Χρόνια και ζαμάνια. Οι Bonnie Nettles μετά από 7 χρόνια φιλοξενούνται στις σελίδες του rockway.gr, εν όψει της εμφάνισης τους στο πλευρό των Mystery Lights στις 28 Σεπτεμβρίου στο Gagarin205 (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), αλλά και της κυκλοφορίας του νέου τους album, “First In/First Out” στις 25 Οκτώβρη. O Δημήτρης Μαρσέλος κερνά, οι Bonnie Nettles πίνουν και το αποτέλεσμα είναι εδώ, από κάτω.
–Καλησπέρα! Αρκετά χρόνια έχουν περάσει από την προηγούμενη φορά που τα είπαμε και σας ακούω διαφορετικούς, πιο ανανεωμένους και ίσως λιγότερο ψυχεδελικούς. Τι σας συνέβη από τις 14 Δεκεμβρίου 2017 μέχρι σήμερα;
Οι προσθήκες του Σαράντου στην κιθάρα και του Κωνσταντίνου στα πλήκτρα.
Λιγότερο ψυχεδελικούς δεν θα το λέγαμε, αλλά θα λέγαμε πως είμαστε περισσότερο οργανικοί σε αυτό το άλμπουμ .
–Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε το νέο σας άλμπουμ; Ποια είναι η αιτία της αποσυναρμολόγησης του σπιτιού στο εξώφυλλο;
Η συνέπεια προς το κοινό αλλά και προς τους εαυτούς μας θα έλεγα πως είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για αυτό το άλμπουμ χωρίς να ξεχνάμε και την αγάπη με την οποία το κάνουμε .
Αιτία; η ανατίναξη.
–Τι θέματα πραγματεύονται τα τραγούδια του album; Υπάρχει κάτι κοινό που τα συνδέει;
Πραγματεύονται δικές μας εμπειρίες αλλά και παγκόσμια φύσεως ανησυχίες όπως θα μπορούσε να πει κανείς.
–Πώς ήταν η διαδικασία δημιουργίας και παραγωγής αυτού του άλμπουμ σε σύγκριση με το ομώνυμο σας album; Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που σας βοήθησαν στον δρόμο προς την ολοκλήρωση;
Αυτός ο δίσκος έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά από εμάς και δεν ενεπλάκησαν άλλα άτομα κατά την διαδικασία παραγωγής και δημιουργίας. Οι ηχογραφήσεις έγιναν όλες στο στούντιο μας όπως και οι συνθέσεις.
–Υπάρχει κάποιο κομμάτι του άλμπουμ που θεωρείτε πιο προσωπικό ή σημαντικό για εσάς;
Κάποιο ίσως, που σας δυσκόλεψε να το τελειοποιήσετε.
Πιο προσωπικό θα έλεγα όπως ο καθένας μπορεί να έχει κάποιο διαφορετικό. Θα έλεγα το “Bound In Heaven” το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου πριν από το Live μας με τους The Mystery Lights! Κάποιο που μας δυσκόλεψε είναι το “Shine on ’84”, το οποίο θα το ακούσετε στις 25 Οκτωβρίου (σ.σ. όχι εγώ) μαζί με το υπόλοιπο άλμπουμ!
–Πώς επηρέασε η πανδημία ή άλλες πρόσφατες εμπειρίες τη μουσική και τους στίχους του άλμπουμ;
Η πανδημία δεν μας άφησε να «χαρούμε» την πρώτη μας κυκλοφορία και μάθαμε με άσχημο τρόπο πως κάποιες φορές τα πράγματα είναι μεγαλύτερα από εμάς.
Μας ενέπνευσε στο να φτιάξουμε αυτή τη φορά ένα δίσκο που να μπορέσουμε να τον χαρούμε σε περίπτωση δεύτερης παγκόσμιας Καραντίνας χωρίς να χρειαστεί να τον παίξουμε live (χα χα).
–Ποιοι καλλιτέχνες ή άλλα μουσικά ρεύματα σας επηρέασαν στη δημιουργία αυτού του άλμπουμ; Γενικά, ένιωσα ένα vibe από brit pop σκηνή των 90s (σκέφτηκα έντονα τους Kula Shaker) και από πιο σύγχρονες αναβιώσεις τύπου Tame Impala.
Θα έλεγα πως από την άποψη των επιρροών- όσον αναφορά τη σύνθεση- δεν έχουν αλλάξει δραματικά σε σχέση με το πρώτο album.
Θα μπορούσες να πεις πως έχουμε δώσει και έναν 80s χαρακτήρα σε κάποιο σημείο χωρίς βέβαια να ξεχνάμε την πολύ πολύ ωραία εποχή των 90s όπως λες παραπάνω.
–Πώς θα περιγράφατε τον ήχο και το στυλ του νέου άλμπουμ σε κάποιον που δεν το έχει ακούσει ακόμα;
Το νέο άλμπουμ είναι μια πολύ ωραία μακαρονάδα με μισή κατσαρόλα ταλιατέλες και μισή με βίδες.
–Οι ηχογραφήσεις πάντα κρύβουν μικρές αστείες ιστορίες. Έχουμε κάτι να δώσουμε στο κόσμο που μας διαβάζει;
Μικρή αστεία ιστορία δεν γνωρίζω αν μπορεί να βγει από μια ηχογράφηση που κατά κύριο λόγο έγινε τους καλοκαιρινούς μήνες στην Αθήνα.
Είναι μεγάλη αστεία ιστορία από μόνη της που σίγουρα είχε ως κύριο πυλώνα της τη χρήση κλιματισμού.
-Αν αυτό στο εξώφυλλο ήταν το σπίτι σου, ποιον θα άφηνες πρώτον να μπει και ποιον θα έδιωχνες πρώτο ευγενικά, ή και κλωτσηδόν, δική σου επιλογή;
Θα βάζαμε μέσα .
Perry Pharell, Kurt Douglas, Francis Farmer
Θα πετάγαμε έξω :
Τους νέους Sublime, Coldplay, εθνική ομάδα ποδοσφαίρου Ολλανδίας .
–Ποιον δίσκο θα ήθελες να σου χαρίσουν για να σε κάνουν να τους λυπηθείς και να μη πετάξεις εκείνους έξω πρώτους;
Stone roses – The Stone Roses και Black sabbath – Μaster of reality.
–Ποιο τραγούδι θα ήταν το κατάλληλο soundtrack αυτής της εισόδου/εξόδου;
Tuxedomoon – Courante Marocaine
–Για τελείωμα, θα ήθελα λίγους στίχους ως υπότιτλου μιας πρόσκλησης στους αναγνώστες μας.
“Soaked in tunes that make me breath”