Είδος: Metalcore, Post-hardcore
Δισκογραφική: Pure Noise
Ημ. Κυκλοφορίας: 27 Σεπτεμβρίου 2024
Οι επανακυκλοφορίες είναι πάντα δύσκολες στην τέχνη. Είτε μιλάμε για ταινίες, σειρές, μουσική και οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης, υπάρχει πάντα η λογική του original vision του ή των δημιουργών. Στυλιστικές ή εκφραστικές επιλογές που μπορεί να λειτουργούσαν στο παρελθόν, ενδεχομένως να μην «περνάνε» πλέον ενώ, από την άλλη πλευρά, οι ίδιες επιλογές ίσως είναι τόσο ανεξίτηλα χαραγμένες στην αρχική δημιουργία, που τίποτα άλλο δεν «περνάει» πλέον.
Για αυτό το λόγο είναι δύσκολο και να ασκήσει κανείς κριτική σε επανακυκλοφορίες, όπως αυτή του «Let The Ocean Take Me» των The Amity Affliction, το οποίο επέστρεψε φέτος με το συμπληρωματικό «Redux» στον τίτλο. Το άλμπουμ των Αυστραλών αποτελεί πλέον έναν metalcore θρύλο, έχοντας αποτελέσει την εισαγωγή πολλών όχι μόνο στο συγκεκριμένο είδος, αλλά και στην βαριά μουσική γενικότερα. Χρειαζόταν, όμως, το original άλμπουμ μια updated έκδοση; Ίδωμεν…
Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς ξεκινώντας τον δίσκο, είναι πως τα κομμάτια είναι πλέον down tuned σε σχέση με τα originals. Αυτό προσφέρει στην επανακυκλοφορία άμεσα ένα πιο αργό και βαρύ τέμπο, κάτι που κατά τη γνώμη μου ταιριάζει θεματικά στον δίσκο ενώ, παράλληλα, τα brutal φωνητικά του Joel είναι πλέον ακόμα πιο «χαμηλά», πράγμα που επίσης ταιριάζει στο ύφος του δίσκου και προσφέρουν έναν πολύ πιο επικό χαρακτήρα στο γενικότερο ηχητικό σύνολο.
Κάπου εδώ, ωστόσο, ξεκινάνε και κάποιες αμφισβητήσιμες επιλογές στην προσέγγιση των Redux κομματιών. Τα καθαρά φωνητικά του Ahren, τα οποία στο original άλμπουμ αποτελούσαν τον συναισθηματικό πυρήνα με τις μελωδίες τους, έχουν πειραχτεί υπερβολικά (overproduced θα έλεγε κανείς) και ακούγονται «ρομποτικά», κάτι το οποίο αφαιρεί από το συναίσθημα αυτών. Αντίστοιχα, τα drums δεν είναι πλέον ηχογραφημένα αλλά αποτελούν προϊόν production κάτι το οποίο είναι εμφανές σε όλα τα κομμάτια του δίσκου καθώς ακούγονται σαν να λείπει ένα ανθρώπινο «άγγιγμα».
Επηρεάζουν όμως τα ανωτέρω το τελικό αποτέλεσμα; Κατά την ταπεινή μου άποψη ναι, και δυστυχώς όχι θετικά. Αν και το ύφος του άλμπουμ είναι πλέον πιο βαρύ, οι επιλογές που έχουν γίνει στο κομμάτι του production σίγουρα δεν βοηθούν τον συνολικό ήχο, ο οποίος πλέον έχει χάσει την αμεσότητά του, κάτι που φυσικά περνάει και στον ακροατή.
Το original άλμπουμ, λοιπόν, εξακολουθεί να στέκεται μια χαρά και στην αυθεντική του μορφή, χωρίς την ανάγκη για επανακυκλοφορίες. Αν και το Redux αποτελεί μια τίμια προσπάθεια να «μοντερνοποιηθεί» ένα κλασικό άλμπουμ για να το φέρει σε ένα πιο φρέσκο κοινό, το τελικό αποτέλεσμα δεν δικαιολογεί τις στυλιστικές επιλογές που έχουν χρησιμοποιηθεί.
Όπως είπαμε, οι επανακυκλοφορίες είναι πάντα δύσκολες…
Official Website: https://theamityaffliction.net/
Facebook: https://www.facebook.com/theamityafflictionofficial/
Instagram: https://www.instagram.com/theamityaffliction/
12 
