Είδος: Psych/ Space Rock
Δισκογραφική: Heavy Psych Sounds
Ημ. Κυκλοφορίας: 12 Απριλίου 2024
“Ο μήνας έχει εννιά” για τους Σκωτσέζους διαστημικούς ηχητικούς παρατηρητές, παραφράζοντας την λαϊκή ρήση και το μετέπειτα λαϊκό άσμα, όχι από ημερολογιακής πλευράς, αλλά όσον αφορά τον δισκογραφικό τους κατάλογο, με το ένατο πολυαναμενόμενο πόνημά τους να “προσγειώνεται” μέσω της συνήθη υπόπτου Heavy Psych Sounds.
Οι τέσσερις Σκώτοι δεν θα σου τρατάρουν κάποιο πεπαλαιωμένο ουίσκι, ούτε θα σου σερβίρουν το παραδοσιακό (και αηδιαστικό για τους περισσότερους) haggis, αντ’ αυτού θα σου προσφέρουν ένα ευεργετικό ηχητικό “Σκωτσέζικο ντους” μέσα από τις δύο μακροσκελείς συνθέσεις που βρίσκονται στο “Infinite Peaks”. Φυσικά εδώ δεν έχουμε να ασχοληθούμε με την εναλλαγή μεταξύ κρύου και ζεστού νερού πάνω στο σώμα μας, παρά με την αφομοίωση του ψυχεδελικού ήχου στο ψυχισμό μας είτε σε επίγειες είτε σε space αναζητήσεις.
Δύο μόλις κομμάτια απαρτίζουν το νέο δίσκο και θα μπορούσε κάποιος αξιαγάπητος αδαής να ισχυριστεί, “μα καλά γιατί δεν κυκλοφορούν ένα EP να τελειώνουμε” για να έρθει η ρηξικέλευθη απάντηση από την ίδια την μπάντα με το συνολικό χρόνο να αγγίζει τα σαραντατέσσερα περίπου λεπτά.
Όλα αυτά σε ένα εξερευνητικό μουσικό ταξίδι μέσω μιας ανακλαστικής επανάληψης και ταυτόχρονα σπλαχνικής αρμονίας, δείχνοντας τον δρόμο για το πως οι νέες γενιές θα πρέπει να περιπλέκουν το Psych και Space Rock με το αποτέλεσμα αυτού να ηχεί στα αυτιά “τεράστιο” και στο μυαλό “φιλόδοξο”, ενώ για την καρδιά και το συναίσθημα δεν υφίσταται κάποια περιγραφή, καθότι είναι περιττή.
Η μπάντα δραστηριοποιείται στο δικό της μικρόκοσμο ή καλύτερο δικό της μουσικό σύμπαν και συνθέτει μεγαλεπήβολες και όχι radio friendly συνθέσεις, χωρίς να αναζητά απαραίτητα την mainstream αποδοχή και απήχηση από ευρεία ακροατήρια. Δεν βάζει στεγανά πουθενά στον ήχο της και δεν διαφαίνεται και κάποιο ταβάνι για αυτούς, και το μόνο που μπορεί να εμφανιστεί ως τροχοπέδη είναι από πλευράς χρόνου και χώρου το πόσα βινύλια θα πρέπει να κόψουν για να χωρέσει η δουλειά τους στην ολότητα της.
Το εναρκτήριο “Navigator #9”, αν έχετε ακούσει τον τελευταίο δίσκο των The Claypool Lennon Delirium και των Primus θα αντιληφθείτε πολλά κοινά, είναι ένα “Slow Burner” κομμάτι αρκετά ψυχοτρόπο, το οποίο σιγοβράζει στο “προοδευτικό” τσουκάλι με τα απαραίτητα ψυχεδελικά στοιχεία μαζί εώς ότου κάνει την βαθμιαία του κορύφωση και μας “λούσει” πατόκορφα σαν Άγιο Φως δίνοντας μας επιπρόσθετη φώτιση.
Στο επόμενο και τελευταίο “Space Mountain” η τετράδα μεγαλουργεί μέσα στο comfort zone της και συνθέτει την δική της μουσική Οδύσσεια του διαστήματος τζαμάροντας στο άπειρο και ακόμα παραπέρα στο ηχητικό υπερπέραν, με πειραματισμούς να λαμβάνουν χώρα καθόλη την διάρκεια του κομματιού, με synthesized ηλεκτρονικά στοιχεία και εμβόλιμους space θορύβους, να συμπληρώνουν την εκστατική έκβαση του όλου εγχειρήματος, ταρακουνώντας τα μυαλά μας με δονήσεις ρευστοποιώντας τα σαν λιωμένο cheddar.
Οι σκωτσέζοι Lsd-tronauts κατακτούν κάθε άπειρη και απάτητη κορυφή και υψώνουν τη σημαία τους, βροντο κραυγάζοντας “πουτ@νες ψυχεδέλειες” στην επική τους προσπάθεια να απελευθερώσουν τις ηχητικές πύλες της αντίληψής μας, κάτι που το καταφέρνουν με εκκωφαντικά μαγικό και trippy τρόπο.
Facebook: https://www.facebook.com/thecosmicdead/
Bandcamp: https://thecosmicdead.bandcamp.com/
307 
