Είδος: Goth’N’Roll
Εταιρεία: Atomic Fire Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Απριλίου 2023
Δεν θέλω να λέω ψέματα. Όταν είδα στην promo στοίβα μας να φιγουράρει νέα κυκλοφορία The 69 Eyes, μου ήρθε να πω «Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;» Όμως, δεν θα κρύψω κιόλας πως κάποτε την είχα πιστέψει τέρμα κι εγώ με τους Φινλανδούς, όταν κάπου στο μεταίχμιο ‘90s-‘00s είχαν βγάλει μια εξαιρετική τριπλέτα δίσκων, και δεν χόρταινα να ακούω τραγουδάρες όπως το “The Chair” και το “Dance d’Amour”. Μετά το “Devils” (2004), όμως, η φάση κούρασε κάπως και η έμπνευση έπεσε σε κώμα.
Έτσι, έβαλα να ακούσω το 13ο album της μπάντας με επιφύλαξη και με πρόωρα συμπτώματα ετεροντροπής. Αναρωτιόμουν τι έχει απομείνει να δώσει το συγκρότημα ύστερα από 34 χρόνια στην ενεργό δράση και με την περίοδο της ακμής να έχει παρέλθει πριν από δύο δεκαετίες. Όμως, πολύ γρήγορα, το “Death of Darkness” με εξέπληξε ευχάριστα και διέλυσε αρκετές από τις αμφιβολίες μου.
Με ιδανική διάρκεια, στα 38 λεπτά, και με no fillers στρατηγική, ένιωσα ότι οι The 69 Eyes μετέφε-ραν επιτυχώς σε νότες ένα all-nite-goth’n’roll-party κλίμα, που ξεκινάει από την εξάμηνη νυχτιά του φινλανδικού χειμώνα, περνάει από την πάλαι ποτέ απαστράπτουσα και γκλαμουράτη ντεκαντάνς του late ‘80s L.A. και –γιατί όχι;– φτάνει να μεταδώσει το κέφι του μέχρι και στο ηλιόλουστο, ανοιξιάτικο Λ.Α. (Λεκανοπέδιο Αττικής, ντε).
Χωρίς να έχει κάτι νέο να προσφέρει, ο δίσκος επιχειρεί μια αναδρομή στο drop-dead chic ύφος των “Blessed Be” και “Paris Kills”, αλλά κάπως καταφέρνει να έχει μια κάποια φρεσκάδα (του νεκροτο-μείου, προφανώς). Το ιδιαίτερο style τους, που με μια βιαστική ακρόαση παρέπεμπε σε μείξη πιο metal HIM και πιο glam Type O Negative, μπαίνει πάλι στην πρίζα. Σύντομες, εύκολες, catchy συνθέσεις, καλογραμμένα riffs, κολλητικά ρεφρέν, χορευτικό tempo, αισθησιακό groove, doom’n’gloom επιτήδευση, βαμπιρικός ερωτισμός και Lost Boys mentalité, μπάσα, βαρύτονα φωνητικά που χρωστούν πολλά τόσο στον Elvis και τον Morrison όσο και στον Danzig και… τον Δράκουλα του Bela Lugosi.
Στο “Death of Darkness” θα συναντήσετε το χαρακτηριστικό για την μπάντα sexy dark rock (“Death of Darkness”, “Dying in the Night”, “Something Real”), το ανεβαστικό rock’n’roll της freeway αμαξάδας και της big city κραιπάλης (“Drive”, “Gotta Rock”, “California”), κάτι σαν Southern goth μπα-λάντα (“This Murder Takes Two”, μαζί με την Kat von D), αλλά και τα blues του νεκροταφείου (“Sundown”, “Outlaws”).
Αν το προϊόν που πουλάνε οι The 69 Eyes και άλλα συγγενή συγκροτήματα δεν ήταν ποτέ το cup of tea σας, εδώ δεν υπάρχει τίποτα για εσάς. Η όλη κατάσταση θα σας φανεί pasée και θα σας κουράσει η goth/glam ματαιοδοξία, ο μελαγχολικός ναρκισσισμός και οι εσωστρεφείς ακκισμοί που απλώς λειτουργούν ως πλαίσιο για sex, drugs & dance αναμνήσεις/φαντασιώσεις των αλλοτινών «παιδιών της νύχτας» που τώρα ξημεροβραδιάζονται σε λογιστικά και ασφαλιστικά γραφεία.
Εμείς, ωστόσο, που κάποτε εκτιμήσαμε ή ακόμα εκτιμάμε τη «μαύρη γιορτή» των The 69 Eyes, θα περάσουμε πολύ καλά με τη νέα δουλειά τους. Τι κι αν πλέον είμαστε σιτεμένες goth μεγαλοκοπέλες που, ενώ χορεύουμε στην πίστα με μαύρα τούλια και αβυσσαλέα ντεκολτέ, ρίχνουμε κλεφτές ματιές στο κινητό για live feed από το σπίτι, να δούμε αν κοιμούνται τα μωρά; Τι κι αν γινήκαμε βαψομαλλιάδες μπαρμπάδες που ανταλλάξαμε το microdosing χημείας και αίματος με τα χάπια για τη μέση και οι δρακουλιάρικοι κυνόδοντές μας είναι πια θήκες; Για εμάς είναι η ζωή. Για εμάς είναι το “Death of Darkness”, που δεν ευαγγελίζεται τον θάνατο του σκοταδιού, αλλά έχει έρθει να σπείρει οργιαστικό σκότος θανάτου με ελαφρώς boomer coolness και μεσόκοπο, horny παλιμπαιδισμό.
Official Site: http://69eyes.com/
Facebook: https://www.facebook.com/the69eyes
Instagram: https://www.instagram.com/the69eyesofficial/
1211 
