Από τότε που είδα το 2008 ζωντανά τους Supersuckers, αμέσως έγιναν ένα από τα αγαπημένα μου σχήματα, λόγω της ενέργειας που βγάζουν και στη σκηνή και στο studio, που δείχνουν απόλυτη αφοσίωση στο αγαπημένο μας rock ‘n’ roll.
Όπως προδίδει και ο τίτλος του 12ου album τους, οι Supersuckers παίζουν το απλό rock ‘n’ roll. Ηλεκτρικό, “ποτισμένο με μπέρμπον και ιδρώτα”, “αλητεία” και καλοπέραση. Γνήσια, αλλά παράλληλα “μπάσταρδα”, τέκνα των AC/DC, Motorhead και ZZ Top, οι Supersuckers του ακούραστου outsider rock star, Eddie Spaghetti, επανέρχονται στο δισκογραφικό προσκήνιο, ενάμισι χρόνο μετά το ενδιαφέρον “Suck It” και αυτήν τη φορά, τα πράγματα είναι απείρως καλύτερα από όλες τις απόψεις.
Η μπάντα φαίνεται να είναι σε τρελά κέφια, η παραγωγή ακόμα πιο ξεκάθαρη από πριν και ένας πρωτόγνωρος “rockabilly αέρας”, διαπερνάει όλη τη διάρκεια του “Play That Rock ‘n’ Roll”. Αστείρευτη ενέργεια και κομμάτια, όσο γίνεται πιο χορευτικά, με υπέροχα ρεφρέν σαν το “You ain’t the boss of me” και η διάθεσή σου μέσα σε λίγα λεπτά ανεβαίνει σε άγνωστα, πριν την ακρόαση του δίσκου, επίπεδα.
“Ain’t gonna stop until I stop it, ain’t gonna let it go until I drop it” ξεκινάει τον δίσκο τραγουδώντας o Eddie, δίνοντας ένα μήνυμα στον κόσμο, λέγοντας πως θα είναι δίπλα στα αυτιά μας μέχρι εκείνος να αποφασίσει να σταματήσει και τίποτα άλλο δεν θα τον αναγκάσει. Γεμάτος αισιοδοξία, αφού ξεπέρασε δύσκολα προβλήματα υγείας πριν λίγα χρόνια, ξεγελώντας προς το παρόν τον θάνατο, έρχεται και πάλι να μας σηκώσει από καρέκλες, ντιβάνια και καφάσια, να τσουγκρίσουμε ένα ποτηράκι μαζί του και να φωνάξουμε μαζί του “Play That Rock ‘n’ Roll”.
Αυτός ο δίσκος δείχνει το πραγματικό πρόσωπο των Supersuckers κατά τη γνώμη μου, που εμφανίζονται αυτή τη φορά με ορμή μπάντας που ντεμπουτάρει. Το “Play That Rock ‘n’ Roll” ηχογραφήθηκε μέσα σε 4 ημέρες στο studio του θρύλου της country, Willie Nelson, στο Austin του Texas και ένα μέρος του ομώνυμου κομματιού είναι αφιερωμένο στιχουργικά στο μοναδικό Lemmy, που θεωρούσε πως αν δεν σου αρέσουν οι Supersuckers, σιχαίνεσαι το rock ‘n’ roll.
Δεν ξεχνούν να εκτελέσουν με τον δικό τους τρόπο το “Dead, Jail Or Rock ´n` Roll” του Michael Monore και το “A Certain Girl” του Allen Toussaint, δείχνοντας πως τιμούν και το παρελθόν της μουσικής για μία ακόμη φορά. Κομματάρες σαν τα “That’s a Thing”, “Last Time Again” (ρυθμός μοτορχεντικός, “ραμμένος” πάνω στον Eddie) και “Die Alone”, δεν μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο, αν είσαι hard rocker, και αν δεν είσαι, δώσε βάση δικέ μου, και θα γίνεις μόλις ακούσεις αυτόν τον δίσκο.
Το “Play That Rock ‘n’ Roll” είναι σίγουρα ένα από τα albums που θα λιώσει τα ακουστικά μου το 2020 και σίγουρα πολλές φορές ως την ημέρα που θα τους δούμε μαζί, φίλοι μου, ζωντανά στο An Club, στις 13 Μαρτίου!
599 
