Είδος: Hard Rock/ Heavy Metal
Δισκογραφική: Metal Blade Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 21 Απριλίου 2023
Η ιδιαίτερη σχέση που έχει η Metal μουσική με τη βιομηχανία των ταινιών τρόμου είναι αδιαμφισβήτητη και δεν σηκώνει κουβέντα. Από την άλλη, με μία γρήγορη σκέψη η αλήθεια είναι ότι αν το καλοσκεφτείς επιδέχεται ευρείας συζήτησης για το πόσα κοινά έχουν μεταξύ τους με τη horror θεματολογία και την obscure ατμόσφαιρα που πραγματεύονται, σε συνδυασμό με τη μουσική επένδυση που ντύνεται από τον εκάστοτε σκηνοθέτη.
Προσφάτως ο γράφων σκότωνε ευχάριστα τη μεταμεσονύχτια ώρα του στην οθόνη του σπιτιού του με το απολαυστικό ντοκιμαντέρ “The History of Metal And Horror” από το οποία παρέλασαν μία πληθώρα γνωστών σκηνοθετών cult ταινιών τρόμου, πασίγνωστοι ηθοποιοί και συντελεστές και μία σωρεία μουσικών και λοιπών παρατρεχάμενων από το μουσικό μεταλλικό μας σύμπαν. Ένας από αυτούς που εμφανίστηκαν ήταν και ο γκουρού του Αμερικανικού underground, κυνηγός ταλέντων και ιδρυτής της Metal Blade, Brian Slagel. O Slagel, το βιογραφικό του οποίου δεν περιγράφεται έτσι απλά, όσον αφορά το παρόν εκτός της επικείμενης κυκλοφορίας του δεύτερου βιβλίου του “Swing of The Blade:More Stories from Metal Blade Records” είναι και ο ηθικός αυτουργός πίσω από την ανακάλυψη και προώθηση των Tanith που θα μας απασχολήσουν στις επόμενες άμεσα γραμμές του παρόντος κειμένου και σίγουρα σε πολλά μελλοντικά.
Οι Tanith (το όνομα των οποίων προέρχεται από το γυναικείο χαρακτήρα της Βρετανικής horror cult-ιλας “The Devil Rides Out” βασισμένο στη νουβέλα του Dennis Wheatley) επιστρέφουν δυναμικά μετά το “In Another Time” δίνοντας συνέχεια στο νοσταλγικό τους ταξίδι στο παρελθόν, ανασύροντας μελωδίες και αναμνήσεις από το χρονοντούλαπο και ταξιδεύοντας μας somewhere in Time περίπου τεσσεράμισι δεκαετίες πίσω. Εκεί, στο μεταίχμιο μεταξύ της δύσης του 70s Hard Rock και της ανατολής του Heavy Metal, κρατώντας τα θρεπτικά στοιχεία και από τις δύο κορυφαίες δεκαετίες της σκληρής μουσικής και μπολιάζοντας τα με σύγχρονες ηχητικές τεχνικές για ένα μαγευτικό μουσικό αποτέλεσμα.
Αν σε ένα υποθετικό σενάριο σε απειλούσε κάποιος με το πιστόλι στο κρόταφο ή σε ένα φουτουριστικό σκηνικό σου την πέφταν εξωγήινοι και η ερώτηση για να ζήσεις ή μην απαχθείς ήταν “πες μας ένα κομμάτι που συνδυάζει όλες τις δεκαετίες της σκληρής μουσικής”, απαντούσες με το “Snow Tiger”, τότε θα την είχες γλιτώσει για τα καλά. Δεδομένου ότι αποτελεί κορυφαία σύνθεση και σε μόλις σχεδόν πέντε λεπτά περιγράφει λακωνικά πέντε δεκαετίες μουσικής. Κάπως έτσι θα είχες χτυπήσει στο συναίσθημα και το πιθανότερο ήταν να πίνεις μπύρες και να κοπανιέσαι με τον παρολίγο δολοφόνο σου ή από την άλλη να κάνεις τζάμπα βόλτες με τους πιθανούς extra terestrial απαγωγείς σου στο διάστημα. Και άντε να σε πιστέψει ο υπόλοιπος κόσμος. Για αυτό BELIEVE στην μουσική και σε αυτό που πρεσβεύουν οι Tanith. Ειδικά όταν από πίσω υπάρχει μία εταιρία όπως η Metal Blade, στο άκουσμα της οποίας κρατάς τη δέουσα προσοχή και δίνεις την απαραίτητη σημασία.
Το εναρκτήριο κομμάτι πάντως για τον γράφων ανέσυρε μνήμες και ξέθαψε από τη δισκοθήκη του το “Battle Cry” των Omen και την πρώιμη δισκογραφία της σιδηράς παρθένου μεταξύ πολλών άλλων μεγαθήριων. Το “Voyager” είναι μία σύγχρονη μηχανή του χρόνου, όπου με κάθε σύνθεση σε μεταφέρει στην αντίστοιχη δεκαετία και σε συγκεκριμένη χρονολογία. Πατώντας το play ή ακόμα καλύτερα τοποθετώντας τη βελόνα του pick up σου στο σωστό αυλάκι στο δίσκο, αφενός θα πεις “Α ρε Satan-ά Russ Tippins τι δισκάρα έβγαλες, αφετέρου θα στήσεις ηχητικές γέφυρες στα early 70s-80s και θα φτάσουν στις επόμενες τρεις δεκαετίες μέχρι το σήμερα. Thin Lizzy, Uriah Heep, Rainbow, BOC, Dio, Cirith Ungol, Rush, πρώιμοι Savatage και Judas Priest μέχρι Pink Floyd και Queen, όχι εις σάρκα μίαν, αλλά εις ήχο έναν με τους Slough Feg, Agusa, Hällas, Wytch Hazel.
Το συγκρότημα με τον πρώτο δίσκο και τις ζωντανές του εμφανίσεις παρέδωσε μαθήματα μουσικότητας και κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του για μία λαμπρή πορεία, μέχρι που εμφανίστηκε ο κορωνοϊός και τα έβαλε όλα στον πάγο. Οι Tanith για καλή μας τύχη είναι πάντως ακόμα εδώ αν και χρειάστηκε να ανασυσταθούν οι ίδιοι με τους εαυτούς του ώστε να ξανά συστήσουν την μπάντα στους οπαδούς τους. Αν και εμφανίζονται πλέον σαν τρίο και απομακρύνονται αισθητά από το NWOBHM, εντούτοις παραμένουν τα υπέροχα διπλά φωνητικά, οι διπλές κιθαριστικές αρμονίες και το γενικότερο ρετρολαγνικό πνεύμα που τους εκφράζει απόλυτα. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι τα μέλη δεν λειτουργούν κερδοσκοπικά, δεν είναι καιροσκόποι εκμεταλλευόμενοι τη δίψα των οπαδών για το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Πρωτίστως είναι οπαδοί, γουστάρουν αυτό που κάνουν και το κάνουν με αγάπη και μεράκι και αυτό ακούγεται μέσα από την μουσική τους. Σε αυτό συνηγορεί και η φοβερή αναλογική παραγωγή με την ηχογράφηση να έχει γίνει εξολοκλήρου με Vintage εξοπλισμό, απόρροια της οποίας είναι αυτός ο μεστός ήχος που ηχεί όπως θα γευόσουν ένα καλό κρασί που έχει ωριμάσει δεκαετίες θαμμένο στην γη.
Οι Tanith και αντίστοιχα συγκροτήματα είναι ο λόγος που αυτή η μουσική έχει σφυγμό, συνεχίζει να υπάρχει, να εξελίσσεται και θα συνεχίσει να υπάρχει για άλλα πενήντα χρόνια και βάλε. Ακόμα και τότε που θα έχουν φύγει οι μεγάλοι παλαιοί από το προσκήνιο, έχοντας αφήσει πίσω τους την κληρονομιά την οποία θα μεταλαμπαδεύουν στις επόμενες γενιές.
Είτε θέλεις να κραδαίνεις με το ατσάλι στο χέρι, είτε να διευρύνεις τους “πνευμονικούς” και πνευματικούς σου ορίζοντες , ακόμα και να ατενίζεις τον ουρανό με τα άστρα, το “Voyage” είναι το ιδανικό παρεάκι και πιστός σου σύντροφος σε οποιοδήποτε quest και να επιλέξεις.
Facebook: https://www.facebook.com/TanithNYC
Bandcamp: https://tanithnyc.bandcamp.com/album/voyage
840 
