Από το 2012 ως και σήμερα έχω απευθύνει ερωτήσεις σε δεκάδες μουσικούς, όλους με δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον, όπως κάθε άνθρωπος εξάλλου, αλλά όταν απαντά ένας μουσικός σαν τον Eddie Spaghetti, o οποίος έχει ντύσει με τους στίχους του, parties, DJ sets, μεθύσια, χορούς και μνήμες που σε καθορίζουν σαν άνθρωπο, τότε έχεις έναν ακόμη λόγο να ανοίγεις ένα καλό μπουκάλι κρασί και να γιορτάζεις το rock ‘n’ roll. Τι κρασί, ρε καταστροφή της μπουρζουαζίας; Ουίσκυ και παγωμένη μπίρα χρειάζεται για να διαβάσεις μια συνέντευξη του ηγέτη των Supersuckers και να προετοιμαστείς κατάλληλα για τις εμφανίσεις τους στο An Club (Αθήνα), την Παρασκευή 13 Μαρτίου, μαζί με τους επανενωμένους Rockin’ Bones και τους Οτομπρίτσι Μοτόρι (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), στο Café Santan στον Βόλο (link) και στο Eightball Club στη Θεσσαλονίκη (link). Ο άνθρωπος που υπογράφει απλά ως Rock Guy, είναι δικός σας.
Καταρχάς, συγχαρητήρια για το νέο σας album (review) που ήταν φοβερό. Υποθέτω πως είσαι ιδιαίτερα περήφανος για το αποτέλεσμα. Τι νιώθεις όταν σου έρχεται μια μελωδία στο μυαλό; Αμέσως καταλαβαίνεις πως είναι αρκετά καλή για να μπει στον επόμενο σας δίσκο;
Ναι, κατά κάποιον τρόπο, καταλαβαίνω πλέον αν κάποια ιδέα αξίζει τον κόπο να εξελιχθεί σε τραγούδι. Δεν συνηθίζω να αφήνω ψίχουλα στο τραπέζι. Είναι ένα από τα πλεονεκτήματα του να το κάνεις όλο αυτό τόσα χρόνια.
Ο τίτλος του album είναι απλούστατα όμορφος και πραγματικά αντικατοπτρίζει την ατμόσφαιρα του. Δυο χρόνια μετά το “Suck it” δημιουργήσατε έναν rock ‘n roll δίσκο που θα τον θυμόμαστε. Πόσο χρόνο χρειαστήκατε για να καταφέρετε την επιθυμητή παραγωγή; Αλλάξατε κάτι στην διαδικασία της σε σχέση με το παρελθόν;
Εργαζόμαστε σχετικά γρήγορα. Ηχογραφήσαμε τον δίσκο μέσα σε τέσσερις ημέρες και μετά ξοδέψαμε λίγο χρόνο στη μίξη. Όλα όμως είναι διαφορετικά πλέον. Δεν έχουμε πια την άνεση μιας δισκογραφικής με βαθιά τσέπη, οπότε αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε με ακρίβεια. Σπαταλάμε αρκετό χρόνο στην προπαραγωγή. Να τα έχουμε όλα όπως πρέπει πριν μπούμε στο studio. Όταν φτάσουμε εκεί, ξέρουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τι χρειάζεται να κάνουμε. Δεν υπάρχει αρκετός χώρος για μαλακίες. Τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά.
Τέσσερις ημέρες στο studio του Willie Nelson. Η ενέργεια του έκανε καλό στους Supersuckers. Σας έκανε καθόλου παρέα;
Είναι πάντοτε καλό για το πνεύμα σου να βρίσκεσαι στον κόσμο του Willie. Δεν άραξε μαζί μας αυτήν τη φορά, αλλά είναι καλός φίλος της μπάντας και είμαι σίγουρος πως θα τον συναντήσουμε πάλι σύντομα.
Όταν έμαθα για την τοποθεσία της ηχογράφησης, περίμενα έναν ακόμη country δίσκο. Το αποτέλεσμα όμως, ήταν ιδρωμένο rock ‘n’ roll ανώτατου επιπέδου. Είχατε σκοπό να ανεβάσετε ταχύτητες;
Σχεδιάζαμε απλά να φτιάξουμε έναν διασκεδαστικό rock ‘n’ roll δίσκο. Ήθελα αυτή τη φουρνιά τραγουδιών να είναι πιο ανεβαστική και απλά fun. Είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα.
Μου αρέσουν πολύ τα country albums σας και τα “Must ve been high” και “Holding the bag” είναι δυο από τα αγαπημένα μου κομμάτια Supersuckers. Μεγάλωσες ακούγοντας country μουσική; Δοκίμασες ποτέ να κάνεις rodeo;
Χαχα! Σιχαινόμουν την country όσο ήμουν παιδί. Όταν ξεκίνησα να γράφω τραγούδια, συνειδητοποίησα πως η country είναι δώρο Θεού. Είναι τόσο απλή και άμεση. Επικεντρώνεται στις λέξεις. Και αυτό ήταν πάντα σημαντικό για μένα. Και όχι, δεν έχω κάνει ποτέ rodeo. Πήγαινα αρκετά σε τέτοια όταν ήμουν μικρός στο Tucson όμως. Τα αγαπούσα!
Το πιο αγαπημένο μου κομμάτι σας όμως, είναι το “Pretty Fucked up”. Θα ήθελες να μοιραστείς την ιστορία από πίσω από τους στίχους ή δεν είναι σωστό;
Βασικά, έχει να κάνει με τους γονείς μου. Χώρισαν όταν ήμουν 30, οπότε δεν ήταν κάτι τραυματικό για μένα. Απλά διηγούμαι την ιστορία της σχέσης τους. Έγραψα το τραγούδι μέσα σε 10 λεπτά. Ήρθε πολύ γρήγορα. Όλα τα καλά έρχονται γρήγορα.
Ο Θείος Lemmy έλεγε πάντα τα καλύτερα για εσάς. Έχεις καμιά ιστορία μαζί του να μας εκμυστηρευτείς;
Βέβαια, ο Lemmy ήταν ένα φοβερός τύπος και ένα δώρο στον κόσμο. Το γεγονός πως του άρεσαν οι Supersuckers τόσο πολύ με κάνει απερίγραπτα περήφανο. Περιοδεύσαμε μαζί τους το 1999 και μου σέρβιρε ένα Jack and “Coke” (βασικά ήταν ένα τεράστιο κόκκινο ποτήρι γεμάτο με πάγο και ουίσκυ με ίσως μια κουταλιά cola μέσα) και ήταν μια μοναδική στιγμή για μένα. Το να σε προσκαλεί στο λεωφορείο του, να πιεις μαζί του και να ακούσετε rock ‘n’ roll. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα!
Σας είδα πριν μια δεκαετία να διαλύετε τη Στοκχόλμη μαζί με τους Nashville Pussy και χαίρομαι ιδιαίτερα που θα σας ξαναδώ στην πόλη μου. Ανυπομονείτε να παίξετε στην Αθήνα;
ΝΑΙ! Δεν έχουμε ξαναέρθει. Λίγα είναι τα μέρη που δεν έχουμε επισκεφτεί και θα είναι τέλεια.
Πάνω από 30 χρόνια στον δρόμο, τι σου έμαθε το ταξίδι; Ποια συναυλία σας δεν θα ξεχάσεις ποτέ και ποια θα προτιμούσες να ξεχάσεις;
Η μνήμη μου είναι χάλια. Δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες για τα τελευταία 30 χρόνια. Νομίζω πως με βοηθάει να κάνω αυτή τη δουλειά. Περνάς την ίδια τριβή μέρα με τη μέρα και το να έχω βραχεία μνήμη είναι καλύτερο για να την αντέξω. Θα ήθελα να ξεχάσω τη σύνθεση της μπάντας πριν αποτκήσουμε τους Marty (Chandler, κιθάρα) και Chris (Von Streicher, τύμπανα). Αυτοί οι τύποι είναι οι καλύτεροι!
Πριν σε αφήσω, χρειάζομαι τη βοήθεια σου. Υπάρχει τρόπος να νικήσεις τις διαβολικές δυνάμεις του rock ‘n’ roll (the evil powers of rock n roll);
Το “The Evil Powers Of Rock N Roll” ήταν ένα εξαιρετικό album. Αλλά είναι κάτι παραπάνω από lifestyle, αν με καταλαβαίνεις. Όλη η ιδέα του rock ‘n’ roll είναι τόσο ενσωματωμένη στο DNA μου, το λατρεύω τόσο πολύ. Το αγαπημένο μου πράγμα στον κόσμο είναι ένα rock ‘n’ roll τραγούδι που μιλάει για το rock ‘n’ roll με το rock ‘n’ roll στον τίτλο του. That’s how I roll.
758 
