Είδος: Hard rock
Εταιρεία: Black Hill Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 7 Οκτωβρίου 2022
Λοιπόν, θα προσπαθήσω να είμαι μετρημένος. Έχω πάθει ζημιά! Ειλικρινά, για εμένα, αυτό το album έσκασε από το απόλυτο πουθενά. Δεν περίμενα ότι θα είχα στη διάθεσή μου την καινούργια δουλειά των Cult, που ομολογουμένως δεν διανύουν ούτε τα χρόνια της νιότης τους ούτε την περίοδο της ακμής τους, και ότι ήδη από την πρώτη μέρα θα προχωρούσα σε απανωτές ακροάσεις, άθελά μου, χωρίς καν να καταλαβαίνω πόσο με είχε απορροφήσει.
Ας να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως. Το “Under the Midnight Sun” είναι το ενδέκατο full-length των Βρετανών που κάποτε μας χάρισαν το αιώνιο rock κόσμημα “Sonic Temple”. Περίπου έξι έτη μετά το “Hidden City”, ο σκληρός πυρήνας του συγκροτήματος, οι κ. κ. Ian Astbury και Billy Duffy, μπήκαν στο studio, επεξεργάστηκαν τις νέες ιδέες τους και τις ηχογράφησαν με τη συνδρομή των John Tempesta (drums), Charlie Jones (μπάσο) και Damon Fox (πλήκτρα).
Με οκτώ μόλις τραγούδια, σε κάτι παραπάνω από μισή ώρα, παρακαλώ, οι Cult τα λένε όλα και με παρέσυραν σε μια δίνη από την οποία δεν ήθελα να βγω. Σίγουρα οι κιθάρες του Duffy δεν έχουν την αλλοτινή ηλεκτρική αιχμή τους, και ο Astbury δεν είναι πια ένας rock Βάκχος σε κατάσταση ιερής μανίας. Οπότε, δεν είναι ότι οι Cult μιμούνται τις παλιές, χρυσές ημέρες. Ούτε επανεφευρίσκουν τον εαυτό τους. Και ασφαλώς, δεν καινοτομούν. Όμως, όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία όταν μπορείς να δώσεις απλά, λιτά κι απέριττα ένα ουσιαστικό και καθηλωτικό αποτέλεσμα.
Με το μαγευτικό “Mirror” να σηματοδοτεί την έναρξη, αμέσως με γράπωσε το γλυκό κιθαριστικό lead και ο sexy ρυθμός, πριν από την αλλαγή ύφους και tempo που εισήγαγε τα φωνητικά του Astbury. “The vision of you, suspended in a fever dream…” τραγουδά αυτή η φωνή-ορόσημο για τη μουσική που αγαπάμε, και μια μελαγχολική ανάταση γέμισε τα πάντα. Ακόμα και η παραγωγή, που δεν μου φάνηκε να δικαιώνει πλήρως μια μπάντα που της αξίζει μόνο ένας «μεγάλος» ήχος, δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Μέχρι να πέσει η αυλαία με το γλυκόπικρο ομότιτλο, είχα αντιληφθεί πλήρως ότι οι Cult έγραψαν το album που έπρεπε να είχαν γράψει εδώ και πολύ καιρό. Μεστές συνθέσεις, με συνθετική ωριμότητα και δωρικό αλλά σαγηνευτικό ύφος. Ίσως σε κάποιες/ους από εσάς να λείψει η άφθονη αλητεία και το bravado που έβγαζαν κάποτε (όχι πως εδώ απουσιάζει πλήρως). Όμως, οι άνθρωποι δεν παλιμπαιδίζουν, γελοιοποιώντας τον εαυτό τους. Είναι οι μπαρουτοκαπνισμένοι πάλιουρες που αράζεις μαζί τους για να πιείτε κάτι, αλλά δεν επιδίδονται σε καραγκιοζιλίκια· σε καθίζουν κάτω και σου μεταδίδουν αφιλτράριστα όσα απέσπασαν έπειτα από μια μακρά και περιπετειώδη διαδρομή. Σαν να σου διαβάζει μια Beat Generation πένα κατευθείαν από το χειρόγραφο, προτού περάσει από επιμέλεια, τυπωθεί και βρεθεί στα ράφια.
Το “The Cut Inside” είναι μια ρωμαλέα ροκιά με τα όλα της. Το “Vendetta X” στήνεται πάνω σε μια αρχετυπική ζεύξη μπάσου-τυμπάνων, και έρχονται ο Astbury και ο Duffy για να σε αποπλανήσουν με ακατανίκητη γοητεία. Το single “Give Me Mercy”, που σε μεταφέρει ανεπαίσθητα στο παρελθόν της μπάντας, πρέπει να έχεις πεθάνει μέσα σου για να μη σε αγγίξει. Το “Impermanence”, με το δεξιοτεχνικό χτίσιμο που καταφέρνει (θα λιγωθείς ακούγοντας τον Ian να τραγουδά “Shooting arrows from shadows, broken and beautiful”) ώσπου να κλιμακώσει στην τελευταία του πράξη με μια ερμηνεία που το απογειώνει (και εσένα μαζί), είναι τραγούδι που θα κουβαλάς για μια ζωή.
Έχω ήδη πει πολλά, μα νιώθω ότι δεν έχω πει σχεδόν τίποτα για το μουσικό δώρο των Cult. Πρέπει να ξεχάσεις τα «ατοπήματα» των τελευταίων δίσκων τους (παρότι πάντα κάτι αντλούσαμε εκεί μέσα). Εδώ θα βρεις την πεμπτουσία των ύστερων Cult. Είναι οριακά ασύλληπτο πώς κατάφεραν μέσα από μια «γυμνή» απόδοση να δημιουργήσουν έναν αισθητικό πλούτο που για πολλά άλλα συγκροτήματα (ακόμα και μεγαλύτερα μεγέθη) θα ήταν άπιαστος στόχος.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να μεταφέρω εύστοχα τη σκέψη μου, αλλά θεωρώ το “Under the Midnight Sun” ένα πολύ καλό, ακριβό αλλά ελάχιστα γνωστό άρωμα. Θα το βρεις σε λίγα καταστήματα και σε ακόμη λιγότερα σπίτια. Μα η μυρωδιά του –μια μυρωδιά με κεφαλή γλυκιά και ξυλώδη, με καρδιά που βγάζει νότες καπνού, αλκοόλ και δέρματος, με βάση του αποπνέει εσωτερικότητα και ερωτισμό– σε αιχμαλωτίζει και καταλαμβάνει εκείνο το καλά κρυμμένο και απροσπέλαστο κομμάτι μέσα σου.
Official Site: https://thecult.us/UTMS/index.html
Facebook: https://www.facebook.com/officialcult
Instagram: https://www.instagram.com/officialcult/
795 
