Είδος: J-Rock
Δισκογραφική: Sony Japan/JPU
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Μαΐου 2021
J-Rock is…dead?
Και θα μου πεις, αγαπητέ Rockwaναγνώστη, τί είναι ρε φίλε το J-Rock και μας ρωτάς αν έχει πεθάνει κιόλας;
Και θα σου πω, αγαπητέ Rockwaναγνώστη, πως έχεις δίκιο. Γιατί το ιδιαίτερο ύφος και genre του J-Rock/Visual Kei της Ιαπωνίας, ποτέ δεν πέρασε από την Ελλάδα, τουλάχιστον όχι δισκογραφικά και σίγουρα όχι ευρέως, αν εξαιρέσεις DJ ομάδες σαν τους Le Ciel που κοινώνησαν όσο περισσότερο μπορούσαν τον ήχο μέσα από τα events, parties, radio shows και συναυλίες που κατάφεραν να προσφέρουν στον κόσμο – και μερικές ακόμα προσπάθειες ομάδων και διοργανωτών μεταξύ 2005 και 2015, όπου και το J(apanese) στοιχείο είχε μια έξαρση και ένα hype (κυρίως λόγω anime, manga, video games και ταινιών).
Αυτό που ξεκίνησαν λοιπόν μπάντες όπως οι X-Japan, Buck-Tick, Dead End και Luna Sea στα ’80s και προώθησαν οι L’Arc En Ciel, Malice Mizer με την αυγή των ’90s, συνέχισε η τρίτη J-Rock/Visual Kei γενιά μετά το 1998-2000, παρέχοντας δυνατή «μετάγγιση» για το είδος με τον σύγχρονο, πιο προοδευτικό ήχο τους – μπάντες όπως οι Dir en grey, Girugamesh και The Gazette.
Οι The Gazette (όνομα που βγαίνει από επιτηδευμένο misspelling του “Cassette”), κατάφεραν από την γέννησή τους να παντρέψουν το pop/rock με το punk και το nu metal στοιχείο, «αλήτικα» και συγχρόνως ρομαντικά, με αυτόν τον βιρτουόζικο “made in Japan” τρόπο, αλλά με την δική τους ταυτότητα που με το τρίτο album “Stacked Rubbish” έκανε αίσθηση όχι μόνο στην Ασία, αλλά και στην Αμερική και την μισή Ευρώπη που λάτρεψαν αυτόματα ύμνους όπως τα “Filth In The Beauty” και “Regret”.
“Mass” λοιπόν. Δέκατο album για τα παιδιά από την Kanagawa, σε μια εποχή που το J-Rock δεν έχει απλά ξεχαστεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά ακόμα και η ίδια η Ιαπωνία έχει αρχίσει να καταλαβαίνει πως το νέο της «αίμα» δεν μπορεί να παραδώσει σκυτάλη εύκολα.
Οι The Gazette όμως, κάνουν τόσο καλά αυτό που κάνουν, όπου η επιστροφή τους φέρνει γλυκιά νοσταλγία και χαμόγελο. Επίσης φέρνει πώρωση με τα “Blinding Hope”, “Hold” και “Frenzy”, τραγούδια που άνετα αναστατώνουν κάθε KoRn fan με τα ριφάκια τους.
Η μαγεία τους όμως είναι εκεί που η μελαγχολία συναντά το σκοτάδι τους, χωρίς να χάνεται ο όγκος και η διάθεση «να τα σπάσουν όλα» και στο “Mass”, αυτό το πετυχαίνουν άνετα με το “Last Song” και το “Nox”, ενώ για μένα, τα έπη που θα πρέπει να βρεθούν σε κάθε μεταγενέστερο “Best Of” τους είναι σίγουρα τα “The Pale” και “Daku” – αχ αυτό το “The Pale”…. μα σε κάθε τους album να υπάρχει το τραγούδι των 120 συνεχόμενων repeats; Ε, σε αυτό εδώ είναι το “The Pale” χωρίς δεύτερη σκέψη, με έναν Ruki στη φωνή να θυμίζει στους fans του γιατί τον αγαπάμε τόσο, παρά την δύσκολη (για πολλούς) γλώσσα και χροιά των Ιαπώνων τραγουδιστών.
Θα πρότεινα το “Mass” σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει The Gazette; Ναι, αν και την εισαγωγή μπορεί να κάνει ιδανικά το “Stacked Rubbish” του 2007 ή εκείνο το «γλύκισμα σκότους», το “Dogma” από το 2015.
Είναι το “Mass” δίσκος αναφοράς για την μπάντα; Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το απαντήσω αυτό, όμως μετά από αρκετές ακροάσεις, είναι ήδη μέσα στα αγαπημένα μου album τους και τις λίστες της χρονιάς.
Είναι το J-Rock νεκρό;
Ε τώρα, μπορείς να απαντήσεις κάτι τέτοιο μετά από αυτήν την ακρόαση;
Άντε γειά Mass.
Official Site: https://the-gazette.com/
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100044227999715
893 
