι αυτό, καθώς θυμίζει τις παλιές μέρες της μουσικής μας, όταν τα συγκροτήματα εκτοξεύονταν ή βούλιαζαν ανάλογα με το ταλέντο που είχαν να δείχνουν τι αξίζουν πάνω στη σκηνή. Οι The Last Internationale επαναφέρουν στο παρόν κάποια βασικά γνωρίσματα της rock μουσικής, από τις μέρες που θεωρήθηκε «επικίνδυνη». Τι κι αν συνηθίσαμε να μιλάμε για αυτά μόνο σε χρόνο Αόριστο, η μπάντα από τη Νέα Υόρκη ξέρει να προσφέρει γνήσια ψυχαγωγία, αλλά και να θυμίζει πως «Οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία».
Official Site: https://www.tlinyc.com/
Facebook: https://www.facebook.com/thelastinternationale
Twitter: https://twitter.com/TLImusic
573 
